گفت‌وگوبا عوامل نمایش «چهارشنبه آخرین روز هفته»
محمد دانشور
این‌روزها درآستانه «جشنواره تئاتر فجر» که مهم‌ترین و بزرگ‌ترین رویداد نمایشی ایران محسوب می‌شود، نمایشی براساس تجربه‌ای شخصی، مستند؛ اما دراماتیک در پردیس تئاتر تیتان تماشاخانه «اهورا» به‌روی صحنه می‌رود که شاید آینه تمام‌نمای اجتماع ما باشد. نمایشی اجتماعی که از لایه‌های اصلی شهر برآمده و فریاد مشترک قشر فرودست و طیف آسیب‌پذیر جامعه است. شما در نمایش «چهارشنبه آخرین روز هفته» همه عواطف انسانی را تجربه می‌کنید. این اثر با ریتمی کش‌دار آغاز می‌شود، با گفت‌وگوی پینگ‌پنگی دکتر و زندانی اوج می‌گیرد؛ شمارا به‌فکر فرومی‌برد تا در تابلوی بعدی به‌وسعت دل شادمان شوید و در پرده آخر، تضاد منافع و هجوم وحشی تبعات مخرب اعتیاد را منکوب ذهنتان کند و سرانجام این ویروس سمج قربانی خود را انتخاب کند! این نمایش تا 17 بهمن‌ماه 1400 هر‌شب ساعت 19 به‌روی صحنه می‌رود. آن‌هاکه از رئالیته‌های تصنعی و باسمه‌ای به‌تنگ آمده‌اند، فرصت دیدن این نمایش را از دست ندهند. دراین‌اثر، حسن اسدی، شقایق فتحی، سیاووش مهندسی، حمید دمیرچی و حامد رحیمی نصر؛ ایفای نقش می‌کنند. کارگردانی این اثر را سیاووش مهندسی با هدایت حامد رحیمی نصر برعهده دارد.
سیاووش مهندسی؛ کارگردان و بازیگر نمایش «چهارشنبه آخرین روز هفته» درباره متن این نمایش گفت: «نمایش چهارشنبه آخرین‌روز هفته براساس داستانی واقعی شکل گرفته؛ درواقع، ایده‌پرداز اثر که گویا از مددکاران سازمان زندان‌ها بوده، دوست قدیمی خود را که به‌اتهام قتل عمد محکوم‌به‌اعدام است، ملاقات می‌کند. ملاقات این دو‌نفر در چهارشنبه‌شب قبل از اعدام او اتفاق می‌افتد. این‌موضوع خمیرمایه داستان نمایش است که به آن پروبال دادیم و مخاطب‌پسند کردیم. ازطرفی، شخصیت‌های جدید وارد داستان شدند؛ طاهره، قصه را در مسیر عاشقانه قرار داد؛ و قدرت هم وارد داستان شد. این‌موضوع سبب شد از نگاهی دیگر به داستان بپردازیم. موضوع داستان بسیار مرا تحت‌تأثیر قرار داد و زمانی‌که نمایشنامه نوشته شد؛ به‌توصیه حامد رحیمی نصر دریافتیم که باز نیازمند پرداختی دراماتیک و آماده‌سازی برای اجرای روی صحنه است؛ پس توسط سید جواد موسوی دراماتورژی و به جذابیت اثر اضافه شد». وی درباره انتخاب بازیگران نمایش گفت: «برای اجرای این اثر، حامد رحیمی نصر بسیار ما را کمک کرد و باید گفت بدون حضور او، اجرای نمایش امکان‌پذیر نبود و ما از تجربه و دانش او بسیار بهره بردیم. ازهمین‌رو، با کمک وی، دیگر بازیگران نمایش را انتخاب کردیم». وی مهم‌ترین چالش خود را درراستای تبدیل نمایشنامه به نمایشی عینی «کار گروهی» عنوان کرد و افزود: «چالش کار تیمی یا همان تیم‌ورک، حلقه مفقوده جامعه ما در همه سطوح و رشته‌هاست. شما نگاه کنید؛ استعدادهای بسیاری از کشور ما امروز قلب تپنده هنر، علم و صنعت دنیا هستند؛ اما چرا به‌واقع این استعدادها درکنارهم نمی‌توانند، کار کنند؟ در ورزش هم این‌گونه است. ما در رشته‌های انفرادی همواره مردان و زنان طلایی داریم؛ اما در ورزش‌های گروهی خوش‌بینانه در رنک ۲۰-۳۰ جهان قرار می‌گیریم. جامعه هنری ما هم از این قاعده مستثنا نیست. به‌واقع برای اجرای این اثر، همگی یکدل و یکرنگ شدیم تا به آنچه حامد رحیمی نصر در پایان اجرا فریاد می‌زند، برسیم: چه‌کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟ خانه‌اش ویران باد!» وی بااشاره‌به حضور مردم در سالن‌های نمایش، گفت: «انتظار استقبال بیشتری از این نمایش را داشتیم؛ اما با شرایط حاضر و شیوع کرونا نگرانی‌ها بیشتر شده و طبیعی‌ست که دوستداران تئاتر رغبت کمتری برای حضور در سالن‌ها داشته باشند؛ اما باتوجه‌به واکسینه‌شدن افراد جامعه و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توان به سالن‌های تئاتر رونق بخشید. رونق تئاتر، رونق دیگر صنایع هنری؛ ازجمله سینماست و اگر تئاتر، رونق بگیرد، اتفاق‌های بهتری برای دیگر هنرها هم رخ می‌دهد. استفاده از ماسک در تمام طول اجرا و تمهیداتی که ازسوی گروه اجرایی انجام می‌شود، سبب بازگشت مخاطبان به سالن‌های نمایشی خواهد شد».
اما ایفای نقش یگانه‌پرسوناژ زن در نمایش «چهارشنبه آخرین‌روز هفته» یا همان «طاهره» که جرقه تضاد منافع را بین دیگر پرسوناژهای اثر ایجاد می‌کند، برعهده شقایق فتحی‌ست. او نقشی راهبردی را در شکل‌گیری دیالکتیک و عناصر مختلف اثر عهده‌دار است. «طاهره» نمایش را به مسلخ تراژدی می‌کشاند؛ «طاهره» گره ملودرامی عاشقانه؛ و لختی‌بعد قهرمانانه می‌شود. او نماینده اجتماع زنان قشر آسیب‌پذیر است و همین نقش چندوجهی، کار شقایق فتحی را بسیار ترد و شکننده می‌کند. وی درباره ایفای نقش دراین‌نمایش، گفت: «حدود دوسال‌قبل در کنار حسن اسدی تجربه بازی در چند نمایش را داشتم؛ که متأسفانه به‌دلایل مختلف هیچ‌یک به میوه اجرا نرسیدند. حسرت نقش‌آفرینی کنار وی در دل بود؛ تا چندماه‌پیش که ازطرف وی به حامد رحیمی نصر معرفی شدم. ابتدا گفتمان مشترکی شکل گرفت و ارتباط خوبی بین عوامل ایجاد شد. وقتی متن را خواندم، بسیار لذت بردم و هنگامی‌که متوجه شدم این اثر براساس واقعیت نوشته شده، احساس کردم موضوعی‌ست که در سال‌های اخیر زیاد به آن پرداخته شده و دوست دارم در آن ایفای نقش کنم. نقش طاهره، بسیار پرچالش بود و برای من مهم است نقشی ایفا کنم که توانایی‌های مرا نشان دهد. دراین‌راه سعی کردم تلاش وافر و فراغت خاطر ویژه‌ای داشته باشم». این بازیگر تئاتر درباره داستان «چهارشنبه هفته» گفت: «به‌نظرم نمایش چهارشنبه آخرین روز هفته، یک فرهنگ غلط را آسیب‌شناسی می‌کند. داستان نمایش مثلث عشقی‌ست که طاهره و جلیل و حتی شخصیت قدرت، قربانی آن هستند. داستان اثر تلخ و تکان‌دهنده است و به‌نظرم قصه‌های مشابه آن‌را در جامعه امروز بسیار می‌بینیم؛ اما نمایش چهارشنبه آخرین روز هفته بیشتر روایتگر داستان است و تصمیم نهایی را به مخاطب خود می‌سپارد». فتحی درپاسخ‌به‌اینکه نمایشنامه‌هایی که براساس واقعیت هستند تاچه‌اندازه در جذب مخاطب تأثیر دارند؟ گفت: «نمایشنامه‌های خاص، مخاطب خاص خود را دارند و مسلماً تعداد مخاطبان خاص کمتر بوده و جذب مخاطب عام برایشان سخت‌تر است؛ اما مخاطب عام، نمایشنامه‌های واقعی را به زندگی شخصی خود نزدیک‌تر می‌بیند و برای تماشای آن نیز زمان می‌گذارد. در‌این‌چندشب که نمایش به‌روی صحنه رفته، نظرات خوبی از مخاطبان دریافت کردیم؛ پس مخاطب عام ارتباط بهتری با این‌گونه نمایشنامه‌ها برقرار می‌کند؛ کمااینکه باید مخاطب خاص و عام را در تمام کارها درنظر بگیریم و خوشبختانه مخاطبان خاص هم راضی از سالن نمایش خارج شدند».
تهیه‌کننده: آسان استودیو
نویسندگان: فاطیما برازنده و مهدی مهریار
دراماتورژ: سید جواد موسوی
کارگردان: سیاووش مهندسی
مشاور کارگردان: حامد رحیمی نصر
طراح صحنه: امیرمحمد قاسمی‌زاده
طراح گرافیک: مهدی رایگانی
طراح لباس: مهرناز عباسی
طراح گریم: منیر صمدانی
طراحی و ترکیب صدا و ساخت تیزر: امیرمحمد فصیحی
عکاسان: علیرضا یوسفی‌نژاد و سیاوش عباسی
دستیار کارگردان: امیرمحمد فصیحی
منشی صحنه: بهار بلغاری
گروه کارگردانی: نابغه براورده، سروین مظاهری، سیاوش عباسی و ارسلان احسانی
عکاسان: علی یوسفی‌نژاد و سیاوش عباسی
مشاور رسانه: محمد دانشور
مدیر روابط‌عمومی: محمد لهاک
اجرا: دی و بهمن‌ماه 1400؛ ساعت ۱۹ تماشاخانه «اهورا»