ورزش و اثر قوی اسوه‌سازی

بدون‌ شک پدیده‌های بسیاری در همه زمینه‌ها، گاه‌و‌بیگاه از انسان‌ها اسوه‌هایی ساخته است که در همه اعصار و قرون نامشان و یادشان جاودان مانده و فراموش‌نشدنی می‌شوند. در امر دین و مذهب، 1400 سال است که اولیای ما، نامشان، یادشان و فرازهایشان راهبر ما شده‌اند؛ اما در یکی،دوقرن اخیر، شاید ماندگارترین اسوه‌ها در هنر و ورزش در سطح جهان مطرح شده‌اند که البته ورزش و به‌خصوص فوتبال، به‌واسطه اقبال عمومی انسان‌های این کره خاکی، نامی پایدارتر داشته‌اند؛ از‌جمله پله؛ فوتبالیست نامی برزیل که هنوز مورد احترام فوتبالیست‌ها و علاقه‌مندان به فوتبال است؛ اما این ورزش یک چهره پایدار معروف و تأثیرگذار به خود دیده است، به‌نام دیه‌گو مارادونا که زندگی و فوتبالش، همیشه نام او را در اذهان زنده گذاشته است. فوتبالیستی که تیم فوتبال آرژانتین را در سال 1986 قهرمان فوتبال جام جهانی کرد و روزی دیگر در شمار بدترین معتادان کره زمین، شهره عام و خاص شده و در ایتالیا دچار مشکلات فراوان شد؛ اما نقاط مثبت و درخور تقدیر این ستاره فوتبال، آن‌قدر زیاد است که به‌راحتی خط بطلان بر دوره اعتیاد او به کوکائین و توزیع آن کشیده است. به‌یقین تا این تاریخ در ورزش و به‌خصوص فوتبال، هیچ‌کس نتوانسته است بسان او به قله افتخار یا بر بام فوتبال دنیا سوار شود. اوج افتخار او، قهرمانی تیم فوتبال آرژانتین در مسابقات جام جهانی فوتبال بود که در قامت کاپیتان، نقش ارزنده‌ای در این افتخار برای کشورش ایفا کرد. او فقیرزاده بود که در محله فقیری پای به عرصه حیات گذاشت و در همان محله رشد کرد؛ او نابغه‌ای بود که با اعتبار، دائماً در تضاد و هم‌آغوشی بود. دوران سخت او زمانی بود که تست دوپینگ او به‌واسطه مصرف کوکائین در ناپل اروپا مثبت شد و گرفتاری بسیاری پیدا کرد؛ اما او آن‌قدر استثنائی بود که مشکلات اعتیاد، دوپینگ، بازداشت و نظایر آن هم نتوانست از محبوبیت جهانی او بکاهد. در یک‌دوره 10‌ساله اوج محبوبیت مارادونا، آن‌قدر در نزد مردم دنیا به‌خصوص آرژانتین همه‌گیر شد که شاید ده‌ها‌هزار‌نفر در آرژانتین اسم فرزندان خود را دیه‌گو گذشتند. او در سال 1986 توانست به‌همراه تیم ناپل اروپا، در مسابقات ایتالیا تیم این شهر را قهرمان ایتالیا کند. مارادونا به سیاست هم دل‌ خوش کرد و به ملاقات فیدل کاسترو؛ رهبر کوبا که یک کمونیست دو‌آتشه بود رفت و برگ دیگری از زندگی پرحادثه خود را به رخ رهبران سیاسی کشورش کشید. احساس مارادونا به فوتبال در یکتا‌شدن او نقش عمده‌ای داست. او در مقایسه با پله؛ دیگر اسطوره فراموش‌نشدنی فوتبال برزیل هم از او بهتر شد. چون قدرت رهبری او یگانه بود؛ او در فوتبال بی‌همتا بود؛ به‌طوری‌که فروغ او باعث اوج فوتبال آرژانتین شد. خصوصیات ویژه ورزشی او را در دو فاکتور باید جستجو کرد؛ نخست اشتیاق او به بازی و سپس الهام‌بخشی او بود که به‌سهولت و قوت، مبارزه در زمین فوتبال را به هم‌تیمی‌هایش القا می‌کرد و بالاخره باید گفت که آرژانتین دو‌بار حالت غیرعادی پیدا کرد و خیابان‌های این کشور مملو از انسان‌های بی‌شماری شد که عاشقانه به او عشق می‌ورزیدند. یک‌بار زمانی‌که آرژانتین به‌همراه مارادونا قهرمان جام جهانی فوتبال شد و تمام شهرهای آرژانتین مملو از سرور و خوشحالی شد و خیابان‌ها در انحصار مردم حق‌شناس آن کشور درآمد و سپس چندی‌پیش بود که پیکر بی‌جان او را در کاخ ریاست‌جمهوری قرار دادند و مردم دوستدار او برای آخرین‌بار با جسم بی‌جانش وداع کردند. اینجاست که می‌توان نتیجه گرفت که مردم، این‌روزها به ورزشکاران ستاره و اسوه کشور عشق می‌ورزند. امیدواریم مردم کشور ما نیز از قهرمانان رشته‌های ورزشی که پهلوان باشند و مزین به خصایص قهرمانی، همچون تختی، تجلیل و تکریم فراوان کنند.