چگونه یک‌شبه «خبرنگار» شویم؟
وحید حاج‌سعیدی
در هزاره سوم «سرعت» به یکی از ارکان اساسی زندگی انسان‌ها بدل شده است و باوجوداینکه بی‌ارزش‌ترین چیز نزد افراد وقت محسوب می‌شود؛ ولی همه دوست دارند کارها دراسرع‌وقت و به‌قولی «سه‌سوته» انجام شود. درواقع خلق‌الله چنان گرفتار جنون سرعت شده‌اند که گاهی‌اوقات «یک‌شبه ره صدساله رفتن» را نیز برنمی‌تابند و دوست دارند نیم‌ساعته ره صدساله را گز کنند! این جنون سرعت در بسیاری از امور روزمره دیده می‌شود؛ از رانندگی و آشپزی و قالی‌شویی گرفته تا کسب مدارج تحصیلی و علمی، ترک اعتیاد، چاقی و لاغری و ...«با ما یک‌سال زودتر دیپلم بگیرید»؛ «درمان طبیعی سردرد در عرض 30ثانیه، بدون دارو»؛ «ترک اعتیاد تضمینی، یک‌ماهه بدون درد»؛ «آموزش مکالمه، فوری با مدرس خارجی»؛ «آموزش سه زبان زنده دنیا در کمتر از شش‌ماه»، «تدریس آشپزی نوین در سه جلسه»، «لاغری تضمینی در 5هفته»؛ «آموزش اصول فنگ‌شویی در یک جلسه»؛ «با ما شنا را در سه جلسه بیاموزید» و ... انتشار این‌دست آگهی‌ها در سایت‌ها و جراید و کانال‌ها حاکی‌ازآن‌است‌که مردم ترجیح می‌دهند سرعت را جایگزین کیفیت، دقت، مهارت و ... کنند. بی‌شک این قاعده و قانون در کسب مهارت‌های شغلی نیز صدق می‌کند و برای دست‌وپا‌کردن یک شغل کافی‌ست فقط اراده کنید و از فردا کسب‌وکار موردنظر را بیندازید. حیطه خبرنگاری نیز از این‌امر مستثنا نیست. بااین‌اوصاف انتظار مطالعه کتب علوم اجتماعی و ژورنالیستی، شرکت در دوره‌های خبرنگاری، تحصیلات دانشگاهی مرتبط، کسب تجربه، مطالعه آثار بزرگان، دست‌به‌قلم‌شدن، انتشار مطلب در جراید معتبر، ارتباط با اهالی رسانه و ... از فردی‌که به خبرنگاری علاقه‌مند است، انتظار بیهوده و نسنجیده‌ای‌ست؛ چراکه اساساً خبرنگاری نوین و فعالیت‌های رسانه‌ای دراین‌دوره و زمانه نیازی به این خرده‌کاری‌ها و جنگولک‌بازی‌ها ندارد! درواقع، برای نیل به کسوت خبرنگاری کافی‌ست از همین‌الان که اراده فرمودید خود را خبرنگار بنامید و سابقه شغلی خود را نیز از همان دوران که برای ناظم مدرسه خبرکشی می‌کردید، لحاظ کنید! بعد هم یک چنلی، کانالی، گروهی چیزی با 100تا ممبر یا همان عضو در تلگرام دست‌وپا کنید و عکس و گیف و خبرهای دیگران کپی و فوروارد کنید و خود را یکی از اهالی رسانه شهرستان یا حتی استان معرفی کنید. کانال‌های خبرنگاران استان هم درشان باز است و با عضویت در یکی از این کانال‌ها، می‌توانید ادعای فعالیت رسانه‌ای خود را قاطعانه اثبات کنید طوری‌که مو لای درزش نرود! ضمناً به‌هیچ‌عنوان نگران این‌موضوع هم نباشید که اگر جایی از شما خواستند یک پاراگراف یا دو خط مطلب راجع به فلان موضوع بنویسید؛ چه گلی به سرتان بگیرید؟ چراکه بسیاری از سایت‌ها و پایگاه‌های خبری هم مطالب و اخبارشان را از این‌طرف و آن‌طرف کپی‌برداری می‌کنند و تنها متن تولیدی‌شان همان چندخطی‌ست که تحت‌عنوان «درباره ما» به رشته تحریر درآورده‌اند و لینکش را بالای سایتشان درج کرده‌اند! فقط متوجه نشدیم چرا وقتی نویسنده‌ای برایشان مطلب می‌فرستد عنوان می‌کنند، این مطلب قبلاً منتشر شده است. ما فقط آثار تولیدی کار می‌کنیم؟! درپایان ذکر این‌نکته ضروری‌ست که در مملکتی که دکتر و مهندس‌شدن به طرفه‌‌العینی صورت می‌گیرد و کافی‌ست فقط رو به‌سمت دانشگاه آزاد بایستید و نیت کرده و کمی سر کیسه را شل کنید، دیگر خبرنگار‌شدن که نه جای کسی را تنگ می‌کند و نه پول‌وپله‌ای در آن پیدا می‌شود، جای خود دارد! موفق باشید ...