کد خبر:
290803
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ يکشنبه ۴ مهر -
07:56
طالبان از هول حلیم در دیگ می‌افتد
علی‌اکبر بهبهانی
امروز باید یک‌بار‌دیگر بر سر ابرقدرتان زورگو و بی‌منطق دنیا به‌ویژه آمریکای جهان‌خوار که نشئت‌گرفته از خوی امپریالیستی‌اش، پیوسته درحال توطئه‌چینی علیه ملت‌های مظلوم به‌پا‌خاسته‌ای‌ست که طالب آزادی، خودمختاری و عدم‌مداخله خارجی‌ها در امورشان هستند، فریاد کشید و گفت که ای منادیان آزادی و حقوق بشر! ما نیاز به قیم و وصی نداریم؛ روزگار زورگویی به‌سر آمده؛ وقت برابری و برادری رسیده است. ملت‌ها دراین‌دهه، با گذشته تفاوت بسیار پیدا کرده‌اند. این نسل می‌گوید که همه ابنای بشر، یکسان هستند و دارای حق برابر؛ گذشت آن‌سان که باید می‌گذشت! اگر باز‌هم قصد تجاوز به حریم هر کشوری حتی کوچک و بی‌دفاع را دارید، به خود بیایید که ورود شما در کشوری دیگر، مساوی‌ست با اینکه قلم‌های پایتان شکسته شود. فصل توطئه‌چینی تمام شد و روزگار اظهار وجود و حق‌طلبی ملت‌های همیشه تحت‌ستم شما به سر رسیده است. 20سال در افغانستان با ده‌ها‌هزار سرباز نتوانستید بافت آن کشور را تغییر دهید. از افغانستان گفتم؛ خوب است توجهی به طالبان و امارات اسلامی تازه‌تأسیس آن داشته باشیم که به آمریکای مداخله‌گر و پاره‌ای از قدرت‌ها، وعده تشکیل یک دولت فراگیر همه‌شمول را داد تا برای ورودش به افغانستان دچار مشکل نشود؛ اما آن‌چنان‌که بوی توطئه به مشام می‌رسد، لازم است از‌این‌گروه که با کمک صد‌درصدی پاکستان و شاید ملاحظات سیاسی و هم‌فکری بعضی از ابرقدرتان، بدون کوچک‌ترین زحمت یا مقاومت، ایالت‌ها را یکی‌پس‌از‌دیگری در دست گرفت، یاد کرد؛ گروهی که حتی کابل که بیش از هشت‌هزار نیروی نظامی و تسلیحات بسیار داشت را نیز به‌آرامی و بدون مشکل به تصرف نیروهای خود درآورد؛ اما متأسفانه رهبران طالبان وفای‌به‌عهد نکرده و تمام کابینه را فقط از حقانی‌ها برگزیده‌اند و قوم‌های بزرگی مثل هزاره‌ای‌ها، تاجیک‌ها، ازبک‌ها و شیعیان افغانی راهی به درون کابینه پیدا نکرده‌اند. این ماجرا ظاهراً برای رهبران آن نوعی قدرت برتر و بالا را تداعی کرده است؛ تا‌جایی‌که در چند‌روز‌گذشته، رهبر طالبان که خود را امیرالمومنین نامیده است، می‌گوید که من امیرالمؤمنین افغانستان به‌تنهایی نیستم؛ تاجیکستان و ازبکستان و همه اقوام افغان را هم رهبری می‌کنم؛ و متأسفانه در سخنان خود از کشور بزرگ و با‌اقتدار و نیرومند جمهوری اسلامی ایران هم نام برده است که ظاهراً به‌نظر می‌رسد دچار عقده خودبزرگ‌بینی شده‌اند. یکی باید به اینان بگوید که تمام ابرقدرتان با هم به قطعنامه تحریم و سلاح هسته‌ای رأی دادند؛ اما کشور بزرگ ما، بیدی نبود که با این بادها تکان بخورد. تمام طوفان‌ها را ملت سرزنده ایران پشت‌سر گذاشتند؛ تا‌جایی‌که هر‌روز موفق‌تر از روزگذشته و سرفرازتر، ادامه حیات می‌دهد. وقتی با اتحاد غرب و شرق و عراق و کشورهای عربی پشتیبان آن در جنگ هم دشمنان نتوانستند صاحب یک‌متر از خاک کشور ما شوند، شما گروه طالبان بسیار حقیرتر و کوچک‌تر از آنی هستید که اسم کشور ما را با سلام‌وصلوات بر زبان نیاورید. کشور ما، کشور شیران است؛ در سرزمین شیران، روبهان نمی‌توانند عرض‌اندام کنند. به‌خود بیایید و از شعر شاعر ما پند بگیرید؛ آنجا که گفته است:
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری