آمریکا و ترور بدون سلاح

آمریکا و کشورهای غربی به‌خصوص غرب اروپا، پیوسته با نام و بهانه حقوق بشر و آزادی‌های فردی، در بوق‌های تبلیغاتی خود می‌دمند و دنیا را دعوت به حفظ احترام و حقوق مردم می‌کنند؛ از ترور و تروریست‌ها، مدام شکایت دارند؛ هر حرکتی را که تروریستی می‌خوانند، آن‌را به کشور و مردم ما نسبت می‌دهند؛ هر مصاحبه‌ای که می‌کنند، حتی در گزارش سالیانه رئیس‌جمهوری آمریکا به کنگره و مجلس که باید حول‌و‌حوش امور جاری کشور آمریکا باشد، یاوه‌گویی درباره ترورها و انتساب آن به ایران است. ترامپ، ترور را در قتل و کشتار و انفجار می‌داند، حال‌آنکه انواع و اقسام ترورها را آمریکا و اعیان و انصارش، در دنیا به‌راه انداخته‌اند. ترور می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد؛ ترور در تفسیر آمریکا، حمله با سلاح سرد و گرم و کشتن یک یا چند‌نفر است، یا در‌ انداختن یک بمب در میان یک تجمع و به خاک‌و‌خون‌کشیدن چند‌نفر خلاصه می‌شود؛ یعنی در این حالت قربانی یک یا چند‌نفر است. اما ترور اقتصادی می‌تواند صدها‌نفر را به خاک‌و‌خون بکشد و این کاری‌ست که از دست ترامپ؛ رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا برمی‌آید، آن‌هم با تحریم‌هایی که بر یک کشور معمول می‌دارد. کما‌اینکه کشور عزیز ما را تحریم همه‌جانبه کرده که بیشترین فشار و مضیقه بر مردم فرودست جامعه وارد شده و اغنیاء، زیاد از آن متأثر نمی‌شوند. سفره خانوار، کوچک و کوچک‌تر شده؛ بضاعت مالی مردم کمتر شده؛ بر شمار بیکاران افزوده شده؛ تنگدستی زیادتر شده و ترامپ به خیال باطل خود، آن‌را فشار بر دولت ایران می‌داند و این‌قدر بی‌خرد و بی‌تدبیر است که از واقعیت‌های زندگی مردم ایران بی‌خبر است؛ یا اینکه آن‌قدر بی‌احساس است که درد و رنج مردم را نمی‌شناسد. در بوق و کرنا می‌گوید که غذا و دارو را جزو اقلام تحریم نمی‌داند، اما در کمال وقاحت، داروهای بیماران خاص که عده زیادی زنده به آن هستند را با همه توان تحریم کرده و نمی‌گذارد به کشور وارد شود. چه‌بسا صدها‌نفر از بیماران دارای بیماری‌های صعب‌العلاج، به‌علت عدم دستیابی به آن داروها، که برای آنان جنبه حیاتی دارد، از زندگی و ادامه حیات بازمانده‌اند و بدرود حیات گفته‌اند. متأسفانه منادیان جهانی مدافع از حقوق بشر، خم به ابرو نیاورده و کک‌شان هم نمی‌گزد! اما اینان اگر براساس قانون اساسی ما، که ملهم از دین مقدس ما و قرآن مجید است، فردی به قصاص محکوم شود، داد برمی‌دارند که مسلمانی نیست و به‌همراه آمریکا، کشورهای اروپایی و آمریکایی بانگ برمی‌دارند که ایران، حقوق بشر را رعایت نمی‌کند و هیچ‌کس هم نیست که به این قیم‌های بشریت بگوید که شما اگر منادی هستید، اگر مدافع حقوق انسان‌ها هستید، به‌چه‌علت در برابر تجاوزات خودتان به کشورهای به‌پاخاسته، به فکر حقوق آنان نیستید؟ یا اینکه حقوق انسان‌های دیگر برای شما محترم نیست؟ یعنی رطب‌خورده منع رطب می‌کنید؟! اینک که ما مورد تحریم کلی قرار گرفته‌ایم، به دنیا می‌گوییم که تروریست اصلی، آمریکا و شمایی هستید که در برابر او سکوت اختیار کرده‌اید. شمار انسان‌هایی که به‌علت فقر غذایی و با تحریم آمریکا همه‌روزه می‌میرند یا از قحطی و گرسنگی و نرسیدن حتی قوت لایموت، بسان برگ‌های پائیزی با مرگ دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، را به‌خاطر می‌آورید؟ آیا وجدان‌های بشریت، برای این تحریم‌ها و عواقب ناشی از تحریم‌ها، خیال بیدار‌شدن ندارد؟ یا اینکه باز‌هم 20 کشور صنعتی جهان، باید این‌قدر سیر باشند که از شدت پرخوری در رنج و عذاب قرار گیرند، اما صدها کشور دیگر در فقر مطلق روزگار بگذرانند؟