بورس، خانه و درآمد بالا

در گذشته رایج بود که اگر سخنی یا نقل‌قولی خارج از حقیقت گفته می‌شد، مخاطبین می‌گفتند «سرم شاخ درآورد!» و گفته‌هایی بسیار از‌این‌دست که نمی‌‌‌تواند مبنای درستی برای یک جامعه پویا باشد. سخن امروز ما پیرامون اظهارنظر رسمی مسئولی‌ست که می‌گوید درآمد خانه و بورس، بیشترین نقطه درآمدی هم‌وطنان بوده است که من نویسنده هم کم مانده است روی سرم شاخ دربیاید؛ چرا‌که اگر به آمارهای رسمی مراکز کاملاً موثق مثل مرکز آمار، یا بانک مرکزی و ... دقت‌نظر کنیم، ملاک و مبنای یک آمار را برای جامعه 80‌میلیونی کشور ما، اقلیتی دو تا سه‌درصدی درنظر گرفته‌اند؛ کسی هم نیست به این دوستان بپرسد که چه تعدادی از مردم عزیزمان اهل بورس و بورس‌بازی هستند؟ و وقتی‌که اکثریت مردم ما در این روزگاران، زیر خط فقر زندگی می‌کنند، کدام بورس را می‌گویید؟ درحالی‌که 70‌درصد مردم را شهرنشینان و روستائیان کشور تشکیل می‌دهند و در کلان‌شهر تهران و چند ‌شهر بزرگ دیگر هم تنها عده‌ای معدود، بورس را می‌شناسند و گاه‌و‌بیگاه به‌طرف معاملات آن غش می‌کنند. لطفاً در بوق‌و‌کرنا نکنید که بیشترین درآمد مردم از راه فعالیت‌های بورس بوده است؛ زیرا سخنی کاملاً غیرواقعی‌ست. یا این سخن که درآمد خانه‌فروشی، خانه خریدن یا به‌طور‌کلی درامد حاصله از راه معاملات خرید و اجاره‌خانه، بیشترین درآمد را متوجه مردم کرده است؛ این سخن هم غیرواقعی‌ست. اصلاً آمار خانه‌داران کشور را می‌دانید؟ چه تعداد از مردم عزیز کشورمان، بیشتر از یک‌خانه دارند که از راه خرید‌و‌فروش و اجاره آن، بیشترین درآمد را کسب کرده باشند؟ و اصولاً آیا شرط صواب است از چیزی سخن بگوییم که بیش از 80‌درصد مردم آرزوی آن‌را دارند؟ مردمی که بیشترشان خانه‌به‌دوش هستند و همه‌ساله از این خانه اجاره‌ای مجبورند به خانه اجاره‌ای دیگری با مبلغی کمتر کوچ کنند؛ و باز فراوان مردمی داریم که در کلان‌شهرها زندگی می‌کردند و کمرشان زیر بار هزینه بالای زندگی شکست و به شهرهای کوچک نقل‌مکان کرده‌اند و از شهرهای کوچک هم به‌مرور، حاشیه‌نشین شده‌اند. کاش یک‌بار و برای همیشه، آمار افرادی را که بیش از یک‌خانه دارند، اعلام می‌کردند تا کسانی که ده‌ها خانه دارند و از راه خریدوفروش و اجاره، باعث می‌شوند درطول یک‌دوره سه‌ساله، قیمت‌ها تا پنج‌برابر افزون شود، به مردم شناسانده می‌شدند تا چنین افرادی حداقل عوارض و مالیات به دولت پرداخت می‌کردند تا شاهد کسری درآمد دولت و دستگاه‌های دولتی نمی‌شدیم. به‌یقین سهم این عده اندک در تخریب اقتصاد کشور، از مضار تحریم‌های جنایت‌کارانه آمریکا و یاران او بیشتر است. امیدواریم دولت تدبیر و امید، در ماه‌های آخرین خدمت خود چون سال اول دوره چهارساله اول که با کوشش و هم‌فکری و برخورداری از ایده‌های کارشناسان زبده کشوری، توانست نرخ تورم 40‌درصدی دوره رئیس‌جمهوری احمدی‌نژاد را مهار کرده و حتی تورمی نزدیک به یک‌رقمی در کارنامه خود ثبت کند، یک‌بار دیگر با همه توان و استفاده از پتانسیل موجود در کشور و از راه صحیح و اصولی، بتواند صنایع کشور را مجدداً احیاء کرده؛ کارخانه‌ها و شرکت‌های تولیدی داخلی را با حداکثر ظرفیت فعالانه به‌کار اندازد تا نیاز به واردات از خارج کمتر شود و بدین‌روی نیز اقتصاد کشور شکوفا شود. همچنین فعالیت‌های ساختمانی، بورس، ساخت خانه‌های ارزان‌قیمت، رونق دوباره کشاورزی و تولیدات غذایی داخلی، خون جدیدی در رگ‌های اقتصاد کشور وارد کند تا از‌این‌پس نگران افزایش افراد زیرخط فقر نباشیم. باشد تا نه آمریکا و نه هیچ ابرقدرت زورگویی نتواند در راه سازندگی کشورمان، مانع‌تراشی کند که در‌این‌صورت چرخ‌های صنایع مختلف کشور، با سرعت ایده‌آل به گردش درمی‌آید. ان‌شاءالله.