کد خبر:
290908
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ سه شنبه ۴ آبان -
07:58
نشست تهران؛ همگرایی منطقهای برای صلح در افغانستان
وزیران خارجه شش کشور همسایه افغانستان، چهارشنبه جاری برای بررسی راهکارهای تحقق صلح و ثبات در افغانستان، در تهران حضور مییابند. ایننشست بهدلایل مختلف میتواند از سایر سازوکارها برای حلوفصل بحران افغانستان مؤثرتر و نتیجهبخشتر باشد. بهگزارش ایرنا؛ تهران چهارشنبه میزبان وزیران خارجه شش کشور همسایه افغانستان است و قرار است درایننشست درباره راهکارهای حل بحران در افغانستان و کمک به کاهش آلام مردم افغانستان رایزنی شود. ایننشست ادامه نشست وزیران خارجه همسایه افغانستان است که شهریورماه امسال در پاکستان بهشکل مجازی برگزار شد. علاوهبر شش کشور همسایه افغانستان و طبق گزارش «اسپوتنیک»؛ ضمیر کابلوف (نماینده دائم رئیسجمهوری روسیه در امور افغانستان) از مشارکت روسیه درایننشست خبر داد بیاینکه مشارکت حضوری یا مجازی این کشور در نشست اشاره کرده باشد. این دیپلمات روس افزود که احتمال میرود سرگئی لاوروف (وزیر امور خارجه روسیه) درایننشست سخنرانی کند. ظاهراً از طالبان برای شرکت درایننشست دعوت بهعمل نیامده است. ذبیحالله مجاهد (معاون وزیر اطلاعات و فرهنگ کابینه موقت افغانستان) اعلام کرد هیچیک از نمایندگان دولت امارت اسلامی افغانستان در نشست وزرای خارجه کشورهای همسایه افغانستان شرکت نخواهد کرد. درعینحال او نشست وزرای برنامهریزیشده برای تهران را خوب توصیف کرد. همسایگان افغانستان درایننشست قصد دارند تلاش خود را بر چگونگی کمک به تشکیل یک دولت فراگیر دراینکشور با حضور همه اقوام متمرکز کنند. در نخستین نشست وزرای خارجه شش کشور همسایه افغانستان شامل ایران، چین، پاکستان، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان که ۱۷ شهریورماه بهصورت مجازی و بهریاست پاکستان برگزار شد، توافق شد دور بعدی ایننشست در تهران برگزار شود. حسین امیرعبداللهیان (وزیر امور خارجه) طی سخنانی از آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای دراختیارگذاشتن تمام امکانات خود بهمنظور پیشبرد مذاکرات بینالافغانی خبر داد. سفارت ایران در کابل در توئیتی ضمن اعلام رسمی برگزاری ایننشست اعلام کرد دستورکار این اجلاس ادامه مذاکرات و گفتوگو درباره آینده افغانستان خواهد بود.
سعید خطیبزاده (سخنگوی وزارت امور خارجه) نیز در نشست هفتگی با خبرنگاران اعلام کرد که ایننشست یکروزه خواهد بود. دستورکار نشست تهران، ادامه گفتوگوهاییست که در دور اول بهصورت مجازی برگزار شد. این کشورها متمرکز خواهند بود که به تشکیل دولت فراگیر در افغانستان و صلح و ثبات در افغانستان کمک کنند. البته گفتوگوها و رایزنیهای سیاسی و دیپلماتیک در اشکال مختلف ازسوی قدرتهای مختلف درحالپیگیریست؛ بااینحال گفتوگوها و تبادلنظر همسایگان درصورت دستیابی به توافق میتواند بهدلایل مختلف نتیجهبخشتر و مفیدتر واقع شود. امروزه مقوله امنیت، مفهومی بههمپیوسته است و هر ناامنی و بیثباتی خواهناخواه قبل از هر منطقه دیگر، به کشورها و مناطق همسایه سرریز میکند. ازسویی، توسعه و ثبات و امنیت زمینهساز توسعه و آرامش در کشورهای همسایه میشود. ازاینجهت همسایگان نسبت به هر کشور دیگر محقتر هستند که درباره افغانستان گفتوگو؛ و برای حلوفصل چالشها و مشکلات آن چارهاندیشی کنند. نکته مهم اینکه کشورهای منطقه و همسایه رویکرد مسئولانهتری در قبال مسائل افغانستان درمقایسهبا کشورهایی مانند آمریکا دارند که بعد از دودهه اشغال، افغانستان را در وضعیتی اسفبار ترک و این کشور را وارد دور تازهای از بیثباتی کرد که چشمانداز آن؛ هم برای مردم افغانستان و هم برای کل منطقه بسیارخطرناک است. از همان آغاز بحران در افغانستان، همسایگان این کشور درمعرض مهاجرت اتباع افغانستانی به کشورهای خود بودهاند. گفته میشود اکنون ایران میزبان اقلاً سهمیلیون افغانستانیست که بههرحال باید نیازهای مختلف آنها؛ اعم از نیازهای حیاتی و اولیه و درادامه نیازهایی مانند آموزش تأمین شود. اینموضوع البته مبتلابه همه همسایگان افغانستان هست و هرکدام بهنحوی درگیر اینمسئله هستند. موضوع دوم، سرریز ناامنی و بیثباتی به کشورهای همسایه است. در سایه بیثباتیهای امروز افغانستان، خطر گسترش تروریسم و افراطیگری در قالب داعش، بیشازهرزمان افزایشیافته است. باعنایتبه تجربه چندسالاخیر کشورهای عراق و سوریه، هرگونه اهمال و سستی ازسوی کشورهای منطقه خسارات جبرانناپذیری برای منطقه بههمراه خواهد داشت؛ کمااینکه در همین ماههای اخیر شاهد انفجارهایی در افغانستان بودهایم که نشاندهنده افزایش تحرکات گروه تروریستی تکفیری داعش در افغانستان است و این انفجارها زنگ خطر را برای منطقه بهصدا درآورده. طبیعتاً هریک از همسایگان دیدگاههای متنوع و بعضاً متضادی درباره مسائل مختلف دارند؛ درعینحال دستاوردهای صلح و ثبات در افغانستان؛ هم برای مردم این کشور و هم همسایگان بر کسی پوشیده نیست. ازاینجهت برگزاری چنین نشستی دراینمقطع میتواند نقش غیرقابلانکاری در کاستن از اختلافنظرها و دستیابی به توافق برای مسائل امروز افغانستان باشد. علاوهبراین هرکدام از کشورهای همسایه از ظرفیتهایی برخوردارند که درصورت استفاده درست و همافزا میتواند در عبور از افغانستان از وضعیت کنونی مؤثر باشد.