38روز کلاس در یک نیمسال

بالاخره نیمسال اول سال تحصیلی 02-1401 به‌پایان رسید و جمعاً دانش‌آموزان 38‌روز را کلاس درس داشتند. اگر بپذیریم که در دوران کرونایی، 70‌درصد دانش‌آموزان کشور از کلاس‌های آنلاین و سیستم «شاد» برخوردار بوده‌اند، در‌مقایسه‌با نیمسال جاری، این کلاس‌های حضوری بازدهی کمتری داشته است. اگر فرض کنیم 30‌درصد دانش‌آموزان در دوره کرونایی، به‌علت نداشتن تبلت و لپ‌تاپ، از تحصیل به‌طور صد‌درصد محروم بوده باشند، با بدبینی بسیار می‌توان گفت که از آن کلاس‌های درس شاید حدود 85‌درصد بهره لازم را برده‌اند؛ چون همه‌روزه با همه مشکلات، پای جعبه جادویی با نام مانیتور یا از‌طریق تلفن‌همراه، درس خوانده‌اند، هر‌چند‌که مشکلاتی را هم داشته‌اند؛ اما به‌راستی آیا اولیای آموزش‌و‌پرورش کشور، می‌توانند به‌خود ببالند که کلاس‌های درس حضوری را برپا کرده‌اند و دانش‌آموزان حتی 20 تا 30‌درصدی که از داشتن تلفن‌همراه و تبلت و لپ‌تاپ محروم بوده‌اند، بهره‌‌ای بیشتر از سال‌های کووید-19 برده‌اند؟ به‌یقین به‌دور‌از نقدهای گاه‌و‌بیگاه و نق‌زدن نویسنده‌هایی چون من؛ امکان ندارد یک نیمسال تحصیلی را در 38‌روز خلاصه کرد و بعد به خود بالید که کلاس‌های آموزشی ما دایر بوده و دانش‌آموزان از حضور مستقیم معلم و تخته کلاس استفاده کرده‌اند و ایام هفته را به‌جز تعطیلات هفتگی از 8 صبح تا 2 بعدازظهر آموزش دیده‌اند؛ چرا‌که نمی‌توان یک نیمسال را با حجم آن، تنها در 38‌روز به پایان برد. تازه در همین‌مدت هم اتفاقات و رویدادهای غیرمحتمل به‌صورت حتمی درآمده و باز‌هم دانش‌آموزان، از این نوع مدرسه و کلاس بهره لازم را نبرده‌اند. این مشکلات و کمبودها در شهرستان‌ها بسیار بیشتر از تهران و کلان‌شهرها بوده است و باز‌هم اگر بپذیریم که بر طبق روال انجام کارها در کشور ما، که بسیاری عادت کرده‌اند تا دقیقه 90 بازی حرکت و نقشه قابل طرح نداشته باشند، کلاس‌های درس، در هفته اول، به‌علت رنگ‌آمیزی کردن کلاس و مدرسه و نبود امکانات از‌پیش‌تهیه‌شده، به‌اصطلاح امروزها تق‌و‌لق بوده است و بسیاری از مدارس حتی تا دقیقه 90 هم به خود نمی‌جنبند که فضای کلاس و مدرسه را در شهریورماه کاملاً آماده کنند و در ماه‌های آبان و آذر هم به‌خصوص سرما و برف و باران پیش‌بینی‌نشده در روال مدرسه، اختلال ایجاد می‌کند. چه‌بسا که در اغلب مدارس، در این نمیسال فقط 30‌روز دانش‌آموزان در مدرسه حضور داشته‌اند؛درنتیجه باید به آموزش‌و‌پرورش و اولیای مدرسه و خا‌نه، برای این نیمسال نمره خوبی داده نشود. اینک که دانش‌آموزان در‌حال گذراندن امتحانات کلاسی هستند، بسیار بجا و پسندیده است که اولیای مدرسه، به‌خصوص معلمین، امتحانات دانش‌آموزان را عادلانه برگزار کنند و همان اندازه‌ای که آموزش داده‌اند، به‌همان‌میزان آزمون بگیرند؛ اما در کل و در سه‌ساله‌اخیر که کرونا و تعطیلات ناخواسته مدارس برای هوای آلوده، سرما و یخبندان و این اواخر کمبود گاز در پاره‌ای از مناطق ایران، آسیب جدی به فراگیری سه کلاس از مقاطع ابتدایی و دبیرستانی وارد کند، که اثرات آن قطعاً در تحصیلات این دو مقطع مشاهده شده است؛ به‌خصوص در مراحل آخر دوره تحصیلی ابتدایی و متوسطه، می‌تواند مشکلات زیادی درنتیجه این عقب‌ماندگی و عدم فراگیری به‌موقع دروس ایجاد شود که به‌نوعی نیاز است آموزش‌و‌پرورش هر‌چه‌سریع‌تر با جلساتی با حضور کارشناسان دو مقطع تحصیلی، با تصویب و اتخاذ روش‌های مناسب از‌جمله برگزاری کلاس‌های ویژه‌ در یک‌ماه از تعطیلات تابستانی، نسبت به جبران مطالب درسی که مغفول شده است، اقدام کند؛ و باز‌هم از‌طریق کلاس‌های آنلاین از‌جمله سیستم شاد، نسبت به تقویت علمی دانش‌آموزان اقدام جدی معمول دارد.