کد خبر:
138793
| تاریخ مخابره:
۱۳۹۹ سه شنبه ۳ تير -
07:19
گفت‌وگو با اکرم کناری دیل؛ رکورددار شنا با دست‌های بسته
علیرضا نیاکان / اکرم کناری دیل؛ ۳۴ساله است و از کودکی در رشته شنا به‌عنوان شناگر فعالیت داشت. خودش می‌گوید: «بعد‌از‌آن به مربیگری شنا پرداختم. در‌این‌دوران بود که متوجه دلسردی بانوان و کمبود انگیزه در امر ورزش شدم و تصمیم گرفتم برای ایجاد انگیزه و امید‌بخشیدن به بانوان، مادران و دخترانی که خودشان و توانایی‌های خودشان را فراموش کرده یا دست‌کم می‌گرفتند، رکوردی را ثبت کنم که از نزدیک ببینند و شاهد نتیجه‌گرفتن آن باشند تا هیچ‌گاه از تلاش دست نکشند و به‌لطف خدا توانستم دو رکورد ملی شنا را ثبت کنم؛ اولی رکورد ملی ۱۷۵دقیقه شنا با دست‌های بسته برای گرامیداشت یاد ۱۷۵ شهید غواص بود که در استان خوزستان و شهر امیدیه در استخر شرکت پالایش گاز بید‌بلند و با حمایت مدیر‌عامل محترم این شرکت ثبت شد. دومی نیز در بهمن‌ماه 98 بود که رکورد ۷۳۰۴متر شنا با دست‌های بسته برای گرامیداشت مقام زن و به‌یاد ۷۳۰۴ شهیده زن را در چهارساعت و پنج‌دقیقه در شهر تهران و استخر قصر نشاط با حمایت وزارت نفت شرکت ملی گاز ایران و شرکت پالایش گاز بید‌بلند به‌ثبت رساندم که به‌خاطر خاص‌بودن شکل اجرا و رکورد خوب و قابل‌توجهی که در طی‌کردن این مسافت داشتم، به‌پیشنهاد مسئولین کمیته ثبت رکورد کشور؛ به‌دنبال ثبت جهانی این رکورد در گینس هستیم که این امر به‌دلیل داشتن هزینه‌های بالا، مستلزم داشتن حامی مالی‌ست و اکنون به‌دنبال جذب اسپانسر هستیم». او در معرفی خود می‌گوید: «متولد گچساران در استان کهگلویه و بویر احمد هستم و از سال ۸۷ و پس از ازدواج، در شهر امیدیه (خوزستان) ساکن و مشغول‌به‌کار در شرکت پالایش گاز بید‌بلند شدم. اولین مربی شنای بانوان آن شهر بودم و سال‌ها در تربیت شناگران و بعد‌از‌آن مربی‌های شنا و نجات‌غریقان زن آن‌منطقه فعالیت کردم. لازم است بگویم در سال‌های آغاز فعالیت‌های ورزشی‌ام در مناطق نفت‌خیز جنوب، به‌واسطه سیاست‌های عالی وزارت نفت در امر محرومیت‌زدایی و ایجاد زیرساخت‌ها و اماکن ورزشی و تفریحی، این امکان ایجاد شده بود که مردم محروم آن مناطق بتوانند از امکاناتی که توسط وزارت نفت ایجاد شده بود مثل ورزشگاه‌ها استخرها و زمین‌های ورزشی استفاده کنند و این وزارتخانه باعث شکوفا‌یی استعدادهای بسیاری شد که مردم مناطق محروم جنوبی کشور به‌خوبی قدر آن‌را می‌دانند». وی ادامه داد: «مشوق من برای ثبت این رکوردها همسرم بود. با‌توجه‌به‌اینکه من دو فرزند هشت و سه‌ساله دارم، نقش وی در حمایت از من بسیار‌مؤثر بود و البته خانواده‌ام که همیشه در کنارم و باعث دلگرمی من بودند. البته باید به وجود خواهرم فرشته کناری دیل نیز اشاره کنم که او نیز مربی درجه‌یک شنا بوده و به‌عنوان مربی در تمام لحظات همراهی‌ام کرده است». او ادامه داد: «رکور دوم من چون بسیار‌سنگین بود و نیاز به تمرینات حرفه‌ای زیر‌نظر مربی‌های بدنساز پزشک و دکتر تغذیه و ... بود، مجبور شدم که به‌همراه دو فرزندم به شهر تهران برای شروع تمرینات بیایم و همسرم برای تأمین هزینه‌ها در خوزستان بماند که این‌موضوع کار تمرین را برای من بسیار‌سخت می‌کرد. پس از مکاتبه با شرکت ملی گاز، من و همسرم توانستیم تا زمان ثبت رکورد، مرخصی بگیریم که در‌این‌میان تلاش‌های خانم دکتر حسین‌زاده؛ مشاور امور بانوان شرکت گاز، آقای مهندش شاهکرمی؛ ریاست محترم ورزش و سلامت وزارت نفت و آقای دکتر دینی؛ رئیس منابع انسانی شرکت گاز برای ما بسیار راهگشا بود. به‌خاطر زمان طولانی تمرین استخری من که حدوداً روزی پنج یا شش‌ساعت می‌شد، هزینه استخرها کم‌کم برایم سنگین شد که به‌یاری خدا این مشکل نیز به‌لطف آقای دکتر قرآنی؛ رئیس محترم مجموعه ورزشی قصر نشاط حل شد و او بعد از صحبت‌هایی که داشتیم، بدون هیچ چشم‌داشتی فقط به‌خاطر حمایت از یک بانوی ورزشکار کاملاً رایگان زمان تمرین را در‌اختیار ما قرار داد و بعد‌از‌آن‌هم روز رکورد استخر را تعطیل کردند تا مراسم ثبت رکورد به‌نحو‌احسن انجام شود. جا دارد از آقای دکتر قرآنی؛ رئیس مجموعه قصر نشاط و کلیه پرسنل این استخر صمیمانه تشکر کنم که یکی از بزرگ‌ترین گرفتاری‌های ما را مرتفع کردند و از خداوند برای چنین انسان‌های مهربانی، آرزوی توفیق روز‌افزون دارم». او گفت: «با‌توجه‌به‌اینکه ما خانم‌ها احساس می‌کنیم که لایق جایگاه‌های بهتری در جامعه هستیم، به‌عنوان یک خانم، ورزشکار، شاغل و مادر که برای رسیدن به موفقیت، سختی‌های بی‌شمار را پشت‌سر گذاشتم، از مسئولین انتظار می‌رود حالا که ما قلبمان برای وطنمان می‌تپد و بدون در‌خواست کسی برای سرافرازی کشورمان در میدان‌های ورزشی تلاش می‌کنیم، با توجهی که به ورزش بانوان و ورزشکاران خانم خواهند داشت، خستگی را از تن آن‌ها دور کنند تا انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر داشته باشند». او درپایان افزود: «از همه مادران، بانوان و دختران عزیز کشورمان می‌خواهم برای سلامت خود ارزش قائل شوند و بدانند که بزرگ‌ترین سرمایه انسان، سلامتی‌ست و بعد‌از‌آن استعدادهای خود را پیدا کنند و برای به‌ثمر‌رسیدن آرزوهایشان تا می‌توانند تلاش کنند و به هیچ مانعی توجه نکنند. در‌نهایت خودشان از نتیجه تلاششان لذت می‌برند و در بلندای موفقیت می‌نشینند و به موانعی که پشت‌سر گذاشتند، نگاه کرده و به‌خود می‌بالند».