نمایشگاه «رویای کودکی من» به‌روایت هنرمندان حاضر دراین‌رویداد
امین کردبچه چنگی
نمایشگاه هنرهای تجسمی «رویای کودکی من» باتکیه‌بر بازآفرینی رؤیاهای کودکی در قالب آثار هنری، اولین‌هفته اسفندماه 1399 با مشارکت گروه هنری «اینجاست» با نمایشگاه‌گردانی لیلا زمانی؛ در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
لیلا زمانی؛ هنرمند فعال در عرصه کارگردانی و طراحی لباس بااشاره‌به‌اینکه ایده نمایشگاه «رویای کودکی من»، از جایی شکل گرفته که هنرمندان به این فکر کرده‌اند که چه‌چیزی از دوران کودکی برایشان به یادگار مانده است، گفت: «دراین‌باره باید به این می‌اندیشیدیم که در کودکی‌های خویش دچار رؤیا بوده‌ایم یا کابوس یا اگر این رخدادها در کودکی ما وجود داشته و برای ما به یادگار مانده است، می‌توانیم در حوزه یک اثر هنری به مخاطبان ارائه کنیم یا خیر؟» او که تحصیلات خود را در رشته کارگردانی سینما در دانشگاه سوره به پایان رسانده باتأکیدبراینکه در سال‌های آینده با توکل به خداوند، بناست تا زمینه‌های ایجاد و برگزاری نمایشگاه‌های «رویای کودکی من» را سلسله‌وار ادامه دهند، افزود: «امید آن داریم که دوستان بزرگ‌سال بتوانند به کودکی خویش بازگردند و نهایتاً ببیند که چه‌چیز از آن‌دوران برایشان باقی مانده است». او که کارگردانی چهار کار کودک و طراحی لباس 15 اثر کودک و بزرگ‌سال را در کارنامه هنری خویش دارد، با اظهار امیدواری که با برگزاری این نمایشگاه‌ها، بزرگ‌سالان می‌توانند در مسیر سلامت حرکت کنند، افزود: «وقتی ما بزرگ‌سالانی سالم داشته باشیم، در آینده می‌توانیم کودکانی سالم داشته باشیم؛ زیرا والدینی کامل خواهند داشت و نمایشگاه بااین‌هدف شکل گرفت». او بااشاره‌به‌اینکه هنرمندان نیاز به حمایت و خرید آثار دارند، گفت: «در سالن‌های تئاتر، صندلی‌ها خالی‌ست یا اگر به دیدن یک تئاتر می‌روند، ترجیح می‌دهند از بلیت میهمان استفاده کنند یا کمتر به دیدن نمایشگاه‌های تجسمی می‌روند؛ امیدواریم فرهنگ گالری‌گردی میان مخاطبان هنر جا بیفتد و به‌خاطر حمایت از هنرمندان، خرید آثار گالری‌ها و خرید بلیت تئاتر به یک فرهنگ تبدیل شود».
زهرا غیاثی؛ شرکت‌کننده تکنیک مداد رنگی در سبک رئال در نمایشگاه «رویای کودکی من» بااشاره‌به‌اینکه کوشیده است تا در اثر خویش، ذوق و شوق دنیای کودکانه را به‌نمایش بگذارد، گفت: «متأسفانه ذوق و شوق روزها و سال‌های گذشته در چهره کودکان ما وجود ندارد و وابستگی به دنیای مجازی، کودکان ما را از دنیای حقیقی دور کرده است». او که تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی ارشد در شته و نقاشی و گرافیک در دانشگاه وارونژ روسیه به پایان رسانده؛ باتأکیدبراینکه درنظر داشته با تولید این اثر، یاد و خاطره روزهای شیرین کودکی خویش را زنده نگه دارد، افزود: «درشرایطی‌که کرونا بر سر تمام فعالیت‌ها و از جمله فعالیت‌های فرهنگی و هنری، سایه انداخته است، هنرمندان و مسئولین باید بکوشند تا مسیر برگزاری نمایشگاه‌ها و گالری‌های مجازی و آنلاین را برای بازدید عموم علاقه‌مندان هموار کرده و آنان را به دنیای هنر دعوت کنند». او که مدت شش‌سال نمایشگاه‌های انفرادی نقاشی برگزار کرده؛ بااشاره‌به‌اینکه در بسیاری‌ازموارد در شرایط فعلی ممکن است برگزاری تجمعات موجب بروز خطر و ایجاد مشکل برای برگزارکنندگان نمایشگاه‌ها؛ و نیز بازدیدکنندگان شود، ادامه داد: «به‌نظرم ارائه خلاقیت‌های موجود در ذات هر شخص را می‌توان تعریفی از هنر دانست و به‌تبع این مفهوم، کسی‌که به این خلاقیت دست پیدا کرده و آن‌را برای مخاطب خویش به‌نمایش بگذارد، به‌یقین هنرمند محسوب می‌شود». او که علاوه‌بر رشته‌های نقاشی و گرافیک؛ مدرک زبان روسی را نیز دریافت کرده، باتأکیدبراینکه کلیه انتشارات؛ از‌جمله سمعی و بصری و ازسوی‌دیگر شبکه‌های مجازی در کنار رسانه‌هایی مثل تلویزیون و رادیو، می‌توانند در گسترش جامعه مخاطبان هنر نقش داشته باشند، گفت: «هنرمند باید با بهره‌گیری از موضوعات روز جامعه، آنچه را که نیاز مخاطبان است، به‌تصویر بکشد و اگر اثری ازاین‌منظر تولید شود، به‌یقین ماندگار و جاوید خواهد بود».
