آخرین خبرها
خبرهای پربیننده
ورزش به خانه‌تکانی نیاز دارد
کد خبر: 230646 | تاریخ مخابره: ۱۴۰۰ دوشنبه ۱۸ مرداد - 08:23

سخن مدیرمسئول

ورزش به خانه‌تکانی نیاز دارد

علی‌اکبر بهبهانی

در دنیای کنونی، ورزش و برگزاری مسابقات ورزشی، امری‌ست که سن ‌و جنس نمی‌شناسد و می‌توان به قاطعیت گفت که طرفداران آن‌را اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق مردم هر کشور تشکیل می‌دهند؛ به‌نحوی‌که اگر در گذشته‌های دور، ورزش، کاربرد و تماشای آن، بیشتر مختص جوانان و نوجوانان بود؛ طی دو‌دهه‌اخیر، جوامع پیشرفته آن‌را علمی می‌پندارند و همپای سایر علوم، ضرورت فراگیری آن‌را از کودک درک کرده و تا کهن‌سالی برای همه افراد جامعه الزامی می‌دانند؛ در‌عین‌حال؛ آن‌قدر رشته ورزشی جدید ایجاد شده که با انجمن‌های مرتبط به آن، عدد 100 را نشانه گرفته است و بازهم اضافه می‌کنم که این‌روزها و در زندگی سراسر ماشینیسم بشر، علمای ورزش آن‌را برای عموم طبقات حتی معلولین و روشن‌دلان ضروری می‌دانند؛ به‌خصوص در کشورهایی که ورزش را با سیاست عجین نکرده‌اند، علاوه‌بر همگانی‌شدن آن، انجام و تماشای آن نیز به وضعیتی اپیدمی تبدیل شده است؛ به‌طوری‌که حتی در روستاها نیز علاقه‌مندان به آن، سن و جنس نمی‌شناسند و همگان دیدن آن‌را برای تنوع، تفریح و برطرف‌کردن مشکلات روحی اجتناب‌ناپذیر می‌دانند. اینک شرایط ورزش را در کشور عزیز خودمان بررسی می‌کنیم که رفته‌رفته حتی تماشای یک مسابقه فوتبال داخلی، اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق مردم را دربر می‌گیرد؛ اما سیاست‌زدگی ورزش ما همیشه باعث شکست و توقف پیشرفت در اکثر رشته‌ها شده است؛ حتی انتخاب مسئول رده‌بالای آن‌را سیاسیون و سیاستمداران عهده‌دار هستند که بعضی‌اوقات به‌اصطلاح برای خالی‌نبودن عریضه و پر‌کردن تمام صفحه، فردی‌که در همه عمر چه‌بسا به تماشای مسابقات ورزشی هم نرفته یا حتی ازطریق سیما هم حاضر نبوده رقابت‌های ورزشی را شاهد باشد، برای پُر‌‌کردن کابینه، به‌سمت ریاست در ورزش می‌گمارند. بدیهی‌ست؛ چنین وزیری که با ورزش بیگانه است، نمی‌تواند از افراد زبده ورزشی به‌عنوان همکار استفاده کند؛ و چنین می‌شود که در رأس مدیریت ورزش از افرادی سود می‌جویند که در وهله اول، شعور سیاسی داشته باشند و سپس به گروه یا دسته و جناح خاصی تعلق داشته باشند و بدین‌رو، استفاده از افراد غیرمتخصص در همه امور ورزشی، همگانی می‌شود. رؤسای فدراسیون‌های ورزشی، غیرورزشی، مدیران کل تربیت‌بدنی و امور ورزشی، غیرورزشی، رؤسای تربیت‌بدنی و امور ورزشی شهرستان‌ها، غیرورزشی و ... برهمین‌اساس، وقتی ورزش پایگاه و محل غیرورزشی‌ها می‌شود، متخصص‌ها و اهل فن، گوشه‌نشین شده و غیرورزشی‌ها عنان ورزش را به‌دست می‌گیرند که حاصل آن، شکست، هرج‌و‌مرج، اعمال‌نفوذ در فدراسیون‌های جهانی و عدم‌استفاده از کارشناسان زبده ورزش در مجامع بین‌المللی ورزش به‌خصوص در کنفدراسیون‌های آسیایی‌ست. درچنین‌شرایطی که اوضاع بر اصول صحیح، استوار نمی‌شود؛ در آسیا، کشور عراق که در هیچ رشته ورزشی صاحب عناوین المپیکی نیست و به‌خصوص در کشتی، حتی به کسب یک مدال برنز هم نائل نشده، در فدراسیون صاحب‌رأی و تصمیم می‌شود که نمونه عینی آن در فوتبال است که گلوی ما را تا توانسته‌اند فشرده‌اند. به‌عبارتی مهم‌ترین مورد این بی‌عدالتی را در فوتبال شاهدیم که به‌بهانه عدم امنیت، میزبانی مسابقات تمام رده‌های آسیایی را به کشور ما نمی‌دهند، حال‌آنکه به شیخ‌نشین کوچک، بحرین که از یک استان ما هم کوچک‌تر است، میزبانی فوتبالی در سطح آسیا واگذار می‌‌شود. امیدواریم و آرزومندیم که در دوره جدید، ریاست‌جمهوری برای تصدی وزارت ورزش‌وجوانان، از نیروی متخصص ورزشی فردی را انتخاب کند تا با جمع ورزشی‌ها در همه فدراسیون‌ها و مدیریت‌ها پس‌از‌سال‌ها، ورزش ما از سیاست و جناح‌بازی رهایی پیدا کند که به‌یقین حاصل آن، درخشش ورزشکاران مستعد و باغیرت ما در میدان‌های بین‌المللی خواهد بود.

ارسال دیدگاه شما

بالای صفحه