کد خبر:
291921
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ جمعه ۲۴ تير -
23:47
فرزانه دلیر؛ کارگردان نمایش «یه شکم پول»:
تبلیغات در تئاتر، باید اصولی و هدفمند صورت بگیرد
فرزانه دلیر؛ نویسنده و کارگردان «یه شکم پول» که در سالن استاد «هوشنگ حنیفه» در فرهنگسرای امامخمینی(ره) پاکدشت اجرا میشود، بااشارهبهاینکه این نمایش، از 20 تیرماه بهروی صحنه رفته و همهروزه از ساعت 19 و بهمدت 50دقیقه میزبان علاقهمندان دراینشهرستان است، گفت: «این اثر درمورد زندگی زنیست که با دختری آشنا میشود و بین آنها، رابطهای برپایه همدردی، همدلی و کمک به یکدیگر شکل میگیرد». وی بابیاناینکه مخاطب، در روند داستان میبیند که این دو شخصیت هوای یکدیگر را دارند و گویی این دختر، دقیقاً با همین هدف به این زن نزدیک شده، افزود: «مخاطب در روند اثر متوجه خواهد شد ماجرا چیز دیگریست و این خانم، قصد سوءاستفاده جسمی و روحی از این دختر جوان و کمسنوسال را دارد». دلیر بابیاناینکه «تنهایی» یکی از محورهای اصلی این داستان است و مخاطب بهخوبی با دیدن نمایش، درخواهد یافت زمانه، بهسویی رفته که همه در تنهایی خویش غرقاند، افزود: «امروزه بسیاریازافراد در اوج تنهایی، درپیِ انگیزهای برای ادامه زندگی و راه خود بوده و دوست دارند به اطرافیان امید بدهند؛ درمقابل، کسانی هستند که نسبت به این رفتارها گارد دارند». وی که تحصیلاتش را در رشته «رسانه دیجیتال» در مقطع کارشناسی بهپایان رسانده؛ بااذعانبهاینکه دو شخصیت این اثر ازنظر روحی، جایگاههای متفاوتی با یکدیگر دارند، افزود: «شاید ابتدای کار، اینگونه بهنظر برسد یکی از شخصیتها، زندگی شادی دارد؛ اما وقتی وارد قصه میشویم، تازه متوجه میشویم اوضاع از چه قرار است و شرایطی که در زندگی آنها ایجاد میشود، گویای ایناستکه ما اگر از همان اول، نیتمان را در روابطمان، خیرخواهانه بدانیم و قصد کمک به هم را داشته باشیم، میتوانیم حال دل یکدیگر را خوب کنیم». این کارگردان تئاتر بابیاناینکه وقتی فردی به دیگری کمک میکند، حال بهتری دارد و در پله اول، کاری کرده که دلش آرام بگیرد، گفت: «کمک به دیگران نهایتاً دو نتیجه دارد؛ اولآنکه به شخصی دیگر یاری رساندهایم و دومآنکه قدمی برداشتهایم که قلب خویش را آرام کردهایم. با گامبرداشتن دراینراه میتوانیم همدلی را بیشازهرزمان و بهتر از هر زبان دیگر بیان کنیم». دلیر بااشارهبهاینکه ایده اولیه او در نگارش این متن، مشکلات موجود پیرامون زندگی زنان در جامعه بوده و دو شخصیت اصلی داستان خانم هستند، گفت: «این دو، با هم رفیقاند؛ اما در رگههای زیرین متن متوجه میشویم آدمها، حتی در اوج تنهاییهایشان که میگویند هیچکس را نمیخواهم ببینم یا با هیچکس نمیخواهم حرف بزنم یا حوصله ندارم ... باز دنبال انگیزهاند». وی بابیاناینکه زنان در همه جوامع، مسائل و مشکلات بسیاری دارند؛ درعینحال، این «خانواده» است که میتواند نهایتاً فرد را از تنهایی دربیاورد، افزود: «فرد میتواند با تشکیل خانواده، انگیزهای برای ادامه زندگی خلق کند؛ چراکه معتقدم هر فرد میتواند برای خودش یک خانواده باشد و نباید تنها به این فکر کرد که با کنار هم چیدهشدن چندین عضو، یک خانواده تشکیل میشود. ما میتوانیم خانوادههایی را ببینیم که با یک عضو شکل گرفتهاند و خود فرد، باید چهارچوب، قواعد و مسائل خاصی را که برای تشکیل خانواده درنظر میگیرد، رعایت و بهآرامی در جامعه خویش زندگی کند». دلیر که تجربه حضور در نمایشها و فیلمهای متعددی را بهعنوان دستیار کارگردان نیز بهثبت رسانده است، درباره انتخاب بازیگر برای اجرای این نمایش در پاکدشت، گفت: «دراینشهرستان انتخاب بازیگر امری دشوار است و اینموضوع، از عدمبهادادن به تئاتر دراینشهرستان سرچشمه میگیرد. در غالب نمایشهای مختلف اجراشده در