علیرضا جعفری مرام که با دو اثر دراین‌رویداد حضور داشته؛ بااشاره‌به‌اینکه این نمایشگاه با هدف نزدیک‌کردن و فعالیت بینارشتهای در حوزه نمایش و تجسمی صورت گرفته، گفت: «درواقع، بنیان فکر این نمایشگاه از جایی شکل گرفت که نمایش‌های کودک در زمان شیوع کرونا امکان اجرا نداشته‌اند و تنها بخش از فعالیت‌های هنری که می‌توانست به فعالیت خود ادامه دهد، هنرهای تجسمی بود؛ ازاین‌رو، آثار عروسک‌ساز رشته نمایش کودک دراین‌عرصه حضور داشتند». معاون هنری فرهنگسرای نیاوران بااشاره‌به‌اینکه در شرایط حاضر به‌لحاظ شیوع بیماری، شرایط فعالیت برای هنرمندان بسیارسخت شده و رشته‌های فرهنگی و هنرهایی مانند موسیقی و هنرهای نمایشی امکان ارائه آثار خود را از دست داده‌اند؛ افزود: «وظیفه مسئولین دراینمیان، این‌بودکه فکر می‌کردند هنرمندان چگونه دراین‌شرایط باید به هنر خود و براساس‌آن به زندگی معیشتی خود ادامه دهند». عضو کمیته برگزاری این نمایشگاه بااشاره‌به‌اینکه به‌دلیل وجود فضای باز فرهنگسرای نیاوران، در سال 99 چندین برنامه موسیقی و نمایشی اجرا شده و مورداستقبال قرار گرفته است، ادامه داد: «در شرایطی هستیم که هنرمندان در ارتزاق دچار مشکل شده‌اند و فعالیت هنری آنان آسیب دیده؛ به‌همین‌منظور، ازسوی مسئولین متصدی در حوزه‌های فرهنگ و هنر انتظار می‌رود که شرایط را به‌گونه‌ای فراهم آورند که هنرمندان بقای خود را حفظ کنند». این فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما و دانش‌آموخته رشته گرافیک، باتأکیدبراینکه باتوجه‌به شرایط موجود ضروری‌ست برگزاری نمایشگاه‌ها به‌گونه‌ای مدیریت شود که نیاز به تجمع و حضور بیش از استاندارد پروتکل‌های بهداشتی نباشد، افزود: «امروز برنامه‌ریزی بازدید از نمایشگاه‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که مخاطبان بتوانند در فواصل زمانی مختلف و در مکان‌های باز، از بازدید آثار لذت ببرند».
