خرید آلاسکا از روسیه؛ شیرینترین معامله تاریخ آمریکا
دو شلیک پی در پی به نشانه خوشآمدگویی در روز ۱۸ اکتبر ۱۸۶۷، سکوت را در بندر سیتکا شکست. یکصد سرباز روس و ۲۵۰ سرباز آمریکایی شانه به شانه یکدیگر در برابر کاخ فرمانداری صف کشیده بودند. هنگامیکه پرچم روسیه پایین کشیده میشد در میانه راه به میله پرچم گیر کرد. بههمین خاطر یک سرباز روس برای آزاد کردن پرچم خود را از میله بالا کشید. سرباز پرچم را آزاد کرد اما در همان لحظه باد شدیدی وزید و پرچم روسیه را مستقیما به سوی سرنیزههای سربازان روسیه انداخت. نفس در سینه حاضران حبس شد و پرنسس «ماریا ماکسوتووا»، همسر آخرین فرماندار روس آلاسکا تقریبا غش کرد؛ زیرا از نظر افراد حاضر، این مسئله میتوانست نشانهای از یک طالع نحس باشد. باردیگر دو شلیک پی در پی خوشآمد، اما اینبار پرچم ایالات متحده آمریکا بدون هرگونه مشکلی بالا رفت و به اهتزاز درآمد. ناخدا آلکسی الکسیویچ با عجله تشریفات رسمی را بهجا آورده و این جمله را خطاب به همتای آمریکایی خود گفت: «ژنرال روسو، با اجازه اعلیحضرت تزار روسیه، مالکیت قلمرو آلاسکا را به ایالات متحده انتقال میدهم.» ژنرال لاول روسو نیز متقابلا از وی تشکر کرد و به این ترتیب قلمرو پهناور آلاسکا به صورت رسمی به مالکیت ایالات متحده آمریکا درآمد. نزدیک به ششماه پیش از آن روز، یعنی در ۳۰ مارس ۱۸۶۷ بود که نمایندگان دو کشور روسیه و آمریکا امضای خود را پای سندی گذاشتند که فروش آلاسکا از سوی روسیه به ایالات متحده آمریکا را تصدیق و تایید میکرد. پس از جنگ بسیار گران و پرهزینه کریمه بود که بودجه روسیه بهشدت دچار کسری شد و به همین خاطر تزار الکساندر دوم نیاز مبرمی به پول داشت. آمریکاییها در مجموع ۷.۲ میلیون دلار بابت ایالت ۱.۵میلیون متر مربعی آلاسکا به روسها پرداختند و به عبارت دیگر هر متر مربع از این ایالت برای آمریکا فقط و فقط ۴.۷۴ دلار آب خورد. با اینحال حداقل در آن زمان کمتر آمریکایی فکر میکرد که این معامله ارزشش را داشته باشد؛ زیرا آنها به درستی میدانستند که آن «سکوت یخزده» یا «کنام خرسها» منطقهای بسیار دورافتاده است که نمیتوان به راحتی از قلمرو آن محافظت و دفاع کرد. افزونبر آن جمعیت این منطقه تنها از مردم بومی تشکیل میشد و آمریکاییها از مردم بومی خاطره خوشی نداشتند. اکنون یعنی ۱۵۰سال بعد از آغاز مالکیت رسمی آمریکا بر آلاسکا، مدتهاست که اشتباه مخالفان آن معامله و همینطور ارزشهای مادی ویژه آلاسکا بر همه ثابت شده است. بدینترتیب بود که این کلونی روس - آمریکایی و منطقه مسکونی نووارک هانگلسک یا همان «سیتکا»ی که در سال ۱۸۰۴ تاسیس شد، به یکی از مراکز مهم تجاری بدل شد. کنترل اقتصاد آن منطقه در اختیار شرکت تجاری روسی - آمریکایی (RAC) به رهبری الکساندر بارانف بود و این شرکت بیش از هزار درصد سود را در سابقه خود ثبت کرد. افزونبر آن طولانی بودن مسیرهای صادراتی نیز همان سود اندک را میبلعید و شخص تزار هر لحظه بیم آن را داشت که نیروهای بریتانیا از خاک کشور همسایه یعنی کانادا به نیروهای روسیه حمله ببرند و در این حالت روسها طعمهای سهلالوصول برای بریتانیاییها بودند. به همین خاطر روابط با همسایه جنوبی یعنی ایالات متحده بهبود یافت و مدتی بعد تزار سفیر خود یعنی ادوارد فون اشتوکل را برای مذاکرات در مورد فروش آلاسکا نزد ویلیام اچ. سوارد، وزیر خارجه وقت آمریکا اعزام کرد. روز ۳۰ مارس ۱۸۶۷ راس ساعت چهار صبح بود که قرارداد فروش آلاسکا پس از یک نشست طولانی به امضای طرفین رسید. پس از تصویب قرارداد در مجلس سنا در نهم آوریل همان سال و واگذاری رسمی در اکتبر ۱۸۶۷، بازهم چند ماهی طول کشید که مجلس نمایندگان آمریکا با رقم پرداختی به روسیه یعنی با همان ۷.۲میلیون دلار موافقت کنند.