سیرها سیرتر شدند و گرسنه‌ها گرسنه‌تر

تا‌آنجایی‌که سن حقیر سراپا تقصیر قد می‌دهد و به‌یاد می‌آورم، جامعه ایرانی از سه طبقه مرفه، متوسط و فقیر تشکیل می‌شد که براساس این درجه‌بندی، افراد مرفه جامعه را معمولاً سیرهای بدون درد می‌نامیدند که هر‌روز سیرتر و پول‌دارتر شده و زندگی مجلل‌تری را نسبت به گذشته تجربه می‌کردند. مردم کشور ما هم خواسته یا ناخواسته این تقسیم‌بندی را پذیرفته و با آن خو کرده بودند. شمار این عده شاید 10درصد جامعه را دربر می‌گرفت که مواهب آنان در زندگی لوکس، سفرهای خارجی، ماشین‌های مدرن وارداتی و خانه‌های چندصدمتری و به‌اصطلاح امروزی‌ها، بالانشینی با زندگی لاکچری تعریف می‌شد. در تقسیم‌بندی‌های رایج، پس از این‌عدد، 70 تا 80درصد افراد جامعه ما به‌اصطلاح کارمندان حقوق‌بگیر بودند که دارای درآمدی ثابت و یک زندگی راحت و آسوده بودند که حقوق یا درآمد ماهانه آنان هزینه‌ها را پوشش می‌داد و معمولاً درطول‌سال یک‌ماه را به تفریح و خوش‌گذرانی و مسافرت‌های درون‌کشوری و زیارت می‌گذراندند. لباس و پوشش آنان حتی پاره‌ای‌از‌اوقات زیباتر و مناسب‌تر از قشر پول‌دار جامعه بود و معمولاً در جامعه برای آنان به‌عنوان قشر فهمیده، احترام زیادی قائل بودند. اگر از اینان سؤال می‌شد که آیا زندگی بر وفق مرادتان است؟ در پاسخ شکرگزار خداوند می‌شدند و از زندگی خود هرگز شاکی نبودند. دسته سوم که آنان را فرودستان یا بی‌بضاعت‌ها می‌نامیدند، با هر جان‌کندنی روزگار می‌گذراندند و همیشه راضی به رضای خالق هستی‌بخش بودند و از زندگی هیچ‌گاه شکایت نمی‌کردند. این عده اگر بیمار می‌شدند، بی‌واسطه و پارتی‌بازی در بیمارستان‌های دولتی بستری شده و درمان می‌شدند. این زحمت‌کشان بسیاربیشتر و بهتر از خالق خود راضی بوده و هیچ‌گاه لب به شکوه و شکایت باز نمی‌کردند؛ زیرا با زحمت زیادتر، کسب درآمد بیشتر می‌کردند تا بتوانند مایحتاج زندگی و معیشت خود را تأمین کنند؛ اما گذر و نظری به زندگی افراد جامعه در‌این‌روزها مؤید این حقیقت است که تفاوت‌های عمده‌ای با گذشته ایجاد شده است. در‌این‌روزها دیگر خبری از مهار تورم نیست. از ثبات قیمت‌ها هیچ اثری نیست؛ حتی قیمت یک قرص نان هم ثابت نیست؛ تا‌جایی‌که درمورد بعضی از اقلام غذایی طی سه‌سال‌اخیر با وجود رشد 200درصدی، امکان دست‌یابی قشر ضعیف را به آن موارد غیرممکن کرده است؛ حتی این قشر مجبورند دو تا سه شیفت در روز کار کنند تا به حداقل نیاز خود برسند و متأسفانه این‌گروه آگاه هستند که طبقات مرفه جامعه، هر‌روز مرفه‌تر می‌شوند؛ به‌عبارت‌دیگر اینان که سیر هستند یا سیر بودند، سیرتر شدند و در‌مقابل گروه فرودست جامعه که گرسنه بودند، گرسنه‌تر شده‌اند. در اینجا شاید بتوان گفت که تحریم‌های ظالمانه ابرقدرتان غربی و همپالگی‌های آن، از عوامل اصلی ایجاد فاصله طبقاتی و حتی بیشتر‌شدن این فاصله بوده است؛ زیرا برای مرفهین بی‌درد جامعه، اگر قیمت نان به هر قرص 20هزار‌تومان هم برسد، در فشار قرار نمی‌گیرند. اکنون که رئیس دولت جدید با سعی و تلاش گسترده‌ای که معمول می‌دارد، مرتباً درحال سرکشی و بازرسی از ادارات، شرکت‌ها، کارخانه‌ها و مشغول بازدیدهای سرزده از نقاط حیاتی کشور است، برای او و کابینه‌اش آرزوی موفقیت کرده و امیدواریم به‌زودی این نوع تقسیم‌بندی جامعه، اعتبار خود را از دست بدهد و ثبات جامعه ما را در پی داشته باشد.