درسی که پنس و هریس به ترامپ و بایدن دادند

میلیون‌ها بیننده، صبح پنج‌شنبه، پای گیرنده‌های خود نشستند تا مناظره دو کاندید معاون رئیس‌جمهوری آمریکا را به نظاره بنشینند؛ دو کاندیدی که مرز حرمت را هرگز از میان برنداشتند و بسان دو فرد وارسته آمریکایی تا توانستند از اعمال گذشته یکدیگر نقد کردند و نقاط تاریک را به‌میان کشیدند و از افتخارات خود گفتند. پس از پایان مناظره، ترامپ به ستایش از پنس پرداخت و او را برنده این مناظره خواند؛ از‌سوی‌دیگر جو بایدن، برگزیده دموکرات‌های آمریکایی برای کسب ریاست‌جمهوری، خانم کاملا هریس را انسانی زیرک و باتجربه خواند و گفت که او برای طبقه متوسط جنگیده است؛ اگر مقایسه‌ای را شود میان مناظرات کاندیداهای ریاست‌جمهوری و کاندیداهای معاونت ریاست‌جمهوری انجام داد، فاصله اخلاقی و شخصیتی این دو گروه با همدیگر فاصله‌ای عمیق را نشان می‌داد. در مناظره گذشته بین دو کاندید ریاست‌جمهوری، هر چه گفته شد، بی‌ادبی و بی‌نزاکتی بود؛ صحنه‌های زشت و الفاظ رکیک و به‌تمسخر‌کشیدن یکدیگر و از همه این‌ها گذشته عدم‌رعایت مبادی ادب انسانی بود که دائماً در بین سخنان همدیگر وارد می‌شدند و مجری بسیار باسابقه و کاربلد هم هیچ راهی را برای متوقف‌کردن آنان پیدا نکرد. رفتار این دو نشان داد که بزرگ‌ترین ابرقدرت جهان، چقدر از درون تهی‌ست و تهی‌تر از آن پاره‌ای از کشورهای عربی هستند که تا حد بردگی و فرمان‌برداری، تسلیم محض آمریکا هستند و گوش‌به‌فرمان او. رئیس‌جمهوری فعلی آمریکا که در تاریخ آمریکا هیچ رئیس‌جمهوری تا بدین‌اندازه موجب سرشکستگی و سردرگمی آمریکا نشده است؛ به‌یقین هرچه آبرو از آمریکا مانده بود را به‌راحتی آب‌خوردن، از میان برد. دوستان سنتی، یاران همیشگی این ابرقدرت و پیمان‌های جهانی، به‌خصوص پیمان ناتو که در جهان بزرگ‌ترین پیمان امنیتی و نظامی جهان بود، با اعمال و رفتار ترامپ، از حیز انتفاع ساقط شده است و از‌نظر داخلی نیز تظاهرات، شورش‌ها، قتل و کشتارها، لشکرکشی و دخالت در امور داخلی کشورهای مستقل جهان، لکه ننگی بوده که بر دامن این کشور نشسته است و به‌این‌زودی‌ها زایل نخواهد شد. به‌هرروی در کشوری که حتی انتخابات آن و برگزیدگانش، بر سیاست جهانی اثرگذار هستند، دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات آن که اعضای آن را نمایندگان و سناتورهای مجلس سنا تشکیل می‌دهند و تقریباً سیاسیون و اقتصاددانان آن کشور، در سطح جهان اشتهار دارند، حق دارند رئیس‌جمهورشان دارای صفات و منش انسانی باشد و در یک مناظره پربیننده، متوسل به الفاظ چاله‌میدانی نشود. بااین‌تفاسیر، 20‌روز دیگر با رأی مردم، رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب خواهد شد و فصل جدیدی در امر سیاست، برای سران این کشور آغاز می‌شود که اثرات آن بر روی سیاست جهان، انکارناشدنی‌ست. در‌این‌میان، پاره‌ای از کشورهای تابع و حرف‌شنو آمریکا، حضور افراد مختلف در دوام و تزلزل حکومت آنان، نقش مهمی دارد که این‌روزها و این ساعات، برای آنان توأم با تشویش و نگرانی‌ست که باید جای تعجب و تأسف داشته باشد؛ چون هرکس‌که بر کاخ سفید حاکم شود، از هر جناحی که باشد، تمام هم‌و‌غمش، فقط مردم و کشور آمریکا‌ست تا بتوانند کشورهای دیگر را استثمار ‌کنند و درعین‌حال نباید از یاد برد که برای کشور عزیز ما که 40‌سال است هیچ ارتباطی با این کشور و رهبرانش ندارد، هر‌کسی به ریاست‌جمهوری برسد، هیچ تفاوتی ندارد.