کد خبر:
230632
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ شنبه ۱۶ مرداد -
08:16
دولت جدید چالش‌ها و موقعیت‌های پیش‌رو
علی‌اکبر بهبهانی
زندگی در گذر است؛ خوب یا بد، دوره‌ای‌ست که روزی می‌آید و روزی به پایان می‌رسد؛ اما با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش زندگی روی کره زمین همواره جریان دارد. طبیعی‌ست که دولت‌ها می‌آیند و می‌روند؛ آدمیان می‌آیند و می‌روند؛ اما این رفت‌و‌آمد‌‌ها، حاصلی دارد که به آن کارنامه کاری می‌گویند یا به‌بیان‌دیگر، کلیه رفتارهای ما در دفتری به‌نام دفتر اعمال ثبت و ضبط می‌شود تا در روز رستاخیز، به‌حساب و کتاب آن‌ها رسیدگی شود؛ اما با همه این اطلاعات و معرفت، بازهم دیده می‌شود که بعضی‌ها در صراط مستقیم حرکت می‌کنند و پاره‌ای نیز از اول در مسیر کج گام برمی‌دارند؛ اینان با خودشان هم بد هستند؛ با دیگران نامهربان‌اند و با روزگار هم سر ناسازگاری دارند؛ که به‌گفته قدیمی‌ها و شاعر همان‌عصر، «با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج/ آخر قدمی راست بیا ای همه‌جا کج!». این چند سطری که گفته شد، در مجموعه‌رفتارها و اعمال فردی ما، مصداق‌های فراوانی دارد؛ اما سخن امروز پیرامون تغییر دولت، نو شدن کابینه و یک دگرگونی کلی‌ست که معمولاً در قوه اجرائیه کشور و با تغییر رئیس دولت صورت می‌گیرد. بالاخره رئیس دولت دوازدهم، با همه موفقیت‌ها و ناکامی‌ها، پس از یک‌دوره بلند‌مدت هشت‌ساله ریاست‌جمهوری طبق قانون اساسی و با رأی مردم، جای خود را به آیت‌الله رئیسی داد. شاید درطول 40سال‌اخیر، هیچ دولتی نتوانسته بود که برای مدت کوتاهی به مرز تورم یک‌رقمی نزدیک شود؛ یعنی در یک مدت کوتاه چند‌ماهه، هیچ کالایی در کشور گران نشد؛ هیچ اغذیه‌ای افزایش قیمت به‌خود ندید؛ پروتئین‌ها به‌خصوص گوشت مرغ، قیمتی ثابت برای چند‌ماه پیدا کرد؛ یعنی گوشت مرغ در بدترین حالت کیلویی چهارهزار‌تومان شد؛ مردم هم از نوعی تعادل یا موازنه خرج‌و‌‌دخل راضی بودند؛ اما با ورود ترامپ به کاخ سفید و گرفتن تصمیماتی ظالمانه و اعمال فشارهای صد‌درصدی تحریم، آن‌چنان بلایی بر سر دولت روحانی آمد که افزایش 10برابری قیمت گوشت مرغ را شاهد بودیم؛ ولی کاری از دولت ساخته نبود؛ درنتیجه در ماه‌های آخر، شبکه‌های مجازی، رسانه ملی، رسانه‌های دیداری و نوشتاری، حجم زیادی از مطالب خود را به گرانی مرغ و گوشت، ارز، بورس و بیکاری اختصاص دادند. سفره‌های مردم، تهی‌تر شد. کارهای عمرانی اگر نگوییم متوقف شد، حتماً کاهش بسیار داشته است و شمار بیکاران به‌خصوص تحصیل‌کرده بیکار از حد معمول گذشت و به‌تبع‌آن ناهنجاری در کشور افزون شد. از انصاف به دور است که از خدمتگزاری که دوره کاری‌اش تمام شده و دستش از دولت کوتاه شده، انتقاد گسترده کنیم؛ اما می‌توان از رئیس جدید دولت، خواسته‌های برحقی داشت. باید به شخص رئیس‌جمهوری نکاتی را متذکر شویم و آرزو کنیم که در کارش موفق شده و کاستی‌های بسیار گذشته را با تدبیر و خرد، برطرف کند. در آغاز، از اهمیت کابینه رئیس جدید دولت باید یاد کنیم و اینکه ای‌کاش از جوانان و بانوان نیز در مشاغل مهم بهره گیرد؛ چراکه مردم از برخی، از تکرارها واقعاً خسته شده‌اند؛ عمر خدمتگزاری بعضی از دولتی‌ها به عدد 42 می‌رسد و درنتیجه وقت آن‌است‌که از‌این‌خادمان در‌زمینه مشاوره استفاده شود و نه کارهای اجرایی. این آرزویی‌ست 40ساله که تحقق آن، ان‌شاءالله با برکت همراه خواهد شد. مورد بعدی، اصلاح نظام اداری‌ست که سعی شود پول و پارتی از ادارات برای همیشه رخت بربندد. مورد بعدی، ایجاد تعادل میان دخل‌و‌خرج مردم و به‌خصوص اقشار حقوق‌بگیر و ضعیف جامعه و پیاده‌شدن کامل نظام هماهنگ حقوق است. درعین‌حال، تعامل کامل با دو قوه دیگر یعنی مقننه و قضائیه، بسیارمهم است که به‌نظر می‌رسد این مورد حتماً جاری و ساری خواهد بود؛ چراکه سه قوه از اصول‌گرایان متعهد هستند و درنتیجه هماهنگی سه قوه می‌تواند برطرف‌کننده بسیاری از مشکلات موجود باشد؛ اما نکته آخری که باید به رئیس دولت گفته شود، این است؛ حالا که سه قوه در تعامل مطلوبی با یکدیگر هستند، برای رفع معضل بیکاری، معیشتی، گرانی، بی‌سرپناهی و در‌نهایت ثبات قیمت‌ها به‌ویژه ارز و رونق بورس می‌توان کارهای مثمرثمرتری انجام داد که آیت‌الله رئیسی باید در‌این‌زمینه‌ها تلاش زائدالوصفی را معمول کند.