الهام باقری؛ هنرمند رشته‌های نقاشی و پتینه که با دو اثر پاستل روغنی و پاستل گچی در نمایشگاه «رویای کودکی من» حضور داشته بااشاره‌به‌اینکه هنرمندان در شرایط کرونا می‌توانند با برگزاری ویدئوهای زنده و معرفی آثار اعصار گذشته تا آثار روز، به انتشار موضوعات هنری در حوزه تکنیک‌ها و سبک‌ها در رشته‌های مدنظر همت گمارند، گفت: «هنرمندان باسابقه که در عرصه‌های مختلف هنر؛ به‌ویژه هنرهای تجسمی گام برداشته‌اند، باید بکوشند تا با برگزاری ویدئوهای زنده، عطش موجود در علاقه‌مندان به هنر در شرایط کرونا را برطرف سازند». او که از سال 1385 مشغول‌به‌فعالیت در حوزه‌های مختلف هنرهای نقاشی و پتینه است؛ باتأکیدبراینکه هنر، خلق یک اثر ذائقه فکری، فرهنگی، حسی و انگیزه‌ای و درونی یک فرد است که متکی به اخلاق حرفه‌ای‌ست، افزود: «می‌توان انتظار داشت که بازدیدکنندگان در یک نمایشگاه هنری به‌جای خرید گل و هدایا، برای حمایت از تولیدکننده اثر هنری؛ و به‌بیانی، هنرمند، یکی از آثار او را خریداری کرده تا فرد را در تولید آثار بعدی حمایت کرده باشند». او بااشاره‌به‌اینکه در نمایشگاه‌های خیریه که در حمایت از کودکان سازمان یونیسف برگزار شده، شرکت کرده، افزود: «نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری را داشته‌ام. در بهمن‌ماه سال‌های 1398 و 1399 نیز نمایشگاه‌های گروهی را با مشارکت هنرجویان خویش برگزار کرده‌ام».
نرجس مصلحی‌فر؛ عکاس حاضر در رویداد «رویای کودکی من» بااشاره‌به‌اینکه دراین‌نمایشگاه باتکیه‌بر موضوع دختران عشایری که با رسیدن به سن بلوغ، ترک تحصیل‌کرده و آماده ازدواج می‌شوند، به خلق اثر پرداخته است، گفت: «هنر به‌نظرم هر موضوعی‌ست که در چهارچوب و قانون نمی‌گنجد و هنرمند باتکیه‌بر ابزاری که دارد، فردی تأثیرگذار در اجتماع است». او که تحصیلات خود را در رشته عکاسی خبری در مقطع کارشناسی در دانشگاه خبر اهواز به پایان رسانده؛ باتأکیدبراینکه هنرمند، انسانی آزاد و رهاست که خود را هرگز پایبند چهارچوب‌ها و قانون‌ها نمی‌کند، افزود: «هنرمند در شرایط کنونی بیش‌ازهرچیز نیازمند حمایت متولیان این‌عرصه؛ به‌ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌ست و این حمایت‌ها تنها به جنبه‌های مادی بازنمی‌گردد؛ بلکه جنبه‌های معنوی را نیز دربرمی‌گیرد». او که در پنج نمایشگاه هنری حضور داشته است؛ باتأکیدبراینکه جاودانگی در هنر بستگی به خلاقیت هنرمند دارد و بااذعان‌به‌اینکه هنر متوقف نمی‌شود و درحال‌حرکت است، افزود: «هنرمند باتکیه‌بر دانش باید اطلاعات خود را به‌روزرسانی کند».
فدرا رضایی؛ هنرمند حاضر در نمایشگاه «رویای کودکی من» بااشاره‌به‌اینکه هنرمند، نگاهی متفاوت به جهان هستی و رخدادهای پیرامونی خود دارد، گفت: «هنر، بازتاب نگاه متفاوت هنرمند به رخدادهای اطرافش است». او درادامه و بااذعان‌به‌اینکه یک هنرمند، در هر حوزه‌ای که فعالیت می‌کند، می‌تواند باتکیه‌بر عشق، تلاش و خلاقیتش، اثری موردرضایت را به مخاطب ارائه کند و از رهگذر همین مسیر می‌تواند به هنرمندی ماندگار مبدل شود، افزود: «هر‌چه شور حیات و تسلط ذهن هنرمند بر جهان هستی بیشتر باشد؛ صرف‌نظرازاینکه در چه برهه از زمان زندگی می‌کند، توجه مخاطب به آثارش جلب می‌شود و آثار اقتصادی نیز خواهد داشت». او تأکید کرد: «شاید بهتر آن باشد که کرونا را موهبتی الهی ببینیم که به بشر، فرصتی برای نگاه متفاوت به مقوله‌های زندگی و زیستنی هنرمندانه ارائه کر».