پاکدشت، شخصیتهای مرد بسیاری بودند؛ ازاینرو، ایندست نمایشها یا یک شخصیت زن داشته یا اصلاً زنی در آنها حضور نداشت؛ و بهسختی با مشورت یکی از دوستان توانستم خانمها متیننژاد و پیشوامراد را باتوجهبه ایدههایی که از متن در ذهن داشتم، برای بازی انتخاب کنم». وی بابیاناینکه امید آن دارد نوشتن متن و انتخاب بازیگر زن برای یک اجرای صحنهای در پاکدشت، به اینامر منجر شود که استعدادهای عالی و توانای اینشهرستان شناسایی شوند، گفت: «توانستیم بهمرور، بانوان توانمند و هنرمند اینشهرستان را در قالب گروه، درکنارهم جمع و بیشتر فعالیت کنیم تا اتفاقات خوبی رخ دهد و استعدادهای بیشتری دراینراستا کشف شود». این مدرس حوزه هنرهای تصویری که تجربه ساخت چهار فیلم کوتاه را دارد، بابیاناینکه طی تمرینات، در عین همدلی و یکرنگی گروه با ناملایماتی مواجه بود، گفت: «پاکدشت تنها یک سالن بلکباکس دارد که همه هنرمندان فعال در حوزه تئاتر اینشهرستان، آنجا؛ هم تمرین میکنند و هم به اجرای نمایشی میپردازند. مدیریت زمان، نور، صدا و دیگر بخشهای فنی این سالن دچار اشکالاتیست که هنرمندان به آن واقفاند». دلیر بابیاناینکه پاکدشت نیاز به یک سالن حرفهای نمایش دارد تا پلاتوهای تمرین، از سالن اجرا جدا شود، افزود: «معتقدم درزمینه نمایش در پاکدشت، بیمهریهایی صورت گرفته؛ درعینحال و با وجود همه سختیها، با کمک و مشورت برخی از دوستان خویش توانستم روند تمرینات را پیش ببرم تا این اثر، به مرحله اجرا دراینشهرستان برسد». وی بابیاناینکه کارکردن در حوزه تئاتر، در شهرستانهای مختلف میتواند منجر به ارتقای سطح هنرهای نمایشی درآنشهرستانها شود و با تبلیغات درست میتوان انتظار داشت یک اثر، نقشی بسزا در حوزه فرهنگسازی در یک شهرستان را داشته باشد، افزود: «انتظار میرود مسئولین فرهنگی در یک شهرستان؛ هم به هنر نمایش بها بدهند و هم اثری که در قالب یک نمایش عرضه میشود برای آنها ارزشمند باشد؛ البته ایننکته را نیز قبول دارم که یک نمایش، باید خوب و قوی باشد؛ درعینحال نباید فراموش کرد که هر اثری، بهرغم مشکلات خاص خویش؛ به فرهنگ آن شهرستان کمک میکند». وی باتأکیدبراینکه تبلیغات نقشی مهم در دیدهشدن یک اثر داشته؛ و تئاتر، زمانی میتواند «شغلی درآمدزا» محسوب شود که فرد کار اجرایی را کنار گذاشته و تنها به تدریس علوم هنری-نمایشی بپردازد، افزود: «من بهعنوان یک کارگردان درحالانجام امور اجرایی در حوزههایی هستم که بیش از 50درصد آن، درمان و فرهنگسازی برای من، مخاطبم و عوامل گروهم است. وقتی باایننگاه به هنر نمایش نگاه کنیم، میتوانیم این انتظار را داشت که کمکم تمام شهرستان را فرابگیرد و به جامعهای بزرگتر انتقال یابد». وی باتأکیدبراینکه بهرویصحنهرفتن یک نمایش، بهعنوان یک ابزار فرهنگساز به تمام اهالی یک شهرستان کمک میکند، گفت: «اگر در حوزه هنرهای نمایشی، بخواهیم به تبلیغاتی موفق دست بزنیم، باید طبق اصول خاص و هدفمند رفتار کنیم و عرضه تبلیغی یک نمایش در یک شهرستان، باید با اصول تعریفشده دراینزمینه مطابقت داده شود». وی درادامه، دربارهاینکه یک نمایش، باید برای جامعه راهکاری داشته باشد که بتواند گرهای را باز کند، افزود: «نمایش، باید یکسری مسائل را طرح و برای هر مسئله مطرحشده، راهحلی ارائه کند؛ نهاینکه تنها مشکل را باز؛ و آنرا رها کنیم. اگر کارگردانی در اثرش به موضوع اعتیاد در یک شهرستان میپردازد، باید مثلاً این راهکار را ارائه کند که اجرای آثار نمایشی در یک شهرستان، بیشازپیش قوت بگیرد. درایننوع نمایشها، میتوان گفت اگر بناست قدمی مؤثر در حوزه پیشگیری از اعتیاد برداشته شود، باید فعالیتهای تفریحی در شهرستان بیشتر شود و یکی از مهمترین راهکارهای آن، افزایش مراکز فرهنگی و تفریحی و گسترش سالنهای تئاتر است».
امین کردبچه چنگی