کنفرانس هفت کشور صنعتی جهان

اگر بپذیریم که از اواسط قرن بیستم، جهان به این نتیجه رسید که از راه نشست، کنفرانس، سیمنار و گفت‌وگو می‌تواند برای زندگی بهتر و جهانی امن‌تر به نتایج ارزشمندی دست پیدا کند و در سایه صلح و صفا، مشکلات را از پیش پای بشر بردارد، نقطه‌عطفی برای تمام بشریت شکل گرفت که به‌جای جنگ و ستیز و لشکرکشی، از خرد جمعی مدد بگیرند تا جهان به کام ساکنان این کره خاکی بهتر و بیشتر بچرخد و درنتیجه ده‌ها پیمان در گوشه‌گوشه دنیا بسته شد. پیمان‌هایی در‌زمینه دفاع فردی و جمعی کشورها، پیمان‌هایی در‌زمینه فرهنگی و علمی، پیمان‌هایی در‌مورد پزشکی و محیط زیست و به‌خصوص آینده بهتر برای بشریت، همگی از دستاوردهای این تفکر بود. به‌مرور‌زمان، این پیمان‌ها شکل مادی و اقتصادی به‌‌خود گرفت که یکی از نمونه‌های آن کنفرانس کشورهای صنعتی یا غول صنعتی در سال 1975 بود که نخستین کنفرانس اقتصادی، سیاسی در آن شکل گرفت و در آغاز، شش کشور صنعتی آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و ایالات متحده آمریکا گرد هم آمدند تا اقتصاد خود را بهتر سروسامان بخشند و وجوه مشترک خود را به رخ جهانیان بکشند؛ تا‌اینکه بعدها کانادا و اتحادیه اروپا نیز در‌‌این‌کنفرانس حضور پیدا کردند. در‌این‌هفته چهل‌وسومین اجلاس عالی رهبران در قصبه تائور مینای ایتالیا با حضور نمایندگان کانادا، آمریکا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، آلمان و اتحادیه اروپا برگزار شد که نمایندگان گرد‌ هم آمدند تا راجع‌به بسیاری از مسائل و مشکلات اعضاء تفاهم و اتخاذ‌نظر کنند. شاید مهم‌ترین مسئله‌ای که دراین‌نشست پیرامون آن زیاد سخن گفته شد، حول موضوع سیاست خارجی و امنیت کشورهای عضو گروه 7 بود که ساعات زیادی را به‌خود اختصاص داد و پیرامون امنیت فردی و جمعی کشورهای عضو، از جنبه‌های مختلف سخن به‌میان آمد؛ اهمیت این موضوع با‌توجه‌به گسترش تروریسم و در رأس آن، ‌گروه تکفیری داعش است که تبلیغات گسترده این گروه تروریستی، بسیاری از اتباع اروپا و حتی آمریکا را به‌خود جلب کرده و شماره زیادی از این کشورها، متأثر از تبلیغات فریبنده این گروه به آن پیوسته‌اند؛ به‌نحوی‌که آینده امنیت اروپا در مخاطره جدی‌ست. از نمونه‌های آن، عملیات خرابکارانه در بلژیک، انگلیس و آلمان را می‌توان ذکر کرد. همچنین مورد دیگری که بر آن پافشاری شد، کاربرد موشک‌های بالستیک کره شمالی بود که به‌زعم نمایندگان این کشورها، امنیت اروپا و حتی آمریکا و کانادا را در خطر جدی قرار داده است. چون نوع و برد این موشک‌ها به‌اندازه‌ای‌ست که کشورهای آمریکا و کانادا را نیز دردسترس قرار می‌دهد. همچنین تحولات خاورمیانه، ارتباطات جدید میان رژیم صهیونیستی با چند کشور عربی نیز در این کنفرانس موردبحث قرار گرفت. از تمام این مسائل مهم‌تر، شاید بحران مهاجران و به‌ویژه مهاجرین افغان و سوریه بود که در اغلب مرزهای اروپا در وضعیت وخیمی به‌سر می‌برند و به‌تفصیل مورد بحث‌و‌بررسی قرار گرفت. از جمله جنجالی‌ترین بخش بحث، پیرامون احتمال لشکرکشی روسیه به اکراین بود که در‌حال‌حاضر بیش از 150هزار نیروی روسی در کریمه اردو زده‌اند و هر آن ممکن است خاک اکراین را به تصرف دربیاورند. هفت کشور صنعتی جهان، از حضور روسیه در کشور سوریه نیز ناراحت بوده، خواستار ترک نیروهای روسیه از خاک سوریه شدند. در بحث جمهوری اسلامی ایران نیز، دو کشور انگلیس و آلمان و بقیه کشورهای گروه هفت از ایران خواستند که از گسترش تسلیحات موشکی و کوشش برای ایجاد تأسیسات اتمی و دستیابی به تسلیحات اتمی خودداری کند.