انتظار دولت از مردم و توقع مردم از دولت

دو واژه «انتظار» و «توقع» که همواره در فرهنگ کشور ما بسیار رایج بوده است؛ به‌نوعی حتی در زندگی قبیله‌ای و بدوی نیز جاری و ساری‌ست و مردم خود را مقید به رعایت آن می‌دانند؛ اما سخن امروز ما باز‌هم پیرامون کووید- 19 است که نظام جهانی را مختل کرده و سایه‌ای از ترس، دلهره و مرگ را بر این کره خاکی گسترانده است. در کشور عزیز ما نیز این مشکلات و گرفتاری‌ها، دولت و مردم را احاطه کرده و گریز از آن‌را مجالی نیست. از مقدمات گذر کرده و به اصل مطلب امروز می‌پردازم. در مدتی که از اپیدمی کرونا می‌گذرد، این بیماری طی چهار موج، تمام کشور را در‌بر‌گرفته است. دراین‌باره معمولاً دولتی‌ها و مسئولین بهداشتی، پند و اندرز بسیار گفته‌اند و می‌گویند؛ اما درهرصورت، تاکنون درمقایسه‌با پاره‌ای از کشورها که توانسته‌اند از رشد و شیوع بیشتر کرونا جلوگیری و حتی آن‌را کنترل کنند، ما چندان موفق نبوده‌ایم؛ به‌نحوی‌که تعداد مبتلایان روزانه از هشت‌هزار‌نفر در سطح کشور به 24هزار‌نفر افزایش داشته و کار دولت همواره نصیحت و آموزش بوده است؛ تا‌اینکه هفته پیش، آن‌قدر کشته و مبتلا داشتیم که دولت ناچار شد محدودیت‌های تازه مشاغل را که به چهار گروه تقسیم شده‌اند اعلام کند؛ محدودیت‌هایی که به‌واسطه آن‌ها در شهرهای با وضعیت قرمز، تنها گروه 1 که امور خدماتی و تغذیه‌ای را دربرمی‌گیرند، اجازه خدمت‌رسانی دارند و بقیه سه گروه دیگر از فعالیت بازداشته شده‌اند. بسیاری معتقدند که اگر دولت بسان دوهفته نوروز 1399 سخت‌گیری می‌کرد و یک تعطیلی عمومی را معمول می‌داشت، شاهد موج شدید چهارم، با این وسعت و سطح تخریب، نبودیم؛ چرا‌که سفرهای نوروزی با شدت‌و‌حدت جریان داشت و این رفت‌و‌آمدها، موجبی شده تا آمار کرونا به‌یک‌باره سه‌برابر اسفندماه شود که در تمام دنیا بی‌نظیر بوده است. حال همین دولت از مردم انتظار دارد که رعایت کنند؛ از منازل بیرون نیایند؛ مراقبت‌های بهداشتی را درنظر بگیرند و سه گروه از مشاغل را تعطیل کنند و این انتظاری معقول و طبیعی‌ست؛ اما ازسوی‌دیگر، مردم از همین دولت توقع یاری داشتند، نه‌فقط نصیحت و اقدامات بازدارنده. توقع مردم ایران که همیشه و درهرحال حافظ و پشتیبان این کشور و به‌نوعی سربازان همیشه در سنگر دفاع هستند، از دولت خود فقط واکسن و تزریق آن بوده است؛ تا‌جایی‌که اگر دولت و مسئولین بهداشتی و ستاد ملی مبارزه با کرونا، به ده‌ها مرتبه وعده خود برای واکسینه‌کردن مردم، عمل می‌کردند، ما نه‌تنها شاهد وضعیت سیاه و قرمز نبودیم؛ بلکه موج سوم و چهارم را هم تجربه نمی‌کردیم. مردم از دولت توقع داشتند که در وهله اول، پرستاران و کادر پزشکی که مجدانه، بدون وقفه و با خستگی شدید جسمانی و روحی، همچنان بسان فرشتگان، هم‌وغم خود را بر نجات جان هم‌وطنان خود گذاشته‌اند، حداقل این قشر را واکسینه می‌کردند تا بتوانند با همه وجود به بیماران کرونایی خدمت کنند. به‌خصوص‌اینکه براساس آمارهای متناقض ارائه‌شده توسط دولت و مسئولین بهداشتی، میزان واردات واکسن می‌توانست تمام کادر پزشکی و درمانی را در سطح کشور دربر‌بگیرد؛ اما با صد‌افسوس، همه‌روزه در میان جان‌باختگان پزشک و پرستارانی نیز دیده می‌شود و چنین موردی نمی‌تواند و نباید مشاهده شود. امیدواریم که مسئولین دولتی و ستاد ملی مبارزه با کرونا، موفق به خرید و واردات واکسن موردنیاز کشور شوند تا هر‌چه‌زودتر این ویروس منحوس، از کشور عزیز ما رخت بربسته و امور جاری کشور بدون وقفه به‌پیش رود.