طرح ترافیک و افزایش 20درصدی

وقتی حدود دودهه پیش، طرح ترافیک یا طرح درآمدزایی برای حفظ محیط زیست و سالم‌سازی نقاط مرکزی تهران که تمام وزارتخانه‌ها، ارگان‌ها و سازمان‌ها؛ به‌ویژه در تهران کلیه مسائل حقوقی و کیفری در حول و حوش میدان امام خمینی(ره) قرار داشت؛ این طرح بسیار مفید، کارشناسانه و با همکاری چند نهاد مختلف تصویب و به‌اجرا درآمد. به‌مرور این مصوبه با خواست شهرداران و مصوبه شورای اسلامی شهر تهران دستخوش تغییرات بسیار و سلیقه‌ای شد. کرباسچی؛ شهردار تهران در تمام مبادی ورودی به محدوده طرح ترافیک کیوسک‌هایی مستقر کرد و هرکس قصد ورود به محدوده را داشت باید برگ مجوز روزانه را خریداری می‌کرد؛ به‌طوری‌که مطبوعاتی‌ها می‌گفتند شهردار طرح ترافیک فروش! پنداری به‌زعم شهردار هرکس پول بدهد و وارد محدوده طرح ترافیک شود، آن ماشین نه دود ایجاد می‌کند نه اکسیدکربن و سرب به حلقوم خلق‌الله وارد می‌کند یا اینکه پرداخت پول، اگزوز ماشین‌ها را صاحب فیلتر می‌کند و هوا آلوده نمی‌شود! در آغاز تصویب این طرح، حدود چهار‌هزار‌نفر از‌جمله خبرنگاران با ارائه کارت خبرنگاری اجازه تردد داشتند. در سال‌های بعد به‌مرور به تعداد خبرنگاران، پزشکان و مشاغل خاص اضافه شد تا اینکه دوسال پیش نزدیک به 90‌هزار‌نفر مجوز ورود داشتند. در 10‌سالِ‌اول اجرای طرح، خبرنگاران از پرداخت هر مبلغی معاف بودند تا اینکه شهردار بعدی به‌جهت درآمدزایی مبلغی حدود 40‌هزار‌تومان برای یک‌سال تردد در محدوده از خبرنگاران دریافت می‌کرد. کم‌کم مردم به این باور رسیدند که ایجاد محدوده و کسب مجوز ورود، جنبه مالی به‌خود گرفته و شورای اسلامی و شهرداران، درآمد عظیمی از این محل دریافت می‌کنند تا اینکه در دو‌سالِ‌اخیر، مجوز خبرنگاری را در فرم و شکلی دیگر پیاده کردند و بقیه افراد نیز برای یک‌سال مبلغی حدود هفت تا نه‌میلیون‌تومان پرداخت می‌کردند. در این رهگذر خبرنگاران نیز با 10‌درصد پرداختی حدود 500‌هزار‌تومان برای یک‌سال پرداخت می‌کنند. شهردار و مسئولان شورای اسلامی شهر، در تمام جلسات که پیرامون مسئله طرح ترافیک تشکیل می‌دهند، هوای آلوده را کنار گذاشته فقط به دریافت عوارض ورود به محدوده طرح می‌اندیشند؛ یعنی با این وصف اگر همه اهالی تهران بخواهند درون مرکز محدوده تردد کنند مجاز خواهند بود؛ به‌شرطِ‌اینکه هزینه آن‌را بپردازند و روی همین اصل در مبانی ورود به محدوده پلیس راهنمایی و رانندگی مستقر نیست تا از ورود افراد جلوگیری کند. اینک یک سؤال برای ما روزنامه‌نگاران مطرح است؛ اولا در تمام کشورها خبرنگاران برای ورود به نقاط شهر محل اقامت، هیچ منعی ندارند، از‌سویِ‌دیگر خبرنگاران برای ورود به مرکز شهر و شرکت در جلسات شورای اسلامی شهر و پوشش‌دادن اخبار و مصوبات شورا باید هزینه بپردازند. اکنون که همه می‌دانند، اکثریت وزارتخانه‌ها، نهادها، ارگان‌ها و دادگستری از میدان امام(ره) به نقاط بیرون از محدوده منتقل شده و دوربین‌های مجهز به عکسبرداری از نوع ماشین و شماره آن در سطح تهران نصب شده، دفتر و دستک خرید مجوز و ثبت‌نام و ایجاد اداره‌ای عریض و طویل به‌نامِ معاون حمل‌و‌نقل چه محلی از اعراب دارد؟ با جمع‌آوری این قبیل موانع، خیال خود و مردم را راحت کنید.