کد خبر:
150086
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ دوشنبه ۲۳ فروردين -
07:27
لطفاً مسیر افکار مزاحم را مسدود کنید!
«وای کرونا دیوانهام کرده!» یا «وای نکنه این علامت اینه که من کرونا گرفتم!»، «وای نکنه خانواده از من کرونا بگیرند!»، «وای آب از بینیام اومد!»، «وای معدهدرد دارم!»، «وای اسهال گرفتم!»، «وای تب کردم!» و دهها وایِ دیگر ...؛ واقعیت ایناستکه ترس از کرونا یا ترس از هر نیروی مخربی، از خود آن بیماری و ویروس برای روان ما خطرناکتر است. همه ما میدانیم که یکی از عوامل مهم در ایجاد ترس، تنهایی و تنهابهدوشکشیدن بار مسئولیتهاست. قطعاً، تنهایی افراد موجب ایجاد استرس، اضطراب و افسردگی میشود؛ البته اگر این تنهایی کوتاهمدت باشد، آسیب چندانی بر سلامت روان ما وارد نمیکند؛ اما در طولانیمدت بر سلامت روان تأثیر گذاشته و ما را برای ورود به فاز افسردگی، استرس و اضطراب آماده میکند. صحبتنکردن و بیروننریختن احساسات بد نیز موجب تخریب بیشتر روان و بالطبع، دامنزدن به این استرس، اضطراب و افسردگی میشود. باید درنظر داشت که در اکثر مواقع، سادهترین راه، مشورت و درمیانگذاشتن فکر و احساسمان با فردی مطلع است. اینجا درزمینه مباحث پزشکی مربوط به ویروس کرونا و آسیبهای ناشیازآن و همچنین درمورد شرایط تحمیلی بیماری بر اقتصاد صحبت نمیکنیم؛ زیرا مقالات بسیاری بهوسیله کارشناسان و افراد متخصص گفته و نوشته شده است؛ بلکه هدف از این نوشته، پرداختن به بخش سلامت روان مردم و چگونگی مواجهه با این ویروس و راههای مقابله با نگرانیهای افراطی و آسیبرسان است. آنهاییکه باورهای مذهبی دارند، با یاد خدا بهشکلهای مختلف و با هر زبانی که دوست دارند، با او سخن میگویند و به حرکت در مسیر آگاهی ذهن میپردازند؛ اما راههایی نیز وجود دارد برایاینکه به مقابله با احساسات بد برخیزیم؛ مثلاً شاید برای خیلیها بجاآوردن رسوم و آداب شب عید و نوروز، بسیارجذاب است؛ اما ممکن است که عدهای بگویند: «کی حال داره؟!» یا «کی پول داره واسه اینکارها؟!» درصورتیکه اتفاقاً اگر پدر یا مادری برای بالابردن روحیه افراد خانواده، با همدیگر در خانهتکانی شرکت کنند، تأثیر مثبت انکارناپذیری را بر روان آنها باقی بگذارد؛ البته برای اینمنظور نباید تنها منتظر فرصتی مانند عید و خانهتکانیهای مرتبط با آنایام بود؛ چراکه داشتن خانهای تمیز، همیشه آرامش روحی بههمراه دارد و حتی با خرید یک اسپری رنگ یا یک قوطی رنگ میتوان در هر زمان از سال، به اثاثیه کوچک و بهدردنخور، جلوه تازهای داد و حظش را برد؛ بعد در این خانه تمیز، با چای و شیرینی از خود و خانواده پذیرایی کرد؛ لذتبخش است؛ نه؟ مواردی ازایندست بسیارند که بهواسطه آنها درهمینشرایط سخت نیز میتوان دوران قرنطینه را به فرصتی مغتنم تبدیل کرد و با نگاهی تازه، روزهای بهتری را رقم زد. شنیدن موسیقی آرامبخش موردعلاقه، خواندن کتابهایی که تاکنون زمان کافی برای مطالعه آنها نداشتیم و بسیاریازآنها نیز اکنون بهصورت آنلاین قابلدسترسیست، تماشاکردن فیلمهای آموزشی و سینمایی یا سریالهای جذاب در جمع خانوادگی، سرگرمیهای خانگی مانند بازیهای اسمفامیل، شطرنج، کلمهبازی، دارت و بازیهایی ازاینقبیل، اقدام به فراگیری آموزشهای آنلاین مثل زبان انگلیسی، خطاطی، کاردستی و ... ازجمله فعالیتهاییست که میتواند اینروزها را برایمان قابلتحملتر کند. وقتی کرونا آمد، همه ما دچار استرس شدیم؛ البته اینرا هم میدانیم که میزانی از استرس، نگرانی، ترس و اضطراب در زندگی نهتنها بد نیست؛ بلکه میتواند کمککننده باشد و فرد را برای مقابله با تهدیدات پیشرو در زندگی آماده کند تا بتواند برای مقابله با آنها برنامه داشته باشد؛ ولی وقتی این استرس، نگرانی، ترس و اضطراب، تشدید میشود و ادامه پیدا میکند، از حالت طبیعی خارج شده و بیمارگونه میشود و واکنشهای متعددی؛ ازجمله واکنشهای جسمانی، شناختی، عاطفی و رفتاری را بههمراه دارد؛ نشانههایی که همه افرادیکه اضطراب را تجربه میکنند، کموبیش آنها را دارا هستند. بخشی از واکنشهای جسمانی شامل افزایش ضربان قلب، تعریق، خشکی دهان، لرزش، سرگیجه، تند و کوتاهشدن تنفس، سردرد و درد عضلانی، تحریکپذیری، خستگی، ناراحتی معده و رودهها، سوءهاضمه، تهوع، یبوست، اسهال، تکرر ادرار، کاهش انرژی، احساس خستگی، مشکلات خواب، تغییر اشتها و ... است؛ آیا ارزش دارد که باربر اینهمه عوارض باشیم؛ درحالیکه میتوانیم با مسدودکردن افکار مزاحم، خوددرمانی و ذهنآگاهی را جایگزین کنیم؟ حالا پرسش ایناستکه برای ازبینبردن بخشی از این نشانهها چهکاری باید انجام دهیم؟
- اولازهمه اینکه پروتکلهای بهداشتی را رعایت کنیم.
- موضع دلسوزانه و حمایتی، شانس پیشگیری و بهبود را افزایش میدهد؛ البته همچنان بهیاد داشته باشید که هر عطسه یا سرفهای، مربوط به ویروس کرونا نیست.
- طبیعیست که هنگام خواندن خبرهایی درمورد شیوع بیماری، همه ما احساس میکنیم درمواجههبا کرونا ضعیف هستیم؛ اما مهم است که این احساسات را کنترل؛ و از سلامت خود و خانواده مراقبت کنیم.
- مراقبت بیشتر از سالمندان و کودکان و صحبتکردن با زبان آنها بدون ایجاد رعب و وحشت، باعث کمشدن استرس آنها و خودمان میشود.
- سعی کنید از اخبار بد دور باشید و خبرهای موثق را از سایتهای معتبر؛ ازجمله بهداشت جهانی و وزارت بهداشت دنبال کنید؛ زیرا شایعه و حدسوگمان میتواند ایجاد اضطراب کند. دسترسی به اطلاعات با کیفیت بالا درمورد ویروس نیز میتواند به شما کمک کند تا تسلط بیشتری به اطراف خود داشته باشید.
- برای کسب آرامش بیشتر، از تکنیکهای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن و تایچی استفاده کنید. در خانه، فعالیت بدنی داشته باشید؛ نرمشهای ساده باعث افزایش سطح هورمونهای اندورفین و سروتونین شده و به شما احساس بهتری میدهد.
- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
یادمان باشد که هیچکس غیر از خودمان نمیتواند روی ذهنمان و سپس زندگیمان تأثیرگذار باشد. دورکردن افکار منفی و خانهتکانی ذهن تنها بهواسطه کنترل و مدیریت خودمان بر روی نیروهای مخرب، کارساز است. ما باید یاد بگیریم با این مهمان ناخوانده کرونا چگونه زندگی کنیم.
با آرزوی سلامت جسم و روان برای تمام مردم جهان.
شهلا اسلامی