پرتو پورقرایی؛ هنرمند عروسک‌ساز که با ارائه سه اثر عروسکی در نمایشگاه «رویای کودکی من» شرکت کرده است، گفت: «این آثار برای اجرای دانشگاهی باعنوان ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی برپایه متنی از برتولت برشت آماده شده بود و همه آموزش‌های لازم دراین‌عرصه را ازطریق فضای مجازی دریافت کرده‌ام». او که تحصیلات خود را در مقطع کاردانی در رشته گرافیک از دانشگاه سوره، در مقطع کارشناسی در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی تئاتر در دانشگاه هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی به پایان رسانده؛ باتأکیدبراینکه در شرایط فعلی، هنرمندان چاره‌ای جز ارائه اثر خویش ندارند و این آثار باید دیده شود، افزود: «اگر اثر هنری یک هنرمند دیده نشود، انرژی‌ای که برای تولید یک اثر مصرف شده، به او باز نخواهد گشت؛ و این، موضوع را برای یک هنرمند بسیارمهم جلوه می‌دهد که اثر او توسط دیگران دیده شود، موردبررسی و ارزیابی قرار گیرد». این عضو پیوسته انجمن نقاشان ایران باتأکیدبراینکه باید با رعایت پروتکل‌های بهداشتی ارائه‌شده ازسوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مسیر برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری را برای جذب مخاطب ادامه داد، ادامه داد: «به‌نظرم دراین‌شرایط راهی جز این وجود ندارد و باید این‌مسیر را ادامه دهیم». او که در ایران، کانادا و فنلاند نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی برگزار کرده باتأکیدبراینکه هنر، دمیدن روح کمال‌طلب و جمال‌جوی انسان در قالب محسوس است و هنرمند، فردی‌ست که خلق و بازآفرینی می‌کند، گفت: «مهم‌ترین دغدغه هنرمند، دیده‌شدن یک اثر و بازگرفت انرژی صرف‌شده در تولید آن، ازسوی مخاطب است». او باتأکیدبراینکه به تولید آثار بینارشتهای برای جذب مخاطب بیشتر علاقه‌مند است، افزود: «خلق آثار هنری بینارشتهای، نیازمند دانش بیشتری است و دراین‌مسیر هنرمند باید بسیار بداند».
یاور بالسینی که با ارائه یک اثر هنری نقاشی در نمایشگاه «رویای کودکی من» حضور داشته؛ بااشاره‌به‌اینکه هنرمندان در شرایط حاضر باید باتکیه‌بر ظرفیت‌های موجود در فضای مجازی هنر خویش را به مخاطبان ارائه دهند و ازاین‌رو، نباید ضرورت انتشار هنر؛ حتی در شرایط بیماری را فراموش کنند، گفت: «در شرایط موجود، ضروری‌ست مسئولین نیز به حمایت بیشتر از هنر اقدام کرده و مسیر حرکت اقشار هنرمند را با حمایت‌های ویژه خود هموار سازند». او که تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در رشته نقاشی به پایان رسانده؛ باتأکیدبراینکه دراین‌شرایط باید توجه کلیه اقشار جامعه و به‌ویژه مسئولین به هنرمندان بیشتر باشد، افزود: «هنر، ابزار خلق زیبایی‌ست و یکی از مهم‌ترین وسیله‌های رسیدن به تعالی». او بااذعان‌به‌اینکه هنرمند، زیبایی‌های موجود در شگفتی‌های طبیعت را با خلقی خاص و هوشمندانه مقابل دید مخاطبان خویش به‌نمایش می‌گذارد، ادامه داد: «اقتصاد هنر در شرایط فعلی، یکی از مهم‌ترین مسائلی‌ست که می‌تواند مسیر حرکت هنرمندان را هموار ساخته و دراینمیان، نباید فراموش کرد که امروز، ضرورت حمایت مسئولین از هنر بیش‌ازپیش احساس می‌شود». او، اخلاق نیک و رفتار نیک را راز جاودانگی و ماندگاری هنرمند دانسته و بااذعان‌به‌اینکه ایجاد اثر شاخص توسط هنرمند می‌تواند به شکوفایی او کمک کند، اظهار داشت: «در شرایط فعلی، یکی از مهم‌ترین نیازهای هنرمندان، ارائه آثار است و هنرمندان شهرستانی به‌دلیل دوری از پایتخت آن‌گونه که باید، موردتوجه و حمایت قرار نمی‌گیرد و این، توجه بیشتر مسئولین متصدی را می‌طلبد».