کد خبر:
210561
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ سه شنبه ۲۹ تير -
08:13
بازنشستگان مظلوم را دریابید
علیاکبر بهبهانی
بازنشستگان، جماعت سرافرازی هستند که در عین نداری، مناعت طبع فراوانی داشته و کمرشان در زیر بار جور دولتها، هرگز تا نشده و نمیشود. حداقل در یکصدسال اخیر، این جماعت با تلاش، وفاداری و عشق خدمت به مردم و دولت، خدمات شایانی را به کشور ارزانی داشتهاند که همین تلاشها و ثبات آنان در اجرای کارها بوده است که، رفتهرفته سیستم اداری ما را بسیار ساختهوپرداخته کرده و از اعتبار و امتیاز ویژهای برخوردار ساخته است. این عده در هر ردهای خدمت کردهاند، اثرگذاری داشته و منشأ خیروبرکت بودهاند؛ اما افسوس که سیستم اداری، خدمات این طیف را پاس نداشته و از آنان اغلب به چشم ازکارافتادگان یاد میکند و باوجودیکه آنان را مظلوم میداند، اما حاضر نیست حق آنان را بدهند؛ و بازهم درنهایت تأسف، پارهای از مسئولین نمیدانند که این افراد ارزشمند، موهایشان را در آسیاب سفید نکردهاند؛ همانگونهکه شاعری قدردان، بیتی زیبا و پرمفهوم را برایشان سروده است و میگوید «موی سفید را فلکم رایگان نداد/این رشته را به نقد جوانی خریدهام» و بازهم گویا نمیدانند؛ حقوقی که بهنام بازنشستگی به آنان داده میشود، پسانداز سالهای خدمت آنان است که در حقیقت دولت پسانداز 30سال خدمت این عزیزان را یکجا نمیدهد؛ بلکه بهنام حقوق و بهصورت ماهانه پرداخت میکند و این حداقل کاریست که میتوان برای احقاق حق این گروه از افراد جامعه انجام داد. ایندرحالیستکه صندوق بازنشستگی برای پرداخت ماهانه 30سال خدمت، صندوق قوی مالی دارد؛ در فضای اقتصادی سرمایهگذاری میکند؛ و ایکاش برخی مسئولین میدانستند که آدم بازنشسته درخت خشک نیست که به آن آب ندهند! اینان، درختان همیشه سبزی هستند که باید دولتها، دین خود را به آنها که جوانیشان را درراه سربلندی و اعتلای کشور صرف کردهاند، با کمال احترام ادا کنند. ازسویدیگر؛ باتوجهبه شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، یک فرد بازنشسته دراینروزها باید با سیلی صورت خود را سرخ کند. مثلاً وقتیکه عروس، داماد، نوهها و نتیجهها مرتباً به دیدار پدربزرگ و مادربزرگ میروند، آب خالی هم که به آنان بدهد، با درنظرگرفتن دریافتی حقوق ناچیزی که دارد، کفاف حتی اعضای خانواده را هم نمیدهد و درنتیجه سفره آنان هرروز کوچکتر میشود. متأسفانه درچنینشرایطی اغلب این جماعت آبرومند بازنشسته، در پیشگاه خانواده بهخاطر قلت دریافت حقوق، بهنوعی شرمنده بوده و ازایننظر از جهت روحی و روانی آسیب بسیار میبینند. خوشبختانه دولت تدبیر و امید با همه کاستیها و باوجود کاهش درآمد از فروش نفت و تحریمها، توانسته است درحدامکان با افزایش حقوق، از نابودی خانوارهای بازنشسته جلوگیری بهعمل آورد. مجلس محترم با افزایش یا در حقیقت با همسانسازی یا هماهنگی حقوق بازنشستگان با شاغلین موافقت کرد؛ تا دریافتی بازنشستگان 90درصد شاغلین باشد که طرحی بسیار خوب، کارشناسانه و خداپسندانه است. این مسئولین و یکی، دو روزنامه همیشه منتقد، با این طرح و با باز گذاشتن دست سازمان برنامهوبودجه برای تصویب این طرح نیکو، موافق بودند و از آن دفاع میکردند؛ اما همین عده، گفتهها و نوشتههای قبل از 28 خردادماه و انتخاب رئیسجمهوری جدید را فراموش کرده و بهیکباره بهبهانه تورمزایی، آنرا مضر دانسته و عملاً به خالیشدن سفره بازنشستگان رضایت دادند. غافلازآنکه مردم، فراموشکار نیستند و پرسش بجایی دارند که آیا اگر چنین پرداختهایی در دوره انتخابات رئیسجمهوری جدید، ایجاد تورم میکند، چگونه است که در دولت دوازدهم تورمزا نبود؟! چرا این افراد به فاصله یکماه، 180درجه تغییر عقیده داده و در دوره جدید ریاستجمهوری آنرا تورمزا میدانند؟ امیدواریم دولت رئیسی، فریب گفتارهای پس از انتخابات را نخورده و در دام اینان نیفتد و به فکر طیف مظلوم بازنشسته و مستمریبگیر باشد؛ چراکه آنان سرمایههای جاویدان دولتهای مختلف بودهاند و سزاوار نیست که در خزان زندگی، سفرههای این طبقه از جامعه روزبهروز خالیتر شود. همانگونهکه در اکثر کشورهای جهان، فاصله حقوق افراد شاغل و بازنشسته در حد نازلی قرار دارد.