سخن مدیرمسئول
برنج، به زیر آب رفت
علی‌اکبر بهبهانی
بارها گفته‌شده که مدیریت ذاتی‌ست؛ بدین‌روی که در سرشت پاره‌ای‌از‌افراد به‌نوعی عجین شده؛ تاجاییکه از اوان کودکی و حتی در بازی‌های کودکانه، ناخودآگاه و ناخواسته، فرد یا افرادی به‌صورت رهبر، سردسته و مسئول خودنمایی می‌کنند یا پاره‌ای‌از‌افراد، گوشه‌گیر، کم‌سخن و دور از شیطنت‌های بچگی، معمولاً پیرو دیگران می‌شوند. اگر مجموعه تربیت خانوادگی، ژن، محیط و تأثیرپذیری و آموزش صحیح را موجه بدانیم، نوع مدیریت از خانه شکل می‌گیرد و در‌این‌راستا؛ اغلب دیده می‌شود بعضی‌از‌افراد، در احراز پست و مسئولیت، معمولاً ناموفق جلوه می‌کنند و برعکس بعضی‌ها آن‌قدر در مسئولیت‌پذیری موفق می‌نمایند که می‌گویند؛ گویا طرف مدیر زاییده شده که به‌طور مطلق هیچ‌کدام از باورها، صحت صد‌درصدی ندارد؛ اما روی جمیع جهات باید مدیرانی عهده‌دار مسئولیت شوند که حاصل کار آنان مثبت و درخور تقدیر قرار گیرد؛ درنتیجه این مقدمه را خاطرنشان کردم تا به اصل مقاله امروز و آن‌هم بهزیرآبرفتن خروارها برنج وارداتی در گمرک سیستان‌و‌بلوچستان بپردازیم. به‌یقین در این‌استان، اگر مدیریت کارآمد بحران وجود می‌داشت و اگر با وجود میلیون‌ها‌متر زمین خشک و بایر، در محوطه‌ای که به‌نام محوطه گمرک این استان پهناور وجود دارد، کوچک‌ترین نقطه اتکاء و جلوگیری از تخریب درنظر گرفته می‌شد، کار به اینجا نمی‌رسید؛ تاجاییکه پس از 10دقیقه نزول باران، تبدیل به سیل شده و میلیاردها‌تومان به اموال ملت از‌قبیل برنج وارداتی، آسیب می‌خورد و بدون کوچک‌ترین ملاحظه حفاظتی، در یک چشم‌برهم‌زدن، خیس می‌شود و پنداری بسان همیشه، این‌بار هم همه خواهند گفت که ما مقصر نیستیم؛ یا اینکه استان قدیمی «کی بود، کی بود، من نبودم» ساز شده و هر مسئولی خود را مبرا می‌داند. اگر در گذشته چنین وقایعی روی می‌داد و به‌یک‌باره نزولات برف و باران، ریزگرد و گردوخاک و طوفان و ... ایجاد می‌شد، هواشناسی نداشتیم و اگر هم داشتیم، این‌قدر پیشرفته نبود که از ماه‌ها قبل و حتی حداقل چند‌روز‌پیش‌تر، شرایط هوا و جریان‌های جوی را براساس نقشه‌های هوایی تعیین کند تا کشورها، با درایت و مدیریت کاردان خود، از وقوع حوادث پیشگیری کنند تا ناظر ویرانی و سیلاب‌های خانه‌برانداز نباشیم؛ گو‌اینکه دو‌دهه است در اقصی‌نقاط کشور، مدیریت‌های بحران، در شهرها و بخش‌ها ایجاد شده تا در مواقع بروز سوانح، برای برطرف‌کردن فوری بحران اقدام کرده و از بروز خسارت بیشتر جلوگیری شود؛ اما به‌واقع باید بهزیرآبرفتن انبارهای برنج و بقیه اقلام وارداتی را بی‌تعصب و موشکافانه مورد‌تحلیل قرار داده و افرادی را که در این‌مورد در سیستان‌و‌بلوچستان مسئول بوده‌اند، در برابر این‌همه خسارت، مورد بازخواست قرار داد، آن‌هم در استانی که زمین‌های آن سخت و جزو کم‌بارش‌ترین استان‌های کشور است. آیا نمی‌شد در همین محوطه گمرک یا محوطه انبار، سکوهای یک‌متری می‌ساختند تا در برابر باران‌های احتمالی مصون بماند و اصولاً چرا باید در مسیل، ساخت‌و‌ساز شود؟ دیرزمانی‌ست که جمهوری اسلامی ایران خوشبختانه به مسئولین شهری بیشتر توجه و لطف دارد و معمولاً مسئولین، بیشتر از میان محلی‌ها برگزیده می‌شوند؛ درنتیجه آشنایی به نقاط شهری کاملاً برای اهالی این استان روشن و واضح است. از‌سویی؛ وقتی از سه‌روز جلوتر وقوع باران در این‌استان پیش‌بینی‌شده بود، مدیریت بحران به چه علت نتوانسته برای از‌بین‌رفتن این‌همه اجناس وارداتی و به‌خصوص برنج کیلویی 100هزار‌تومان تدبیر کافی مبذول کند تا شاهد این‌همه ضرر به کشور نباشیم. امیدواریم از اکنون مسئولین به فکر باشند تا دگرباره شاهد بروز حوادثی از‌این‌دست نباشیم.