• شماره 2189 -
  • ۱۳۹۹ سه شنبه ۱۲ اسفند

سخن مدیرمسئول

آمریکا با چماق در‌پیِ دیپلماسی نرم!

علی‌اکبر بهبهانی

اوضاع جهانی بدجوری قمر‌در‌عقرب شده است؛ نه دوست را می‌توان شناخت و نه دشمن را می‌توان تشخیص داد. هر‌چه‌هست، دو‌رنگی و دوروئی‌ست، تزویر و ریا، در یک دست چماق و با دستی دیگر گل با ژست هدیه! اینکه در قدیم می‌گفتند: «گل بود به سبزه نیز آراسته شد»، دقیقاً روزگار کنونی ما را در اذهان متبادر می‌کند. صبح تا ظهر، بله‌قربان‌گویی و عصر، پرخاش و تهدید. بنا دارم مقاله امروز را حول‌و‌حوش همین مفاهیم، به نگارش دربیاورم. کافی‌ست فقط وضعیت ابرقدرت جهانی؛ آمریکا را به نقش بکشم که در آن دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه تا دو‌ماه‌پیش، برای هم شاخ‌وشانه می‌کشیدند؛ کری‌خوانی می‌کردند و ادای رقابت تا حد دشمنی را در نگاه مردم جهان درمی‌آوردند. برای‌نمونه؛ جمهوری‌خواهان از ادامه روش ناپسند خود، در مبارزه با جمهوری اسلامی ایران و شدت تحریم تا حد از‌پای‌درآوردن ملت عزیز ایران پیش می‌رفتند و چون همیشه با چماق در فکر کوبیدن بر سر مردم بودند و وعده می‌دادند که درصورت پیروزی مجدد در صحنه انتخابات بیشترین آزار را بر مردم ما تحمیل کنند؛ اما در‌سوی‌دیگر، دموکرات‌ها درطول تبلیغات انتخاباتی، وعده می‌دادند که پس از پیروزی در انتخابات و سکونت این حزب در کاخ سفید، کلیه تحریم‌ها برداشته می‌شود؛ دیپلماسی آرام را در پیش می‌گیریم؛ بلافاصله به برجام برمی‌گردیم و بالاخره فصل نوینی را با جمهوری اسلامی ایران آغاز می‌کنیم؛ درنتیجه بسیاری از مردم صادق کشور ما دل به پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا دوخته بودند و به تصور خام خود، از شکوفایی آینده اقتصادی بدون تحریم سخن می‌گفتند؛ حتی بسیاری از قلم‌به‌دستان نیز به این باور رسیده بودند و در نوشته‌های خود آرزوی پیروزی دموکرات‌ها را می‌کردند که باید گفت «زهی خیال باطل!»؛ اما بودند کهنه نویسندگانی که گرمی و سردی بسیار کشیده و معتقد بودند که این دو حزب، دوتیغه یک قیچی هستند که کارشان بریدن است و پاره‌کردن. به‌هر‌روی حتی در نخستین روزهای جلوس جو بایدن در کاخ سفید، باز از نرمش و آشتی با ایران سخن می‌گفتند؛ اما امروز تمام افکار صلح‌خواهی و مراودات را از کامپیوتر مغزشان پاک کرده و به قوانین مسخره خودساخته در مغزشان، آن‌قدر تبصره اضافه کرده‌اند که می‌توان گفت تمامی آنان را پاک کرده و رسیده‌اند به نقطه‌ای که هر آمریکایی با همان باور سلطه‌جویی و استثمار، در ذهن می‌پروراند؛ آنها نیات خود را آشکارا بیان کرده‌اند تا بسیاری از ساده‌لوحان بدانند و بفهمند که دشمن دیرین، دوست خوب نمی‌شود و بدانند که در این سریال ساخته‌شده در آمریکا، ما باز‌هم بازی خوردیم و درنیافتیم که آزموده را آزمودن خطاست. به‌هر‌تدبیر، رفته‌رفته حزب دموکرات هم ماهیت اصلی خود را هویدا کرده است؛ تا‌جایی‌که جمهوری‌خواهان آن‌قدر مطمئن شدند که اوضاع‌واحوال دموکرات‌ها چندان هم مخالف بافت جمهوری‌خواهان نیست و درنتیجه 40 نماینده جمهوری‌خواه در کنگره آمریکا با تهیه یک قطعنامه، درخواست کردند که تحریم‌ها کاهش نیافته، بلکه شدت بگیرد؛ اما خوشبختانه دولت‌مردان ما بر سر مواضع خود ثابت‌قدم ایستاده و خواهان برگشت آمریکا به برجام و لغو تمامی تحریم‌ها بدون هرگونه پیش‌شرطی هستند (در حقیقت با اتخاذ این موضع، عملاً توپ را در زمین آمریکا انداخته و راه موش‌و‌گربه‌بازی جو بایدن را کاملاً مسدود کرده‌اند). دراین‌صورت این بایدن است که باید تصمیم بجا و اصولی بگیرد که به‌یقین معقول‌ترین تصمیم، کم‌کردن زیاده‌خواهی‌های نمایندگان کنگره و عدم اتخاذ روش عنادگونه مطابق با دوران بد ترامپیسم است. امیدواریم بایدن و کنگره و سنای آمریکا، وقتی مقاومت ایران اسلامی را که تسلیم‌ناپذیر است، درک کنند، بر سر عقل بیایند.

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
ویژه نامه
بالای صفحه