کد خبر:
230627
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ چهارشنبه ۱۳ مرداد -
08:36
شبکه‌های اجتماعی به کجا می‌روند؟
علی‌اکبر بهبهانی
حوادث، اتفاقات و اختراعات، در قرن 21 کره زمین را دستخوش شرایطی کرده است که بسان برق‌و‌باد می‌آیند و می‌روند و امروز سرعت تغییرات به‌حدی‌ست‌که در تصور نمی‌گنجد؛ ازجمله مهم‌ترین نشانه‌های این تغییرات، ایجاد شبکه‌های مجازی‌ست که در حداقل زمان ممکن؛ یعنی ثانیه، اطلاعات را در تمام کره زمین منتشر می‌کنند؛ تا‌حدی‌که این‌دوره را عصر ارتباطات نامیده‌اند. در سال‌های اولیه، مردم ذوق‌زده از شرایط تازه، آن‌قدر مبادله اطلاعات کردند که گویا در‌پی کشف کرات دیگر آسمانی به‌خصوص کره مریخ برآمده‌اند و شاید بتوانند زندگی را در سایر کرات آسمانی کشف کنند! تا اینجا باید از عصر ارتباطات و جابه‌جایی داده‌ها به‌عنوان پدیده‌ای خوش، خرسند و راضی بود؛ اما در کنار این‌همه سرعت پردازش اطلاعات، ایجاد قارچ‌گونه شبکه‌های مجازی و عدم‌نظارت کلی بر آن، می‌تواند دنیا را به کام مرگ بفرستد؛ چرا‌که اغلب اوقات از همین شبکه‌ها، اطلاعات جعلی منتشر شده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، همه جهان را در خود فرو می‌برد؛ به‌عبارت‌دیگر یک نوع بلبشوگری دیده می‌شود که درپی‌آن، نسل جوانِ بسیار جویایِ خبر را در خود فرو برده و به‌نوعی استفاده بی‌رویه از شبکه‌های مجازی، باعث عدم آگاهی نوجوانان و جوانان ساکن کره زمین، از واقعیت‌های زندگی شده است. درچنین‌شرایطی کم‌کم نسلی ساخته می‌شود که ازنظر جسمی و روحی کاملاً تهی از استعداد خواهد بود؛ زیرا به‌طور متوسط در هر شبانه‌روز، یک نوجوان و جوان حداقل شش‌ساعت، سر‌در‌گریبان، همه هوش و حواس خود را به یک صفحه جادویی به‌نام تلفن‌همراه معطوف می‌کند که نه‌تنها منجر به کشف اطلاعات نمی‌شود؛ بلکه بی‌خبری از اطلاعات را نیز موجب شده است و مضار اصلی آن، بی‌تحرکی نسل جوان و به‌دنبال‌آن خمودگی و بی‌رمقی بوده است و اینکه فرد تمام فکر و ذکرش را صرف تلفن‌همراه خود می‌کند. بدیهی‌ست؛ ادامه چنین وضعی، ثبات جامعه بشری را از هر نظر به‌مخاطره انداخته و به‌جای‌آن، بیماری و مرگ زودرس را در‌پی خواهد داشت و در‌نهایت انحطاط فکری جوامع بشری، آینده زیست را در این کره‌خاکی غیرممکن می‌کند؛ ازجمله وقتی نسلی بیمار می‌شود، ده‌ها نسل پس از خود را متأثر کرده و زنجیره بیماری ادامه پیدا می‌کند؛ در‌این‌صورت با جامعه‌ای راکد و بیمار مواجه هستیم؛ با افرادی‌که نمی‌توانند و نمی‌دانند از زندگی چه می‌خواهند و اصولاً چرا به دنیا آمده‌اند و چرا باید از دنیا بروند. از دیگر معایب شبکه‌های مجازی، هتک‌حرمت و اعتبار مردم است که در کوتاه‌ترین زمان ممکن حتی خانواده‌ها را درمعرض مخاطره شدید قرار داده است؛ و چه‌‌بسا عاقبت آن به نابودی کره زمین ختم می‌شود. استفاده از اطلاعات دروغین، تهمت و افترا، این‌روزها دقیقاً اذهان جامعه بشری را مشوش کرده و حاصل آن، در بسیاری‌از‌موارد، برخوردهای ناصواب این نسل با سایر نسل‌هاست؛ تا‌جایی‌که درون خانواده، جوانان به‌نوعی عصیانگری و انحطاط فکری دچار شده و نظم خانواده را درهم می‌ریزند و چون نظم از خانواده دور شد، در پس آن، ده‌ها اتفاق ناشدنی روی می‌دهد. با تمام این اوضاع‌واحوال، بازی با اینترنت توسط دولت در کشورهای مختلف ازیک‌طرف و استبداد فکری و استفاده ابزاری از شبکه‌های مهمی چون فیس‌بوک، تلگرام، اینستاگرام و چند خبرگزاری آمریکایی و اروپایی از‌این‌پایگاه‌ها، باعث شده اطلاعاتی را که صاحبان آن‌ها مایل باشند، به‌صورت خبر درمعرض افکار جهان قرار دهند و استفاده از این‌شبکه‌ها را به‌صورت اختیاری، به هر شخص اعطا کرده یا او را مسدود کنند که خود یک استبداد خبری را باعث شده است. امیدواریم روزی فرابرسد که در جهان ما، این شبکه‌ها در خدمت آموزش جهانی قرار گیرند و نه تخریب.