خاشقچی و موش‌و‌گربه‌بازی بایدن

از روزی‌که جو بایدن رسماً در کاخ سفید مستقر شد، برای رتق‌و‌فتق امور کشور بزرگ و وسیع آمریکا، آستین‌ها را بالا زد و برخلاف دونالد ترامپ که از روی حماقت و پیروی از سنت لمپنیسم، مدام هوار می‌کشید؛ عزل و نصب می‌کرد؛ رشته دوستی‌ها را به‌یک‌باره پاره و به دشمنی تبدیل می‌کرد، او شیوه کج‌دار و مریز را پیشه خود کرده و به‌اصطلاح، گاهی به میخ می‌زند و زمانی دیگر به نعل می‌کوبد! اینجاست که کشورهای جهان تکلیف روشنی ندارند؛ زیرا ترامپ را کاملاً می‌شناختند و در برابر او موضع می‌گرفتند؛ تا‌جایی‌که دوستان سنتی آمریکا، مثل انگلیس، فرانسه و آلمان او را در مسائل بین‌المللی همراهی نمی‌کردند؛ اما ظاهراً قرار است رئیس‌جمهوری 78‌ساله آمریکا، گاهی تندی کند و روزی دیگر نرمش؛ درواقع او دوست ندارد بسان و گفته شاعر عزیز ما رفتاری متعادل و یکنواخت داشته باشد. شعر پندگونه شاعر نامی ما بدین‌مضمون گفته شده: «رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود/ رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود». در دو‌هفته‌آخر، بایدن با طبل و شیپور به‌نام دفاع از آزادی و رعایت حقوق، به‌خصوص در‌مورد روزنامه‌نگاران، بیش از 20‌نفر از مسئولین رژیم سعودی را به جرم مشارکت در قتل روزنامه‌نگار فقید؛ خاشقچی، مورد‌تحریم قرار داده است؛ اما برای عامل اصلی؛ یعنی محمدبن‌سلمان؛ ولیعهد و مرد نیرومند عربستان، هیچ تحریمی منظور نشده که به این نوع رفتار آمریکائیان می‌گویند «یک بام و دو هوا»؛ و باز همین جو بایدن، حدود یک‌ماه حاضر نشد که با بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، حتی مکالمه تلفنی داشته باشد؛ اما به‌یک‌باره شخصاً با رئیس رژیم صهیونیستی مکالمه تلفنی برقرار کرده از عربستان تقاضا می‌کند که دست از سر یمنی‌های خسته و درمانده از بمباران‌ها بردارد و راه مصالحه را برگزیند؛ اما از‌سوی‌دیگر، روابط خود را با عربستان، دوستانه و استراتژیک می‌خواند. از بمباران‌های یمن شکوه دارد؛ اما به‌ناگهان بسان حرامیان، شبانه مرز بین عراق و سوریه را بمباران کرده و بیش از 20‌نفر بی‌گناه را به قتل می‌رساند. این نوع رفتارها برای کشور و مردم ما، از‌سوی آمریکائیان کاملاً عادی‌ست و به‌نوعی تاریخ را برای ما تکرار می‌کند؛ اینکه این رفتار نخ‌نما برای رؤسای‌جمهوری آمریکا، امری عادی و همیشگی بوده است و به دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات تعلق دارد که هرکدام از این دو حزب در رأس آمریکا باشند، برای جهان هیچ تفاوتی ندارد. این مسئله از خصوصیات دنیای سرمایه‌داری‌ست که در‌هر‌حال مشغول استثمار مردم سایر کشورها‌ هستند و به دوست یا دشمن آمریکا بودن هم بستگی ندارد. مراد و مقصود سران آمریکا در هر زمان، توجه کامل به منفعت اقتصادی و شرایط مردم کشور آمریکا‌ست و اما رفتار و منش جو بایدن با کشور ما نیز بدین‌گونه بوده است. در مواقع تبلیغات انتخاباتی، شعار می‌داد که پس از پیروزی، بلافاصله به برجام برمی‌گردیم و روابط را عادی کرده و تحریم‌ها را لغو خواهیم کرد؛ اما در عمل تا این لحظه، حتی یک گام مثبت هم برنداشته و بیشتر جنبه لفاظی و زیاده‌گویی داشته است که در این یکی،‌دو‌ماهه راه و روش بایدن را برای ما مشخص می‌کند؛ اما بازهم امیدواریم این سیاستمدار به‌ظاهر آرام که بیش از 50‌سال است در آمریکا فعالیت سیاسی می‌کند، به خود بیاید و به حقوق حقه جمهوری اسلامی ایران صحه بگذارد.