هومن جعفرکرمانی؛ هنرمند نقاش رشته آبرنگ:
همه باید مهارتِ نگاه‌داشتنِ سپیدی‌های زندگی را بیاموزند
امین کردبچه چنگی
نمایشگاه انفرادی باعنوان «تجربه‌های آب و رنگ» با ارائه آثاری از نقاشی‌های تکنیک آبرنگ «هومن جعفرکرمانی» علاقه‌مندان به بازدید از این نمایشگاه تا 6 تیرماه فرصت دارند همه‌روزه بین ساعت 16 تا 20 به‌نشانی تهران، خیابان طالقانی، خیابان فرصت موسوی شمالی «فرصت»، ضلع جنوبی باغ هنر، خانه هنرمندان ایران، گالری «پائیز» مراجعه کنند. هومن جعفرکرمانی، متولد 1355 در تهران و دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته معماری از دانشگاه تهران است. وی فعالیت حرفه‌ای خویش را در حوزه آبرنگ، سه‌سال است که آغاز کرده و دراین‌مدت توانسته به‌عضویت جامعه جهانی آبرنگ IWS نیز درآید. وی فعالیت حرفه‌ای خویش را نزد اساتید متخصص این‌رشته؛ ازجمله علی گلباز، مرجان مدرسی، نادر مهذب‌نیا و ... آغاز و تاکنون جایزه منتخب و ویژه چالش قلم شخصی کانون آبرنگ «سایه نام»، جایزه منتخب و ویژه دهمین سالگرد تأسیس انجمن جهانی آبرنگ (IWS)، جایزه منتخب و ویژه در مسابقه آنلاین آبرنگ برگزیدگان ایران و چین را ازآن‌خود کرده است. وی در جشنواره‌ها و فستیوال‌های مختلف و متعددی نیز حضور داشته که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به شرکت در فستیوال جهانی آبرنگ اسلوونی 2021، شرکت در فستیوال دهمین سالگرد جهانی آبرنگ تهران 2021، شرکت در فستیوال جهانی آبرنگ «آنلاین ایران و چین» در تهران در سال 2021 و دریافت عنوان منتخب از این جشنواره‌ها و همچنین شرکت در فستیوال جهانی دهمین سالگرد IWS در تهران در سال 2021 و شرکت در نمایشگاه «آینه‌های زمان» در میلان در 2022 اشاره کرد. وی در یادداشتی به‌بهانه برپایی این‌رویداد نوشت: «به‌وقت میان‌سالی، به‌پای قدم‌های نرفته، به جست‌وجوی زمان‌های ازدست‌رفته، در کندی حوصله و شتاب بی‌امان ثانیه‌ها، به‌راه سبک‌کردن هرآنچه سنگین‌بار زندگی‌ست، به گاه زیستن دوباره که دیگر خنده‌ها معنا نداشت، قدم به راه بازی آب و رنگ نهادم و به‌یاری نگینم و دستان علی گلباز که صد بوسه نثارش، تجربه‌های اندکم دراین‌سه‌سال را تقدیم دیدگانتان می‌کنم». جعفرکرمانی بابیان‌اینکه سه‌سال است فعالیت در حوزه نقاشی آبرنگ را آغاز کرده است و در ابتدای راه، این‌موضوع برایش به‌دلیل درگیری‌های روزمره و مشغله‌های روزانه، به‌عنوان یک ضدچالش ذهنی بوده و دراین‌میان کوشیده است چیزی را پیدا کند که تنها متعلق‌به‌خود او باشد، گفت: «سه‌سال‌پیش با استاد گلباز آشنا شدم و با ایشان فعالیت دراین‌حوزه را آغاز کردم؛ چراکه در پس ذهنم، همواره کمبود فعالیت متمرکز در یک رشته هنری را در زندگی‌ام احساس می‌کردم». این هنرمند معمار، بابیان‌اینکه طی این سه‌سال پشتکار ویژه‌ای را در خود دیده است و فعالیت صبحگاهی او از 365روز سال، 300روز به‌این‌شکل گذشته که از هرروز از 5 تا 8 صبح به فعالیت هنری پرداخته است، افزود: «دراین‌مدت، از ژانرهای مختلفی در عرصه فعالیتم استفاده کردم، به دیدار اساتید بسیاری دراین‌حوزه در کشور رفته‌ام و در سال‌های نخست فعالیتم کوشیدم از آثار هنرمندان خارجی فعال دراین‌عرصه نیز ایده بگیرم؛ اما رفته‌رفته دریک‌سال یا یک‌سال‌ونیم اخیر، وارد مسیری شدم که خاص خودم است و از تصاویری که خودم آن‌ها را از طبیعت گرفته‌ام یا تصاویری که از اینترنت دریافت کرده‌ام، دست به تولید تابلوهای آبرنگ زدم». وی بابیان‌اینکه این نمایشگاه، اولین نمایشگاه انفرادی او در حوزه آبرنگ است و به‌دلیل برگزاری در خانه هنرمندان ایران، دارای ویژگی‌های خاص و حائزاهمیت بوده است، افزود: «این نمایشگاه، از‌این‌منظرکه بیشتر به درمیان‌گذاشتن تجربه آبرنگی من با مخاطبان و هنرمندان اختصاص دارد، برایم بسیار حائزاهمیت است و نه‌اینکه لزوماً به نقطه خاصی رسیده است». وی باتأکیدبراینکه امکان القای حس این آثار برای همه افراد فارغ از سن، موقعیت و هر میزان از مشغله وجود دارد تا بتوانند گوشه خلوتی برای خویش داشته باشند و در برخی‌ازموارد بتوانند این لذت را با دیگران در‌میان بگذارند، افزود: «هنرمندان در رشته‌های مختلف؛ ازجمله رنگ‌روغن یا اکریلیک که کار می‌کنند، امکان خطا و خطاپوشی دارند؛ اما در روش آبرنگ، هنرمند فرصتی برای پوشاندن خطاهایش ندارد. این‌رشته، از دسته ژانرهایی‌ست که هنرمند می‌تواند در لحظات خلق، با در‌هم‌تنیده‌شدن و در‌هم‌رفتن رنگ‌ها، یکی از بهترین لذاتی را که ممکن است یک فرد دراین‌بخش از هنر تجربه کند، برایش خلق می‌شود». جعفرکرمانی بااشاره‌به‌اینکه او از میان ژانرهای نقاشی، آبرنگ را انتخاب کرده است و این‌رشته از هنر، در ابتدای مواجهه مخاطب یا هنرمند تازه‌کار بسیارساده به‌نظر می‌آید، گفت: «کسانی‌که وارد حوزه نقاشی آبرنگ می‌شوند، متوجه می‌شوند که این‌رشته، سخت‌ترین مدیوم نقاشی‌ست و سخت‌ترین روش برای بیان ایده‌های ذهنی و بصری یک نقاش درمواجهه‌با مخاطب است». وی بااشاره‌به‌اینکه در هنر نقاشی آبرنگ، هنرمند رنگ‌ها را باهم مخلوط می‌کند و رنگ‌ها به‌خاطر بازی‌هایی که باهم دارند، در هر پله و هر دفعه می‌توانند نتیجه‌ای متفاوت را برای هنرمند رقم بزنند، افزود: «اصولاً آبرنگ از جمله ژانرهایی در نقاشی‌ست که هرگز دو اثر شبیه‌به‌هم نمی‌شوند و این امکان وجود ندارد هنرمند بتواند نقاشی خویش را تکرار کند». وی بابیان‌اینکه این‌رشته بسیارسخت است و ازطرفی، این امکان برای او وجود داشته دست به هنری بزند که سرعت بالایی دارد، گفت: «دراین‌رشته، می‌توانستم زودتر به آنچه دلم می‌خواست برسم و بازتاب این سه‌ساله فعالیت، با تأیید اساتیدی که آن‌ها را می‌شناسم و مجوزی که خانه هنرمندان به من داد تا اولین نمایشگاه انفرادی آبرنگم را برگزار کنم، دراین‌نمایشگاه عرضه شده است». وی بابیان‌اینکه همواره باید آبرنگ را از دور نگاه کرد و برجسته‌ترین قسمت‌ها در نقاشی آبرنگ قسمت‌هایی‌اند که سفید مانده یا رنگ روی آن‌ها نرفته، افزود: «لازمه‌اش این‌است‌که برخلاف دیگر ژانرهای نقاشی، تمام صفحه خویش را با رنگ بیامیزید و سیاه کنید تا لکه‌های سفید بتوانند از میان این سیاهی‌ها خودنمایی کنند و بیرون بیایند و غیرازاین راهی وجود ندارد». این هنرمند نقاش بابیان‌اینکه این‌نکته تعبیری از زندگی‌ست که به آدم‌ها کمک می‌کند، گفت: «به‌نظرم، این تعبیر از زندگی وجود دارد که زندگی ما، بستری سفید پر از لکه‌های رنگی‌ست که می‌تواند از سیاه یا دیگر رنگ‌های مختلف شکل گرفته باشد و فقط چند نقطه سفید دراین‌میان وجود دارد». وی بابیان‌اینکه تنها تلاش و هنر فرد در زندگی می‌تواند به باقی‌نگاه‌داشتن نقاط سفید محدود شود، افزود: «همان‌طورکه ممکن است در یک نقاشی آبرنگ، با یک اتفاق ساده، یک نقطه سفید را که برای آن زحمت بسیاری کشیده‌اید، از دست بدهید، در زندگی نیز ممکن است این اتفاق به‌راحتی اتفاق بیفتد». جعفرکرمانی درپایان تأکید کرد: «مهارت نگاه‌داشتن سفیدی‌ها، هنری‌ست که هر‌کس در زندگی باید بیاموزد».
عکس: مهیا کاشی