فوتبال رئیس‌دار می‌شود؟

فوتبال را نمی‌توان به‌چشم یک‌ورزش، چون بقیه نگاه کرد. امروزه در جهان به فوتبال به‌عنوان یک پدیده فراگیر که حتی قبایل بدوی آفریقا آن‌را دوست دارند، می‌نگرند. پدیده‌ای که توانسته است حتی بر سیاست جهانی هم اثرگذار باشد. تماشای یک مسابقه فوتبال در سطح جهان می‌تواند جلسه هیئت دولت کشوری چون فرانسه را به تعطیلی بکشاند. این ورزش دارای تشکیلات وسیع و گسترده‌ای‌ست که بانام فدراسیون جهانی فوتبال و با علامت اختصاری فیفا، در بسیاری از امور جاری کشورها نقش‌آفرین می‌شود. ازنظر وضعیت مالی نیز یکی از سازمان‌هایی‌ست که صاحب بودجه‌ای بسیار چشمگیر است. رئیس آن در مسافرت‌ به کشورها، با احترام و استقبال رسمی موردتکریم قرار می‌گیرد. از‌نظر چارت سازمانی در تمام جهان، رؤسا و اعضای مجامع فوتبال، مستقلاً و زیر نظر فیفا اداره می‌شوند و این اصلی‌ست که در تمام نقاط جهان رعایت شده و الزام به اجرای مفاد قوانین آن غیرقابل تغییر است؛ اما در کشور ما، مثل قضیه «شترمرغ» به آن نگاه می‌شود و رؤسای ورزش ما، چه در لباس ریاست سازمان یا در مقام وزارت، در‌همه‌حال دوست دارند که به این مقوله ورود کنند و چون این نوع پندار وجود دارد، همیشه فوتبال ما لنگ می‌زند. این مسئله این‌قدر اهمیت دارد که حتی در برهه‌ای، ریاست سازمان ورزش، ریاست بر فدراسیون فوتبال را ارجح‌تر از ریاست سازمان دانست. به‌هرروی دوسال است که این فدراسیون، بدون ریاست اداره می‌شود و مسئول بالای آن، ظاهراً به‌طور‌موقت، با عنوان سرپرست، امور را هدایت می‌کند. آن‌قدر اوضاع فوتبال ما نابسامان است که در چند‌مورد تا لبه تیغ تعلیق پیش رفت. در طی دو‌دهه‌اخیر، این فدراسیون توسط یک اکیپ چند‌نفری تعیین‌تکلیف می‌شده و چون تعیین ریاست آن باید توسط مجمع آن‌که شماری حدود 80‌نفر به‌اصطلاح از خبرگان و اهالی فوتبال هستند، برگزیده شود، اگر نه تماماً، بلکه اکثراً با اعمال‌نفوذ و سیاسی‌بازی و باندپروری برای انتخاب رئیس، همراه است. به‌نظر‌می‌رسد که در 12-10‌سال جاری، قرار است که از میان چهارنفر کاندیدای ریاست، یک‌نفر با رأی مجمع، رئیس فدراسیون شود. از چهارنفر منتخب، چهره کاملاً فوتبالی که حتی در خارج از کشور نیز دارای اشتهار است، بانام علی کریمی وجود دارد؛ چهره‌ای که مقبول جامعه و اهالی فوتبال است؛ به‌نحوی‌که اگر قرار بود فوتبالی‌های راستین و تماشاگران همیشگی آن‌که حداقل 50‌میلیون را بالغ می‌شود، رأی می‌دادند به‌یقین او رئیس فدراسیون می‌شد؛ اما متأسفانه این فرد در بین 80‌نفر اعضای مجمع که بیش از دو‌سوم آن‌را آرای غیرفوتبالی‌ها تشکیل می‌دهد که با سفارش و توصیه برگزیده شده‌اند، صاحب رأی اکثریت نخواهد شد؛ بنابراین در‌هر‌حال ما به فیفا و طی صورت‌جلسه، رئیس جدید فدراسیون را معرفی خواهیم کرد. در بین سه‌نفر دیگر کاندیدای ریاست فدراسیون، بالاخره یک‌نفر به‌عنوان رئیس فدراسیون فوتبال معرفی شده و انجام‌وظیفه خواهد کرد. امیدواریم فرد منتخب بتواند به وضع نابسامان فوتبال، سر‌و‌سامان دهد و با نظارت مستمر، بر همه امور فدراسیون به‌خصوص انتخاب مربی برای تیم ملی که همیشه با حرف‌وحدیث بسیار همراه بوده و در آخرین انتخاب، بیش از 16میلیارد‌تومان به یک مربی که تنها 21‌روز در ایران انجام‌وظیفه کرده و حاصل کار او دوشکست از عراق و بحرین بوده که نصیب فوتبال ما شده است و چنین ضرر هنگفت مالی و اعتباری را برای ما داشته است، درس بگیریم؛ حتی تا‌جایی‌که اگر برای فوتبال ما فایده‌ای ندارند، حداقل ضرر این‌چنینی به ما تحمیل نشود تا با خود نگوییم «ما را به خیر تو امیدی نیست، شر مرسان»! اکنون صبر می‌کنیم تا 10‌روز‌دیگر، سکان این ورزش به‌دست منتخب مجمع سپرده شود و امیدواریم که فرد منتخب از این‌همه گرفتاری‌های به‌وجود آمده در فوتبال ما درس گرفته، به مدد فوتبالی‌ها و با بهره‌جویی از کارشناسان فوتبال، طوری برنامه‌ریزی کند که ضمن به‌سامان‌شدن این فدراسیون، محیط فوتبال کشور ما، مصون از هر گزندی، راه صحیح را دنبال کرده و شاهد موفقیت‌های فوتبالمان در صحنه جهانی باشیم. همچنین در مسابقات داخلی هم شاهد اجرای عدالت، بی‌نظری، حفظ شأن مسئولین فوتبال، باشگاه‌ها، مربیان و بالاخره فوتبالیست‌های عزیز باشیم.