وارد شدن/ ورود کردن یا ورود پیدا کردن

یکی از مهم‌ترین شرط‏‏های سلامت جمله، روان و ساده‌نویسی است. چنان‌چه جمله‏ای بیهوده به درازا بکشد از سلامت و شیوایی آن کاسته خواهد شد. ترکیب‏هاییی چون «حضور به هم رساند»، «مورد دلخواه واقع شد»، «مورد ستایش قرار گرفت»، «مورد استفاده قرار گرفت»، «مورد پذیرش واقع شد»، «مورد قبولش واقع نشد»، از این دست است که به آسانی می‏توان نوشت: «حاضرشد»، «دلخواه شد»، «ستایش شد»، «استفاده شد»، «پذیرفته شد»،«قبول نکرد». همچنین به تازگی و فراوانی به جای مصدر «وارد شدن» عبارت ناآشنا و نازیبای «ورود کردن/ ورود پیدا کردن» را به کار می‌برند چنان‌که می‌گویند: من به این موضوع ورود پیدا کردم یا ورود نمی‌کنم. باید گفت که: شکل درست این مصدر «وارد شدن» است و مصدر پیداکردن برای ورود بی‌معنی و ناخوش‌آیند است.