سخن مدیرمسئول
رشد دو‌برابری کرونا در تعطیلات نوروزی
علی‌اکبر بهبهانی
با شروع تعطیلات نوروزی، تعداد مبتلایان به کرونا 60درصد بیشتر از مبتلایان در سه‌هفته اول اسفندماه 1399 شد؛ یعنی ابتلای روزانه در کل کشور از هشت‌هزارنفر به‌یک‌باره به 12هزار‌نفر افزایش یافته است. همچنین شمار شهرهای قرمز در کشور نیز سه‌برابر شد که نشان می‌دهد به‌نوعی اتخاذ سیستم درهای باز در نوروز امسال، موجب رسیدن به پیک غیرقابل‌قبول کرونا در طی یک‌سال‌گذشته شد؛ بدین‌روی اگر تصمیماتی که در نوروز 1399 به‌کار رفت و کشور به‌مدت دوهفته در قرنطینه قرار گرفت، در نوروز امسال نیز معمول می‌شد، به‌یقین تا‌اندازه‌ای برای مهار این ویروس، موفقیت نصیب کشورمان می‌شد؛ اما متأسفانه کاستن از حساسیت‌ها برای مبارزه با این ویروس توسط دولت، بار دیگر کرونا را به‌جای ریشه‌کنی، قدرت بیشتری داد. اگر این‌نوع مبارزه را در اصطلاح شیوه «کج دار و مریز»، یا «شل‌کن، سفت‌کن»، بنامیم؛ از همین‌راه خواسته یا ناخواسته، به رشد گسترش کرونا کمک کرده‌ایم. البته این‌مورد را من نمی‌گویم؛ بلکه نگاهی به آمار و ارقام صحت چنین ادعایی را تائید می‌کند. اگر گذری به اقدامات دولت و به‌خصوص وزارت کشور داشته باشیم؛ وقتی از نیمه دوم اسفندماه 1399 برنامه‌ریزی دقیق برای فروش و پیش‌خرید بلیت‌های هواپیما، قطار و سیستم جاده‌ای، معمول شد؛ با استقبال مطبوعات مواجه نشد و بسیاری از همکاران مطبوعاتی این برنامه‌ریزی را مفید به‌فایده ندانستند و اعتقاد بر این بود که اگر قرار است نوروز امسال، قرنطینه نباشد، بهتر خواهد بود که خانواده‌ها با وسایل‌نقلیه شخصی مسافرت کنند؛ نه‌اینکه در وسایل عمومی بنشینند؛ آن‌هم در‌شرایطی‌که اگر فقط در یک اتوبوس مسافربری یک‌نفر مبتلابه‌کرونا حضور داشته باشد، می‌تواند بسیاری از مسافران را آلوده کند. این تفاوت عقیده آشکار بین مطبوعاتی‌ها و دولتی‌ها وجود داشت و حال که براساس اعلام وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا، میزان مبتلایان 60درصد افزایش داشته است، باید حق را به مطبوعات بدهیم. از‌سوی‌دیگر، وقتی ما در سال 1399 و در ایام نوروز، کشور را قرنطینه اجباری کردیم، اگر نوروز سال جاری را نیز چون سال گذشته، قرنطینه می‌کردیم، شاید 60درصد از شمار هشت‌هزار‌نفری ابتلای روزانه کم می‌شد؛ یعنی روزانه، میزان مبتلایان به سه‌هزار‌نفر کاهش پیدا می‌کرد؛ اما به‌هر‌حال کاری شده است و نباید حسرت گذشته را بخوریم. اکنون باید تدبیری بیندیشیم که با اقدامات مهم دولت و با واردات واکسن، جبران مافات کنیم که مورد واردات واکسن، بسیار مهم و ضروری‌ست و ورود آن می‌تواند کشور را از هر نظر مصون از آسیب ابتلای به کرونا کند؛ کما‌اینکه بعضی از کشورهای همسایه و حتی شرق آسیا که از آنجا ویروس کرونا به سراسر جهان منتقل شد، خود در مبارزه و مهار آن بسیار موفق‌تر از آمریکا و اروپا بوده‌اند؛ به‌طوری‌که در کره جنوبی، آمار فوتی‌های کرونایی، روزانه از تعداد انگشتان یک دست هم کمتر شده. به‌نظر می‌رسد در‌حال‌حاضر علاوه‌بر رعایت مسائل بهداشتی و حفظ فواصل اجتماعی و جلوگیری از تجمعات، واکسن، مؤثرترین و حتی ایمن‌ترین راه مبارزه با این ویروس است؛ البته در‌این‌راه دولت به‌علت کمبود مالی، دست‌به‌دامن بخش خصوصی شده است تا شاید پاره‌ای از سرمایه‌داران داخلی بتوانند در واردات واکسن، مؤثر باشند که به‌نظر می‌رسد؛ وقتی آمریکا و اروپا و بعضی از کشورهای آسیایی نتوانسته‌اند در نوبت خرید واکسن قرار داشته باشند، سرمایه‌داران خصوصی نیز موفق به خرید واکسن کرونا از هرنوع آن نخواهند شد؛ بنابراین بازهم باید دل به دولت خوش بداریم تا اولاً همچنان از تجمع افراد در عروسی و جشن‌ها و عزاداری‌ها جلوگیری به‌عمل بیاورد. در ثانی بازهم از سیستم غیرحضوری و از‌طریق کار از‌راه‌دور در کشور، اقدامات جدی را معمول بدارد که در‌این‌صورت ان‌شاءالله کشور ما موفق خواهد شد که نوروز سال 1401 را بدون زندگی کرونایی جشن بگیرد.