کد خبر:
180319
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ دوشنبه ۱۰ خرداد -
07:28
سخن مدیرمسئول
خشکسالی بیآبی و بیبرقی در راه است
علیاکبر بهبهانی
از اواخر فصل زمستان 1399 که مشخص شد میزان بارندگیها در بسیاری از مناطق ایران، 52درصد کمتر از سال 98 بوده است؛ زنگ خطر برای خشکسالی و بیآبی و درنتیجه بیبرقی بهصدا درآمد. اینکه تغییرات جوی زمین، تکرار حکایت ناخوشایند گرمایش بسیار و کمبارشی را برای نیمی از جمعیت کره زمین آغاز کرده است، جای هیچ بحث و گفتوگویی برای هیچ مصلح و منتقدی نگذاشته است؛ و درنتیجه از چندماهپیش، مسئولین دولت، زیستشناسان، کارشناسان هواشناسی و درنهایت دلسوزان و مصلحان جامعه، شروع به هشدار و پندواندرز کردند و از مردم خواستند در مصرف آب صرفهجویی کنند که این درخواست همانند بسیاری از خواستههای دلسوزانه، به گوش عدهای از مردم خودخواه و ازخودراضی جامعه نرفته و برای آنها بیتأثیر بوده است؛ درواقع، برای این جماعت، واژه صرفهجویی معنا نشده و نمیشود؛ کمااینکه سالهای زیادیست که صاحبنظران جامعه، از مسئولین دولتی درخواست کردهاند که آبهای باران را نباید هدر داد؛ اما این خواسته بهحق نیز در گوش بعضیها فرو نرفت که نرفت. بالاخره رسیدیم به نقطهای سخت و ناگوار که آب پشت سدها و نیروگاهها بهمیزان 30درصد کم شده است، آب رودخانهها نیز یا خشک شده یا بهشدت تحلیل رفته و حتی کارون تا خشکی کامل، راه کوتاهی دارد. همینطور زایندهرود، خشک شده و از آن خاطرهای مانده است که باید آنرا با ترانهها و اشعار سرودهشده درمورد آن بهیاد آورد. دریاچههای دیگر نیز چندان حال خوشی ندارند و درنتیجه در گرداب درد «چه کنم»، همگان فرو رفتهایم و هیچ تکلیفی برایمان نمانده است. هرچند در بهاران سال 1400 برای درد بیدرمان بیآبی ناله بسیار کردیم؛ اما فقط حرف است و بس. هیچ کاری از دست هیچکسی ساخته نیست. متمولان بیدرد، هنوز هم ساعتها آب تصفیهشده خوراکی و مصرفی مردم را برای شستن و کارواش خودروهایشان، استفاده میکنند و بهقولمعروف؛ آنان را خیالی نیست! کشاورزان بسیار ناآگاهی نیز در کشور هستند که هنوز به کشت میوهجاتی با مصرف بالای آب، مانند هندوانه مشغولاند تا دولتیها فردا روزی پز آنرا بدهند که هندوانه به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر کردیم؛ آنهم درحالیکه برای کاشت یککیلو هندوانه، باید 40لیتر آب مصرف کنیم؛ یعنی هرکیلو هندوانه، 120تومان برای کشور هزینه میبرد تا بتوانیم آنرا کیلویی دودلار بفروشیم. حالاینکه مسئولین کشاورزی و صمت و بازرگانی کشور که بدینامر واقف هستند، چگونه وارد عمل نمیشوند، بر ما نامعلوم است. در کنار این بیآبی یا حداقل کمآبی، مشکل جدیتری بهنام کمبود برق هم داریم که در هفته گذشته قطعی آن در دو تا سه نوبت و هر نوبت بیش از دو تا سهساعت، باعث اختلال جدی در نظام اداره کشور و زندگی مردم شد. بسیاری از وسایل خانگی در اثر کموزیادشدن ولتاژ از کار افتادند؛ بسیاری از کارخانهها، زیان دیدند و چهبسا بسیاری از بیماران که در بیمارستان یا در منازل بستری بودند، جانشان را بهواسطه این قطعیهای برق از دست دادند. اینک ما ماندهایم و یک دنیا مشکل در ماههای تیر، مرداد و شهریور که معمولاً بسیاری از شهرهای کشور درجه حرارتی بالای 35 تا 40درجه را تجربه میکنند. اگر قرار باشد که قطع برق داشته باشیم، چه راهکاری برای مقابله با بیبرقی داریم؟ امیدواریم دولت و مردم نسبت به این مشکل عظیم جدیتر نگریسته، به هر طریق ممکن هرچهزودتر و سریعتر راههای مقابله جدی و اثرگذار را برای این مورد پیشِرو که حتماً روی خواهد داد، بهکار ببندند تا سال 1400 را بهخوبی سپری کنیم. همچنین امیدواریم که در سال 1400 و در پائیز و زمستان، شاهد نزول برف و باران در سطح کشور باشیم. آمین.