کد خبر:
290934
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ دوشنبه ۱۰ آبان -
07:59
سرنوشت مبهم افغانستان
علیاکبر بهبهانی
افغانستان را باید کشوری دانست که از ترکیب قبایل و ادیان و جمعی از اضداد تشکیل شده است که در درازای تاریخ، بهخصوص در زبان فارسی، دانشمندان و چهرههای برجستهای را به دنیا معرفی کرده است. کشوری که قبایل مختلفی با ادیان گوناگون را در خود جای داده است؛ قبایلی همچون فارسیزبانان، هراتیها، پشتوها، هزارهایها، ازبکها، تاجیکها و پنجشیریها را؛ پیروان اسلام شیعی، اسلام سنی و تعداد کمی اقلیتهای سایر ادیان الهی را نیز در خود جای داده است که این قبایل در ایالات یا ولسوالیهایی زندگی میکنند و در هر ولسوالی، سران یا بزرگانی سمت رهبری جامعه را دارند که موردتکریم و احترام اهالی هستند. این کشور تا سال 1352 و در دوره ظاهرشاه؛ پادشاه افغانستان، زندگی آرام و راحتی را میگذرانیدند و از جنگ و خونریزی و اختلافات طایفهای خبری نبود. امور کشور بهخوبی اداره میشد و این کشور در جهان از احترام خوبی برخوردار بود؛ تااینکه حکومت پادشاهی برچیده شد و جای خود را به جمهوری داد. در دوره ظاهرشاه، دو بلوک بزرگ غرب و شرق، با این کشور روابط حسنهای داشتند و بهنوعی تعادل برقرار بود. ظاهرشاه که از اقتدار خود اطمینان داشت، در سفری به ایتالیا، با کودتای عموزاده خود بهنام داودخان مواجه شد که بهناچار به ایتالیا تبعید شد و داودخان حکومتی یکحزبی را در افغانستان بنیاد نهاد و به 225سال حکومت پادشاهی پایان بخشید؛ اما هرازچندگاهی، کودتا پشت کودتا دراینکشور حادث شد؛ تااینکه بلوک شرق با پشتیبانی شوروی سابق، حکومتی کمونیستی را به این ملت تحمیل کردند و این سرآغازی شد برای قدرتنمایی غرب با رهبری آمریکا که از مجاهدین افغان پشتیبانی کند تا بساط کمونیستها را برچیند؛ غافلازاینکه افغانستان، جمع اضداد است. خلاصه این کشور، دستبهدست شد. زمانی طالبان عهدهدار کشور شد که با دخالت آمریکا، طالبان برکنار شده و یک حکومت وابسته آمریکایی بر سر کار آمد و دو رئیسجمهوری را طی 20سال بهخود دید و ازنظر اجتماعی، پیشرفتهای عامهپسندی که مورد وثوق اروپا و آمریکا بود، دراینکشور بهخصوص در کابل صورت گرفت؛ مثلاً زنان که در دوره طالبان، خانهنشین شده بودند، پیشرفت و آزادی را به چشم دیدند؛ تاجاییکه تعداد زیادی از زنان به مجلس راه یافتند و چون رژیم، بهشدت آلوده به فساد شده بود، بسیاری از مردم ناراضی بودند. گروه طالبان و داعشیان مرتباً با ترور و انفجار، این کشور و مردم آنرا تهدید میکردند که اینبار هم آمریکا باز رنگ عوض کرده با گروه طالبان در قطر به گفتوگو و سازش اقدام کرد و رئیسجمهوری را که بهشدت در حد نوکری در خدمت آمریکا بود، دور زد و طالبان را مجدداً برای اداره کشور تشویق کرده و بهاصطلاح آماده حکومت شناختند و بازهم جنگ و خونریزی...؛ اما اینبار دولت دستنشانده آمریکا، کوچکترین دفاعی از خود نشان نداد و چنین شد که افغانستان مجدداً بهدست گروه طالبان افتاد؛ اما اینک ملت افغانستان آینده را روشن نمیبینند. فشارهای گروه طالبان، سختگیریهای زیاد آنان، فقر و بیکاری و تنگدستی، فرار گروهی از کشور و پناهندهشدن به بیگانگان، ازیکسو و در یکماههاخیر، در فشار قرارگرفتن مسلمانان بهخصوص شیعیان ازسویدیگر. طی دوهفته دو انفجار تروریستی و بیش از 200 شهید، حاصل جنایتکاران داعشیست و تحفهای بوده است که غرب بعد از 20سال اقامت در افغانستان و فرار شبانه از این کشور، به ملت مظلوم افغانستان هدیه داده است. به امید اینکه تا ملت افغانستان یکپارچه شده و در برابر داعشیان، با همه وجود مبارزه کنند و این گروه تروریستی را منهدم کرده؛ به فکر آبادی و عمران افغانستان باشند و به بیگانه متکی نشوند.