کد خبر:
180299
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ چهارشنبه ۵ خرداد -
07:22
جمعیت ایران پیر میشود، اگر ...
علیاکبر بهبهانی
امان از پیری! قدیمها راست میگفتند: «پیری است و هزاران درد و بلا»؛ گواینکه در خانواده، پیری امریست اجتنابناپذیر که گریز از آن ممکن نیست و درنتیجه پیری پروسهای انتقالیست که درون خانواده بهمرور طی میشود. نسلی پیر میشود؛ اما نسل بعدی یا جوان جای آنرا پر میکند؛ سیکلیست که باید بیاید و برود. فرزندآوری در سیستم خانواده میتواند مانع توقف یا وقفه در این روند طبیعی شود و جلوی مضاری که ازاینطریق به جامعه وارد میشود را خواهد گرفت؛ اما اگر بهدلیل یا دلایلی این سیکل طبیعی طی نشود، بعد از یک پروسه 10ساله، این خانواده، پیر شده و جایگزین مناسب ایجاد نمیشود. اینک اگر جریان خانواده را به اجتماع و درنهایت به کل کشور تسری دهیم، عوارضی صدهابرابری متوجه نظام کشور میشود؛ یعنی بعد از سهدهه، جمعیت کشور، پیر و فرتوت شده و زیانی واقعی را به کشور وارد میکند. طی این سهدهه، کشور با نسلی پیر و غیرفعال روبهرو میشود که بهدنبال آن، اقتصاد تباه شده، اوضاع اجتماعی، روحی و روانی نظام کشورداری و نهایتاً امور سیاسی در کشور به بنبست میرسد؛ تاجاییکه ابرقدرتی اقتصادی در عرصه جهانی مانند «ژاپن» بهواسطه پیری جمعیت، از عرش به زمین افتاده، اوضاع اقتصادیاش از سامان خارج میشود و بحران جمعیت، این کشور را در خود فرومیبرد؛ روالی که سوئد، هلند، بلژیک و دانمارک را نیز طی دهه گذشته بهطرف تباهی سوق داد؛ زیرا نسل جوان این کشورها، تشکیل کانون مستقل خانواده را دوست نداشته، همسرگزینی نمیکنند و درنتیجه زادوولد متوقف میشود؛ ناچار دستبهدامن جوانان سایر جوامع شده و آنان را به کشور خود فرامیخوانند تا زادوولد در کشورشان روالی عادی پیدا کند. اینروزها، این مشکل را در سطح وسیع در کشور عزیزمان احساس میکنیم؛ چراکه نسل جوان، رغبت به تشکیل خانواده را از دست داده و کشورمان که پس از انقلاب شاهد رشد چهاردرصدی جمعیت بوده، اکنون رشدی در حد یکدرصد دارد. ادامه این روند، به پیرشدن جمعیت در کشورمان منجر میشود و بهزودی شاهد رشد منفی نیز خواهیم بود؛ یعنی میزان مرگومیر، از میزان موالید بیشتر خواهد شد. راهاندازیِ چرخهای یک کشور پیرجمعیت، به نیروی جوان نیاز دارد. ازسویی، وقتی قرار است جوانان ما ازدواج نکرده یا تمایل به تشکیل خانواده در آنها از بین برود یا اگر همسرگزینی روال عادی بگیرد؛ اما بهخاطر مشکلات معیشتی، زوجها صاحب فرزند نشوند یا درصورت تمایل، به تکفرزندی رو بیاورند، در یک بازه 10،20ساله، در فرهنگ لغات کشور ما، عنوان تعدادی از نسبتهای فامیلی از بین رفته و دیگر عمو، عمه، دایی و خاله را باید حذفشده بدانیم. در ادامه این روند، مضرات تکفرزندی آنقدر زیاد میشود که مشکلات شدید روحی و روانی، نظام خانواده، جامعه و درنهایت کشور را به تباهی خواهد کشاند. اینروزها این مشکلات در کشورمان بهشدت حس میشود؛ و مسئولین که گناه آنرا همیشه متوجه آمریکا و تحریمهای ظالمانه میدانند، باید بهجای نشستن و گرفتن زانوی غم در بغل، هرچهزودتر ابزار لازم برای ازدواج جوانان را فراهم کرده و ازطریق آموزش توسط رسانهها، رغبت را در جوانان برای همسرگزینی، افزایش دهند تا شاهد پیرشدن جمعیت کشور نباشیم.