مالیات؛ مشکل تازه مطبوعات

وقتی سخن از روزگار ناخوش مطبوعات می‌شود و زمانی‌که فرهنگ کشور در‌معرضِ آسیب است، ضرورت ایجاب می‌کند حداقل دستگاه‌های اداری کشور، به فکر چاره‌ای برای جلوگیری از نابودی مطبوعات و کتاب باشند، حال آنکه نه تنها ادارات دولتی به تقویت مطبوعات و فرهنگ، رغبتی ندارند؛ بلکه حتی باری سنگین بر روی دوش‌های نحیف مطبوعات می‌گذارند. از‌آن‌جمله، مسئله مالیات مطبوعات است. روزنامه‌نگاران و صاحبان امتیاز جراید کشور که سال‌های متمادی‌ست براساس قوانین و مصوبات، از پرداخت مالیات و عوارض معاف بودند، در این دوره وانفسا، زیر بار سختی و فشارهای مالی ناشی از گرانی کاغذ، فیلم و زینک، چاپ و افزایش دستمزدها، حال‌شان بسیار ناخوش است، در دو‌سالِ‌اخیر، با وضع قوانین سخت و دست‌وپاگیر، موجبات نگرانی بیش از حد مدیران مطبوعات را فراهم کرده‌اند. این قشر، وقتی کاغذ خریداری می‌کند و به چاپخانه جهت چاپ می‌دهد، ارزش افزوده می‌پردازد، از آگهی‌های دریافتی و حقوق، باید مالیات بدهد، کاغذ را که تا دوسال پیش کیلویی دوهزار‌تومان خریداری می‌کرد باید با نه‌برابر افزایش، کیلویی 18هزار‌تومان خریداری کند. باید اظهارنامه مالیاتی، فصلی تکمیل کرده و ارائه دهد، ساعت‌ها در راه‌پله‌های ادارات داریی و امور مالیاتی بالا و پائین برود، سخت‌گیری‌های بعضاً بی‌مورد سرممیزان را تحمل کند، آخرالامر، مالیات هم بپردازد. با کدام درآمد؟ وقتی از بیش از 10هزار مجوز صادر‌شده برای نشریات در‌حال‌حاضر تنها حدود 2500 نشریه ادامه حیات می‌دهند و از‌این‌تعداد نیز بیش از یک‌دوم آن غیرفعال هستند، این سختگیری‌های بی‌مورد، تیشه به ریشه فرهنگ می‌زند. به‌هرحال، امور مالیاتی نسبت به چندسال پیش که حتی مطبوعات اظهارنامه را هم پر نمی‌کردند، سخت‌گیری زیادی را معمول می‌دارند. ازدیگر‌سو، شهرداری تهران نیز گرفتاری زیادی برای مطبوعاتی‌ها ایجاد کرده‌اند. اولاً پاره‌ای از مناطق، درمورد اجازه فعالیت مطبوعات در منازل مسکونی، با‌وجودی‌که سال‌هاست دوام دارد، مخالفت می‌کنند. بعضی از مناطق هم به‌شرطِ‌اینکه در آن ساختمان مستأجران دیگری نباشد، شهرداری اجازه فعالیت مطبوعاتی می‌دهد. بنابراین، در این برهه کاملاً کساد مطبوعات، کدام روزنامه می‌تواند یک ساختمان را اجاره و در اختیار یک نشریه قرار دهد؟ کدامین فرد با کدامین سرمایه می‌تواند؟ به استثنای چند نشریه دولتی، اکثر روزنامه‌ها در وضعیت بحرانی هستند. حال شهرداری هم قصد دریافت عوارض آن‌هم از مطبوعات کرده، دریافتی با نام عوارض حرفه و کسب. اینک و در زمانی که بلندگوهای امپریالیستی و سوداگران سرمایه به رهبری ترامپ آمریکایی، به مقابله با ملت و کشور ایران درآمده‌اند و هزینه‌های میلیاردی در راه تبلیغات می‌کنند، با چه توجیهی اداراتی چون دارایی و امور مالیاتی، شهرداری و حتی دادگستری که با حذف آگهی خود، عملاً با تضعیف موقعیت کاری و مالی، روزنامه‌ها را در مخاطره جدی قرار داده‌اند و می‌رود تا مطبوعات و به‌طورِ‌کلی رسانه‌های مکتوب از کشور ما حذف شود. اتخاذ چنین سیاست‌هایی اصولاً آب در آسیاب دشمن ریختن است. امیدواریم که دولتمردان جمهوری اسلامی؛ به‌ویژه سران سه قوه، تدبیری بیندیشند تا مطبوعات، که همیشه حامی دولت و سیاست‌های مقام معظم رهبری بوده‌اند، بتوانند با فراغ بال و به دور از تنش و استرس، به انجام وظیفه اطلاع‌رسانی خود ادامه دهند.