کد خبر:
210488
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ سه شنبه ۱۵ تير -
08:18
قطع برق و خسارت 60میلیون‌تومانی به روزنامه
علی‌اکبر بهبهانی
نمی‌دانیم دوستان سازمان برق از چه منطقی برخوردارند که هرگاه اراده کنند، فیوز برق را می‌کشند و منطقه‌ای را در خاموشی فرومی‌برند. حالا اگر در منطقه، بیمارستانی کوچک وجود داشته باشد؛ کلینیک یا درمانگاهی نه‌چندان مجهز، در وقت قطعی برق در حال اکسیژن‌گیری باشند؛ تکلیف چیست؟ کما‌اینکه کرونا قریب 18ماه است که ریه آدمیان را نشانه رفته؛ نه قوی و ضعیف می‌شناسد و نه مسلمان و نامسلمان. وقتی این ویروس منحوس وارد بدن شد، آن‌قدر ریه را درگیر می‌کند که بیمار، مرگ را پیش چشم خود می‌بیند. برای نفس‌کشیدن، تقلا و تلاش می‌کند؛ به‌خصوص وقتی گلستان سعدی را خوانده باشد؛ آنجایی که می‌گوید: «منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت، هر نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و چون برمی‌آید مفرح ذات» اما وقتی که سازمان برق، بدون اعلام قبلی در یک‌روز در پاره‌ای از مناطق تهران، سه نوبت قطع برق و آسیب جدی به مردم وارد می‌کند، چه باید کرد؟ فردی که به‌علت کرونا در منزل، بستری‌ست و زنده به کپسول اکسیژن و برق است، به هنگام قطع برق چگونه نفس بکشد؟ آیا مسئولین برق هیچ اندیشیده‌اند که چند‌میلیون‌نفر، متأثر از کرونا، با استفاده از اکسیژن با عفریت مرگ در ستیز هستند؟ شما را به خدا خودتان را به‌جای یک کارمند حقوق‌بگیر بگذارید که با هزاران بدبختی، یک دستگاه یخچال فریزر و یک دستگاه لباسشویی دارد که تنها سرمایه زندگی آن‌ها را تشکیل می‌دهد؛ وقتی این دستگاه‌ها دچار سوخت موتور می‌شوند، در چله تابستان برای نوشیدن یک لیوان آب خنک چه کنند؟ تنها راه نجات را توسل به خدای مهربان می‌بینند و آنچه در توان دارند، در طبق اخلاص و تمنی و استغاثه می‌گذارند و منتظر رحمت او می‌شوند، چرا باید چنین شود؟ آیا سازمان عریض و طویل برق منطقه‌ای تهران، نمی‌تواند با یک محاسبه دقیق، با کمک مدرن‌ترین محاسبه‌گرها، با یک برنامه‌ریزی درست، ساعات خاموشی را به اطلاع مردم برساند و اصولاً وظیفه سازمان برق، برای جبران ضایعات زیادی که به مردم وارد کرده‌اند، چیست؟ وقتی من در حال نوشتن این یادداشت بودم، هنوز چند سطری بیشتر ننوشته بودم که برق منطقه ستارخان و خیابان‌های بهبودی و شادمهر، به‌یک‌باره خاموش شد. آیا مجلس محترم شورای اسلامی به وزیر نیرو، حتی یک اخطار یا تذکر ساده، داده است؟ متأسفانه همکاران مطبوعاتی ما هم در‌این‌مورد کم‌لطفی کرده‌اند، چراکه از کنار یک مشکل همگانی به‌سادگی عبور کرده‌اند. به‌یقین هزاران دستگاه برقی خانگی، در سراسر کشور، در اثر این قطع برق دچار آسیب می‌شوند؛ برای مثال در منطقه منزل مسکونی من و دفتر روزنامه، سه دستگاه کولرگازی، یک دستگاه کولرآبی، یک دستگاه برقی چای‌ساز و از همه این‌ها گذشته مشعل برقی، گازی هم دچار سوختگی شده که جمع آسیب وارده در اثر بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی سازمان برق، 60میلیون‌تومان برآورد شده است. در این دوره وانفسا که خرج‌و‌دخل هیچ تجانسی با هم ندارند، من و امثال من، باید این خسارت‌ها را چگونه جبران کنیم؟ آیا سازمان برق که کارش فقط تهدید و جریمه‌کردن و محاسبه تصاعدی، مصرف برق است، در‌این‌مورد، پیش‌بینی لازم را کرده است؟ امیدواریم برای رضای خلق خدا هم که شده، سازمان برق به‌جهت این خاموشی‌های وقت‌و‌بی‌وقت و بدون اطلاع قبلی، نسبت به جبران دستگاه‌های برقی که در منازل، دچار سوخت موتور شده‌اند، اقدام کند. بدیهی‌ست؛ دیوان عدالت اداری نیز باید در‌این‌مورد رأی لازم را صادر کند.