سایه‌روشن‌های حذف ارز 4200‌تومانی

از اوایل انقلاب اسلامی، شاهد فراز‌و‌فرودهای بسیاری در‌زمینه ارزها به‌خصوص دلار آمریکایی بوده‌ایم که هر مسئولی آمد، با ارز به‌نوعی که باب دلش بود و فکر می‌کرد معجزه می‌کند، برخورد کرد. اگر به انواع تصمیمات گرفته‌شده دراین‌مورد نگاهی داشته باشیم، چندین مقاله برای نوشتن نیاز دارد. پاره‌ای‌مواقع شاهد بودیم که درآنِ‌واحد سه تا چهارنوع ارز داشتیم که باید گفت هیچ‌کدام از مسئولین تاکنون نتوانسته‌اند معجزه کنند و انواع تصمیم‌گیری‌ها آن‌قدر هرج‌و‌مرج دراین‌بازار، ایجاد کرده که برای سال‌های سال کافی‌ست. در هرساعت از روز با تردد در خیابان فردوسی و جمهوری؛ حتی اگر برای یک‌بار هم گذرمان به این خیابان‌ها افتاده باشد، با خود عهد می‌بندیم که هرگز در آشفته‌بازار موجود در آن گرفتار نشویم؛ یعنی یک‌بار تجربه آن برای یک‌عمر کافی‌ست! به‌هرروی حاصل این تصمیمات ضد‌و‌نقیض، حضور صدها دست‌فروش در اطراف این دو خیابان است که خود باعث افزایش قیمت انواع ارزهای موجود می‌شوند و درنتیجه باید گفت که هیچ‌گاه شرایط ارز نتوانست امنیت بازار کشور و به‌تبع‌آن ثبات اقتصادی کشور را رقم بزند و درنتیجه تورم و گرانی، برای مردم ما همیشگی شده و هیچ تفاوتی نمی‌کند که چه‌کسی دولت‌مدار شود و این قافله را هدایت کند؛ چراکه به‌نظر می‌رسد تا روز حشر، لنگ است. به‌هر‌روی رسید وقتی‌که کاش نمی‌رسید و آن، همین‌روزها و اعلام حذف ارز 4200‌تومانی‌ست که بلافاصله پس از عمومی‌شدن آن، تأثیر خود را گذاشت و برای‌نمونه، انگور را تا کیلویی 28هزار‌تومان افزایش قیمت داد و همین‌طور سایر اقلام غذایی و مصرفی و حتی اقلام دارویی همچون اشک مصنوعی چشم که با‌توجه‌به تجویز پزشکان، به‌واسطه هوای خشک تهران، مردم باید از آن استفاده کنند تا دچار خشکی چشم نشوند؛ محصولی دارویی، ساخت وطن که قبلاً یک‌بسته 64عددی آن 32هزار‌تومان قیمت داشت، حالا پس از حذف ارز 4200‌تومانی، 64عدد آن به 32عدد کاهش یافته و قیمت آن 36هزار‌تومان شده است؛ یعنی هیچ تفاوتی نمی‌کند که حتی دارو مشمول حذف ارز 4200‌تومانی نباشد؛ بنابراین حتی محصول داخلی کشور نیز متأثر از حذف ارز دولتی، باز‌هم برای‌اینکه از قافله گرانی و افزایش قیمت‌ها عقب نماند، از دو جهت، هم کوچک‌تر و هم گران‌تر به مصرف‌کننده عرضه می‌شود. حتی نان که در اکثریت کشورها، دولت‌ها برای مصرف آن یارانه می‌پردازند هم در شمار اقلام افزایشی قرار گرفته که در‌نهایت اگر تاکنون بسیاری از اقلام غذایی همچون گوشت، مرغ، میوه و ... از سفره خانوار حذف شده‌اند، این‌بار گروهی از مردم ناچارند که از مصرف نان هم بکاهند؛ و بازهم می‌رسیم به تکرار قصه تحریم از‌سوی بزرگ‌ترین کشور سیاسی، اقتصادی جهان؛ آمریکای جهان‌خوار و واردآوردن فشار بیشتر به مردم آزاده و مسلمان ایرانی. به‌راستی چه‌زمانی این زورگوی جهانی، دست از آزارواذیت مردم نجیب ایران برمی‌دارد؟ مردمی‌که جرمشان آزادی‌خواهی و مقابله با امپریالیسم بین‌المللی‌ست؛ مانند بسیاری از کشورهای جهان که می‌خواهند مستقل و غیروابسته باشند؛ درنتیجه بازهم بسان همیشه باید روبه‌سوی هستی‌بخش عالم؛ خدای مهربانی آورده و آرزو کنیم که شر زورگویان را از سر مردم کره زمین کم کند تا جنگ و ستیز از بین برود و تمامی مردم جهان در صلح و دوستی، روزگار توطئه و نفاق را به‌دست فراموشی بسپارند و درکنارهمدیگر و بدون زورگویی و جور و جفا، روزگار خوش و بی‌دغدغه‌ای را داشته و ادامه دهند.