کد خبر:
150025
| تاریخ مخابره:
۱۳۹۹ دوشنبه ۲۵ اسفند -
08:16
سخن مدیرمسئول
46درصد بیکاران فارغالتحصیل دانشگاه هستند
علیاکبر بهبهانی
دولت تدبیر و امید، در ماههای آخر دو دوره چهارساله ریاستجمهوری دکتر حسن روحانی، با کوهی از مشکلات، شمارش معکوس پایان خدمت دراینسمت را سپری میکند. هفتسال و نیم است که از عمر این دولت میگذرد و یکی از چالشهای عمده آن، همچنان آمار بیکاری در کشور است؛ گواینکه درایندوره در مقایسه با دولت نهم، دررابطهبا بیکاری، اقدامات بیشتری معمول شده که شاید مهمترین علل آن درآمد کمتر دولت، بهویژه صدور نفت است که فروش آن یکپنجم دوران دولت نهم بوده است و علاوهبرآن قیمت پائین انرژی نیز در کاهش درآمد دولت نقش مهمی داشته است که بهموازات اقتصاد ضعیف، مراودات عمرانی و بازرگانی و تعاملات مالی با جامعه جهانی بسیار کاهش داشته است که شمار بیشتر بیکاری را موجب شده است و درنهایت تأسف و بنابِ اظهار ادارهکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی آذربایجان شرقی، درایناستان، 46درصد از بیکاران را فارغالتحصیلان دانشگاهی شامل میشوند که آنرا باید اتفاقی بد برای کشور بدانیم. دراینوضعیت بهواسطه بیکاری گسترده و اوضاع نامناسب مالی که توأم با تورم و گرانی افسارگسیخته بوده است و عدم دخلوخرج در خانوار و عدم جذب افراد تحصیلکرده دانشگاهی، متأسفانه در هر خانواده حداقل یکی،دونفر همچنان بدون کار و بهصورت سربار خانواده روزگار میگذرانند و ادامه این وضعیت در سهسالاخیر، تمایل و رغبت نوجوانان و جوانان را به ادامه تحصیلات دانشگاهی در حد قابلتوجهی کم کرده است. بهخصوص مردان که تا چندسالپیش بیش از 55درصد کل دانشجویان را تشکیل میدادند، در دوسالهاخیر مشاهده میشود که در تقسیم نسبت داوطلبان دانشگاهی، 52درصد خانمها و 48درصد آقایان سهم داشتهاند که حکایت از غیرنرمالبودن تحصیلات دارد؛ بهنحویکه ادامه این وضعیت، موجب بروز یک بحران جدیتر یعنی عدم توازن در تحصیلات دختران و پسران کشور خواهد شد. قابلتوجه است که در چندسالاخیر تعداد زیادی از واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی در تهران و شهرستانها، ناچار به تعطیل مراکز خود شدهاند و همچنین از شمار مراکز جامع علمی کاربردی نیز بهنحومحسوسی کاسته شده؛ بهطوریکه براساس آمار ارائهشده از وزارت علوم و فناوری در سال گذشته 258هزار صندلی در دانشگاهها فاقد دانشجو بوده است و حتی در سال 1394 که تعداد دانشجویان در کشور 4.5میلیوننفر بوده است، پس از پنجسال و در سال جاری با یکمیلیوننفر کمتر به حدود 3.5میلیوننفر تقلیل پیدا کرده که ادامه این وضعیت در سالهای آینده، ما را با یک بحران بسیار جدی دیگر یعنی پیری جمعیت روبهرو خواهیم کرد. بهیقین نمیتوان این وضعیت غیرعادی را تماماً بهحساب کار ضعیف دولت گذاشت؛ بلکه هنوز، این عدم توازنها، حاصل تحریمهای گسترده و ظالمانه آمریکا و اروپا و پارهای از کشورهای آسیاییست. بدیهیست اگر با تغییرات در سطح آمریکا و بار رویکارآمدن جو بایدن که در مقایسه با ترامپ، منطقیتر و سیاسیتر است، تغییری صورت گیرد و راههای تعامل درزمینه لغو تحریمها و اجازه دسترسی ایران، به پولهای بلوکهشده در سایر کشورها، هموار شود، ارتباط بیشتر بین بانکهای ایران و خارج از کشور، صورت میگیرد و امید میرود که در سال 1400 بسیاری از مشکلات اشتغال در کشور ما برطرف شود و ازاینپس بیکاری تابدینحد در کشور وجود نداشته باشد. امیدواریم که ابرهای بسیار تیرهای را که ترامپ بر سر راه تعاملات بازرگانی ایران با جهان خارج ایجاد کرده، هرچهزودتر برطرف شده و شکوفایی اقتصاد کشور را شاهد باشیم و حتی از شمار مهاجرت جوانان ما به سایر کشورها نیز کاسته شود.