در ایران «فرهنگ» نفس می‌کشد

اولین نشست مطبوعاتی سرمربی تیم ملی والیبال زنان ایران، دیروز در سالن کنفرانس «کمیته ملی المپیک» برگزار شد. به‌گزارش روابط‌عمومی فدراسیون والیبال؛ «الساندرا کمپدلی» درباره سوابق خود در والیبال گفت؛ مربی پایه سوم در کشور ایتالیا هستم و این، بدین‌معناست‌که می‌توانم در تیم‌های ملی کار کنم. تاکنون برای بسیاری از تیم‌های لیگ برتری ایتالیا کار کردم و بسیاری از بازیکنان که حالا در لیگ‌های ایتالیا بازی می‌کنند، با من کار کرده‌اند. به‌مدت ۱۳‌سال، در والیبال زنان یکی از استان‌های ایتالیا نیز کار کردم و با تیم‌های ملی این کشور نیز ارتباط داشتم. وی بابیان‌اینکه «با مربیان بزرگ جهان نیز افتخار همکاری داشتم که تعدادی‌ازآن‌ها درزمینه والیبال زنان نیز کارکردند» گفت؛ علاوه‌بر مربیگری؛ یک معلم و دبیر هستم و در مدارس و دانشگاه درس می‌دهم و فناوری‌های جدید والیبال، از جمله موارد تدریس من در دانشگاه‌هاست. سرمربی تیم ملی والیبال زنان درپاسخ‌به‌این‌پرسش‌که «شما ازطرف ولاسکو معرفی شدید و طبیعتاً انتظار مردم از شما بالاست و چه برنامه‌هایی در رده‌های سنی والیبال زنان دارید؟» گفت؛ اهدافی که با فدراسیون به‌اشتراک گذاشتم، دو نوع هستند: اول، ارتقای جایگاه والیبال زنان ایران در آسیا و اطمینان از اینکه این جایگاه در آینده پایدار بماند. هدف دوم، مرتبط با هدف اول است و باید با کار مناسب در رده‌های سنی به‌این‌هدف دست یابیم تا تمام والیبال بانوان ایران پیشرفت کند. او درباره‌‌اینکه چه مدت زمان برای ارتقای والیبال زنان ایران نیاز دارید؟ گفت؛ الآن امکان جواب به این پرسش نیست؛ چون از والیبال زنان ایران، شناخت کافی ندارم و باید دراین‌زمینه کار شود. او درباره شناخت از حریفان آسیایی والیبال زنان ایران نیز گفت؛ تمام تیم‌های آسیایی را می‌شناسم؛ چون علاقه‌مند به والیبال هستم. ضمناً یکی از دوستانم مربی تیم‌های کره جنوبی‌ست و به‌همین‌جهت شناخت زیادی از تیم‌های آسیا دارم. سرمربی تیم ملی والیبال زنان در ارزیابی کلی از والیبال بانوان ایران گفت؛ ۱۵‌روزی‌که مهمان فدراسیون والیبال ایران بودم، ارزشمند بود. دیدارهایی از لیگ برتر و دسته‌یک زنان را دیدم. یک‌ماه‌آینده در ایران نخواهم بود؛ اما بازی‌ها را دنبال می‌کنم. دختران و بانوان ایران، عادت به تمریناتِ زیاد دارند و این تمرینات نیز متمرکز است. خیلی از دختران را دیدم که استعداد برای افزایش سطح فنی خود دارند و براین‌اعتقادم که والیبال زنان ایران، امکان پیشرفت دارد. هنوز لژیونرهای زنان را ندیدم که در کشورهای مختلف بازی می‌کنند؛ قطعاً به‌زودی با این‌افراد ملاقات خواهم کرد. وی افزود؛ از برخی باشگاه‌ها مانند پیکان، باریج‌اسانس، سایپا و ذوب‌آهن بازدید کردم. با مسئولان فدراسیون دیدار کردم و به‌صورت تخصصی نشستی خوب با نایب‌رئیس بانوان داشتم؛ با فریبا صادقی (سرمربی سابق تیم ملی) و سرمربیان رده‌های سنی نیز نشست داشتم. در‌این‌جلسات یاد گرفتیم چگونه باهم کار کنیم. من برای قضاوتِ مربیان قبلی نیامدم و از آن‌ها متشکرم که همکاری می‌کنند و برای روش‌های جدید تمرینات و والیبال، باهم کار خواهیم کرد. وی درباره‌اینکه «برای ارتقای جایگاه والیبال زنان ایران، چه قولی به فدراسیون داده‌اید؟» گفت؛ نایب‌رئیس بانوان و تیمش و تمام افرادی‌که در فدراسیون با آن‌ها برخورد داشتم، بسیار باهوش هستند و می‌دانند که نتایج، امروز و فردا حاصل نمی‌شود و قطعاً به زمان نیاز دارد. تنها قولی که می‌دهم این‌است‌که بهترین کار را برایشان انجام دهم و هرآنچه در توانم هست انجام دهم تا جایگاه والیبال زنان ایران را به‌بهترین‌نحو بالا ببرم. قبل‌ازاینکه به‌صورت عملی با بچه‌ها تمرین کنم، نمی‌توانم قولی به شما بدهم. «کمپدلی» درباره حل مسئله برگزاری بازی‌های دوستانه برای تیم ملی والیبال زنان ایران با تیم‌های قوی و مطرح خارجی افزود؛ با فدراسیون والیبال راجع به این‌مسئله کاملاً صحبت کرده‌ایم. می‌دانم که به‌خاطر ویروس کرونا با مشکلاتی مواجه بوده‌ایم. می‌توان برای انجام بازی‌های دوستانه اقداماتی انجام داد. قطعاً این، برای رشد والیبال زنان ایران لازم و ضروری‌ست. سرمربی تیم ملی والیبال زنان ایران درپاسخ‌به‌اینکه قبل از حضور در ایران، چه ذهنیتی نسبت به زنان ایرانی داشته و حالا این ذهنیت دستخوش چه تغییراتی شده؟ گفت؛ سؤال بسیار قشنگی از من پرسیدید؛ از زمان ورودم به ایران، از بسیاری مسائل هیجان‌زده شدم. اشتیاق دارم به‌محض برگشتم به ایتالیا، تجربیاتم را به‌اشتراک بگذارم. زنان زیادی را در ایران دیدم که ازلحاظ حرفه‌ای در سطح آمادگی بالا بودند و با عشقی که در درونشان وجود دارد، کار می‌کنند؛ این‌درحالی‌ست‌که در ایتالیا زنان زیادی نیستند که با عشق و علاقه کار کنند. می‌خواهم هنگام برگشت به کشورم این‌مسئله را روشن کنم که چقدر امکانات در ایران و تاچه‌اندازه فدراسیون والیبال ایران، عشق و علاقه دارد که امکانات بیشتری دراختیار علاقه‌مندان به والیبال قرار دهد. ایران استحقاق این‌را دارد که دنیا بداند چقدر برای رشد والیبال کشورش تلاش می‌کند. کسی‌که ایران را نمی‌شناسد، عقاید مثبتی راجع به ایران ندارد. درواقع، وقتی زنان و شرایط ایران را دیدم، فهمیدم این عقاید، اغلب مواقع اشتباه و ناپخته است. «کمپدلی» ترجیح داد درباره مبلغ قراردادش صحبتی کند؛ اما به آغاز زمان قراردادش اشاره کرد و گفت؛ قراردادم از فوریه آغاز می‌شود و یک به علاوه یک است. راجع به دستیارانم فعلاً چیزی نمی‌دانم. فدراسیون باید گزینه‌های مدنظر را به من معرفی کند تا راجع به آن فکر کنم. قصد ندارم دستیار ایتالیایی به ایران بیاورم. فکر می‌کنم در ایران پتانسیل‌های خوبی ازاین‌نظر وجود دارد. درادامه؛ اما «صدیقه اسلامی» (سرپرست تیم ملی والیبال زنان) تأکید کرد که فدراسیون جهانی والیبال مبلغ قرارداد «کمپدلی» را می‌پردازد و فقط اسکان و تغذیه او با فدراسیون والیبال ایران است. تأثر حضور بازیکنان ایران در لیگ‌های خارجی و نقش آن در پیشرفت والیبال ایران، موضوع دیگری بود که «کمپدلی» درباره آن گفت؛ هنوز موفق نشدم بازیکنان لژیونر ایران را بشناسم. باید آن‌ها را بشناسم و ببینم چطور بازی می‌کنند. قطعاً آن‌زمان می‌توانم نظر بدهم؛ اما لژیونرشدن این‌دسته از بازیکنان، اتفاق مهمی‌ست و می‌توانند خود را ازلحاظ والیبال به سطح بالاتری برسانند. اینکه ما بتوانیم بازیکنان ایرانی را در تیم‌های خارجی داشته باشیم، موفقیتی برای والیبال ایران است. می‌دانم که یک کمک‌مربی لژیونر ایرانی (سمیرا ایمانی در «پورتو») داریم که موفقیتی دیگر محسوب می‌شود. او درواکنش‌به زمان موردنیاز برای‌اینکه تیم ملی زنان ایران بتواند مقابل تیم‌های قدرتمند حرفی برای گفتن داشته باشد، افزود؛ تازمانی‌که به‌صورت عملی با بازیکنان کار نکنم، نمی‌توانم به این سؤال جواب بدهم. برای پاسخ به این سؤال، احتیاج به زمان دارم. چیزی‌که اکنون می‌توانم بگویم این‌است‌که از دیدن خیلی‌چیزها در ایران متعجب و هیجان‌زده شدم. یکی‌ازآن‌ها امکانات بسیارخوب والیبال ایران است که در ایتالیا و دیگر کشورها این‌فضاها را برای بانوان ندیده بودم. سالن‌های ورزشی مجهز، دستگاه‌های ورزشی جدید و مطابق با فناوری روز و نیز کمپ ورزشی سازمان‌دهی‌شده‌ای که فدراسیون دراختیار والیبال بانوان قرار داده، از جمله این‌موارد هستند. همه این امکانات به افزایش سرعت رشد و ترقی ما کمک خواهد کرد. همچنین بسیار متعجب شدم از تعداد دخترانی که در ایران والیبال بازی می‌کنند. قطعاً بین آن‌ها استعدادهای زیادی هست که باید شناسایی شوند و این‌مسئله به افزایش سطح والیبال ایران کمک می‌کند. از فرهنگ ورزشی که در ایران دیدم هم متعجب شدم. این فرهنگ، هم بیرونی و هم درونی‌ست. این‌ها مسائل مهمی‌ست که می‌تواند سرعت پیشرفت را افزایش دهد. مسئله دیگر اینکه، از اراده قوی فدراسیون ایران متعجب شدم که برای پیشرفت والیبال بانوان اشتیاق دارد. به‌همین‌دلایل است که نمی‌توانم با جزئیات زمان‌بندی بدهم؛ اما می‌دانم که قطعاً والیبال بانوان ایران پیشرفت خواهد کرد. سرمربی زنان ایران درباره نقاط ضعف تیم ملی هم گفت؛ همیشه باید از نقاط قوت شروع کنیم. من نقاط قوت والیبال زنان ایران را بسیارزیاد دیدم. قطعاً نقاط ضعفی هست؛ اما حتماً با کمک فدراسیون سعی می‌کنم آن‌ها را پوشش دهم. «کمپدلی» درباره کافی‌بودن زمان یک‌ساله قراردادش برای اجرایی‌شدن اهداف والیبال زنان ایران گفت؛ قراردادم یک به علاوه یک است و فکر می‌کنم خیلی‌زود کار را شروع کنیم. فقط می‌خواهم پایه‌هایی در ایران بگذارم و برنامه‌ای تدوین کنم که حتی اگر من نبودم، نفرات بعدی از آن استفاده کنند؛ اما یک قرارداد یک‌ساله به من نمی‌گوید که نمی‌توانم جلو بروم؛ قطعاً می‌توانم به پیشرفت‌هایی برسم. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش، به همکاری نزدیکش با خولیو ولاسکو (سرمربی اسبق تیم ملی والیبال مردان ایران) اشاره کرد؛ شانس همکاری نزدیک با ولاسکو را داشتم و اینکه از شخصیت و تجربیات وی چیزهای زیادی یاد بگیرم. قبل و بعد از حضورم در ایران، با ولاسکو تماس تلفنی داشتم و او معتقد بود می‌توانم به والیبال زنان ایران کمک کنم. «الساندرا کمپدلی» در پایان صحبت‌هایش، ضمن تشکر از رئیس و نایب‌رئیس بانوان فدراسیون والیبال ایران به‌دلیل تأمین کلیه امکانات موردنیازش گفت؛ دکتر داورزنی و فریبا محمدیان تمام آنچه نیاز داشتم را دراختیارم گذاشتند تا شناخت خوبی نسبت به ایران داشته باشم. آن‌ها انسان‌هایی هستند که فرهنگ، عشق، اراده قوی و اشتیاق را به‌اشتراک می‌گذارند. از تمام افرادی‌که دراین‌روزها همراه من بودند، تشکر می‌کنم که به من این احساس را دادند که در خانه خودم هستم. برای کارکردن باید خیلی‌خوب فکر کنیم؛ اما باید باهم همکاری و همفکری داشته باشیم. از چند شهر ایران بازدید داشتم. ایران، کشوری خارق‌العاده و زیباست. کشوری‌ست که در آن فرهنگ نفس می‌کشد.