• شماره 2320 -
  • ۱۴۰۰ شنبه ۲۷ شهريور

سخن مدیرمسئول

پرسپولیس باز‌هم آبروداری کرد

علی‌اکبر بهبهانی

انتظارها بسر آمد؛ و باز‌ همچون چند‌سال‌اخیر، مسابقات باشگاه‌های آسیا، با شوروشوق و بزرگنمایی در محیطی غیرعادلانه و تنها با اراده چند‌نفر که نام خود را AFC گذاشته‌اند، آغاز شد و کم‌کم قهرمان خود را خواهد شناخت؛ اما باز‌هم به روال این‌سال‌ها چهار تیم ایرانی در مسابقه با تیم‌های غرب آسیا، نتوانستند آبروداری کنند؛ به‌طوری‌که سه تیم استقلال، فولاد و تراکتورسازی تبریز، با کارنامه‌ای ضعیف در‌این‌مسابقات نتوانستند، از دور مقدماتی و حذفی صعود کرده و با پیروزی کار را به سامان برسانند؛ و این‌بار هم علاقه‌مندان بی‌شمار ایرانی، باید غمگین تا مسابقات سال دیگر صبر کنند که باز‌هم شاید، آرزوهای بربادرفته خود را دست‌یافتنی ببینند. چرا باید چنین شود؟ استعدادهای سرشار ایرانی، فوتبال ملی برتر ما در سطح آسیا، شهرت و آوازه بالای ما در قاره کهن و افتخارات بی‌شمار ما درگذشته، کجا رفته‌اند؟ در ظاهر می‌توانیم از جهت دل‌خوشی برای دستگاه عریض‌وطویل ورزش، فقط بگوییم که ورزش است و در آن، بردوباخت، طبیعی‌ست؛ در‌حالی‌که به‌هیچ‌وجه برای جمهوری اسلامی ایران که در جهان و در اکثر زمینه‌ها، موفقیت‌هایی فراتر از آسیا دارد، شایسته نیست که ورزش و به‌خصوص فوتبال آن متأثر از سیاسی‌شدن، همه‌ساله در مسابقات آسیایی ناموفق باشد. از منظری باید پذیرفت که گماردن افراد سیاسی در ورزش و به‌ویژه فوتبال، ما را با ناکامی عجین کرده است؛ اینکه بهانه بیاوریم که کشورهای عربی فوتبالشان در پنج‌سال‌اخیر در صحنه داخلی و آسیایی، بسیار موفق بوده، کارساز نیست؛ وقتی نه‌نفر از اعضای تیم ملی را که چند‌روز‌پیش، در مسابقه با عراق بسیار موفق ظاهر شدند، لژیونرهای کشورمان تشکیل می‌دهند که در مسابقات کشورهای اروپایی حضور دارند و باز براساس طبقه‌بندی باشگاهی نیز پنج‌نفر از این نه‌نفر قبل از لژیونر شدن، در باشگاه پرسپولیس عضویت داشته و به‌خاطر موفقیت‌های خود، به کشورهای اروپایی و حتی عربی حاشیه خلیج‌فارس اعزام شده‌اند؛ درنتیجه باید کندوکاو شود که به‌چه‌علت باشگاه‌های صنعتی و کاملاً دولتی در پنج‌سال‌اخیر، حتی در مسابقات داخلی هم نتوانسته‌اند به‌عنوان قهرمانی ایران دست پیدا کنند؟ درحالی‌که باشگاه پرسپولیس، در مسابقات داخلی کاملاً موفق بوده و در سطح آسیا نیز نایب‌قهرمان شده است. آن باشگاه‌ها دستشان باز است و هزینه‌های بسیار می‌کنند، حال‌آنکه پرسپولیس در برهه‌ای به‌علت تنگنای شدید مالی، شماره‌حساب به علاقه‌مندانش اعلام می‌کند تا بتواند مبالغی جمع‌آوری کند که با استقبال خوبی هم مواجه شد. اگر فقط به یک ضعف مدیریتی و تغییرات پی‌درپی مدیریتی که با سلایق گوناگون صورت می‌گیرد، دقت داشته باشیم، باید بپذیریم که در‌این‌مدت باشگاه پرسپولیس، کمتر دستخوش تغییرات مدیریتی بوده است و به‌تبع‌آن، ثبات کادر فنی باشگاه و یک‌دست‌بودن افراد این کادر و رفاقت و یکرنگی این جمع، ‌باعث شده که پرسپولیس در عرصه‌های مختلف موفق عمل کند و چه‌بسا اگر ضعف مالی این باشگاه نبود و بازیکنان بسیار موفق آن، امثال مهدی طارمی و دیگر لژیونرهای این باشگاه از‌نظر مالی تأمین شده و با قرمزپوشان ادامه می‌دادند؛ برای جبران ضعف مالی، عازم اروپا و متأسفانه دو کشور قطر و امارات متحده عربی نمی‌شدند. پرسپولیس در سه‌سال‌اخیر، حتی در سطح آسیا نیز رقیبی برای خود نمی‌‌بیند. به‌هرروی در‌این‌سال‌ها پرسپولیس باز‌هم آبروداری کرده و همچنان در مسابقات موفق نشان می‌دهد که امیدواریم فدراسیون فوتبال نیز درجهت کمک و همراهی با این باشگاه، بیش‌از‌پیش اقدام کند؛ چراکه افتخارات این باشگاه، افتخارات ملی خواهد بود.

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه