کد خبر:
149976
| تاریخ مخابره:
۱۳۹۹ يکشنبه ۱۷ اسفند -
08:22
امارات و بازهم زیادهگویی!
علیاکبر بهبهانی
در قدیم میگفتند «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است» یا «به بچه آدم یکبار حرف میزنند» اینگونه پند و اندرزها، ظاهراً به گوش عدهای فرو نمیرود. برای اجرا و تعهد به مقررات و قوانین و حقایق تاریخی باید آدمی بیدار باشد و حتی اگر به خواب از نوع طبیعی هم رفته باشد، میشود با یک صدای خفیف، فرد را بیدار کرد؛ اما اگر شخص، خود را به خواب زده باشد، بیدارکردن او با زبان خوش، امکانناپذیر است و این بهزور خوابی، داستان روزگار کنونی ماست که چند امیرنشین حاشیه خلیج فارس که برای سالها حتی آب تصفیهشده برای آشامیدن نداشتند، بهلطف سیاستهای استعماری بریتانیای کبیر و سپس ایالات متحده عربی، سری در سرها پیدا کردند و بر منطقه آنان نام کشور نهادند؛ ازجمله بحرین، امارات متحده عربی که اسم طولانی آن مرا یاد جزیره عجمان در رأسالخیمه، شارجه، ابوظبی، دبی، امالقوین میاندازد که با وجود ثروت سرشار نفتی، حتی از برق هم محروم بودند؛ اما دست تقدیر این جزایر کوچک و دورافتاده از تمدن را دور هم جمع کرده و نام امارات متحده عربی بر آن گذاشت تا این کشور دستنشانده، به یکی از ثروتمندترین کشورها تبدیل شود و میلیاردهادلار حتی در حد بینهایت دلار، به آن سرازیر شود و کشوری زیبا با جاذبه توریستی بسیار برای اروپائیان و آمریکائیان تبدیل شود. اینک مدتهاست که این کشور دستنشانده آمریکا، سخنی اضافهتر از ظرفیت و توانش بر زبان جاری میکند و جزایر سهگانه ایرانی تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی را جزئی از کشورش میداند که باید گفت زهی خیال باطل! بهخود بیایید و با دم شیر بازی نکنید. قائمبهذات شوید و متکی به خود. بههرروی، در اجلاس تازه کشورهای حاشیه خلیج تا ابد فارس که در مصر و در زیر سایه ژنرال السیسی تشکیل شد، بازهم یاوهگویی کردند و از این جزایر ایرانی که برای همیشه تاریخ، جزو لاینفک و جداناشدنی از خاک کشور سرفراز ایران است، سخن گفتند و بهاصطلاح در قطعنامه پایانی این نشست، کشور ما را مخاطب قرار داده و خواهان انضمام این سه جزیره به امارات متحده عربی شدند. نه آقایان! این سخنان زیادتر و گندهتر از دهان کوچکتان است و بدانید که در هوا یا در روی زمین، کبوتر هرگز توان مقابله با شاهین را ندارد و چنین بوده است که شاعر معاصر میگوید «ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد»؛ اما سخنی از روی صدق و صفا به این شیوخ یا امیرنشینان میگویم که اگر میخواهید روزگارتان خوش باشد، لااقل اگر سواد کافی ندارید و اگر حافظه تاریخیتان تهیست، سری به اطلسهای موجود جهانی که توسط کشورهای بزرگ تهیه شده و خلیج همیشگی فارس را با بحرالخلیجالفارسی نام برده است و نقشه فارس یا پارس را کشیدهاند یا به کتابهای اسلامی که بسیاری از آنان، مرجع و معتبر هستند، رجوع کنید تا دریابید وقتی شما از حداقل تمدن بشری، بیاطلاع و محروم بودید و بسیاری از شماها از صدقهسر کشور سرافراز ایران زیست میکردید، این جزایر، ایرانی بوده، هستند و خواهند بود و گزافهگوییهای شما راه به جایی نخواهد برد و در آخرین جمله شما را دعوت میکنم به تفسیر این شعر که حالواحوال اینروزهایتان را تداعی میکند:
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود میبری و زحمت ما میداری