کد خبر:
291294
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ شنبه ۲ بهمن -
08:08
سخن مدیرمسئول
آرامستان‌ها؛ ناقل سرطان
علی‌اکبر بهبهانی
مدت‌های مدیدی‌ست که بسیاری از مردم، تماس مداوم با سنگ یا سنگ‌تراشان و سنگ‌بران را بد دانسته و می‌پنداشتند و براین‌باورند که تماس مداوم با سنگ، باعث بیماری سل می‌شود. بعدها در مورد چاپخانه‌داران که تماس مداوم با حروف سربی داشتند، این اعتقاد ایجاد شد که این شغل و حرفه، سل‌آور است و انسان را مسلول می‌کند. چه‌بسا که در گذشته افرادی‌که از‌این‌طریق می‌مردند، در اثر بیماری سل نبوده و شاید هم ابتلای به سرطان، آن‌ها را از پای درآورده باشد. نمی‌توان با قاطعیت این برداشت‌ها را تائید یا تکذیب کرد؛ اما خوشبختانه این‌روزها که علم پزشکی، تقریباً تمامی دردهای ناشناخته را شناخته است و به‌کمک دستگاه‌های مدرن آزمایشگاهی و حتی کشف فرمول‌های ناشناخته به‌کمک کامپیوتر و اینترنت، به کشف مهمی دست یافته است، پاره‌ای از دانشمندان، کارکردن و در مجاورت سنگ‌های گرانیتی بودن را یکی از عوامل ایجاد سرطان دریافته‌اند. اگر بپذیریم که یکی از انواع سرطان، درگیری ریه با عواملی چون دود، براده‌های سرب و آهن، تشعشعات اتمی، سکونت در مجاورت دائمی اشعه‌های مختلف و تنفس در محیط‌های سنگ‌بری و فلزکاری‌ست؛ به‌خوبی می‌توان پذیرفت که سنگ‌تراشان و آنانی که سنگ‌های بزرگ گرانیتی را با دستگاه‌های مختلف به سنگ ساختمانی و سنگ قبر تبدیل می‌کنند، هر آن درمعرض ابتلای به بیماری خاصی هستند که در‌نهایت به آن سرطان می‌گویند. این فرضیه از اوایل قرن 19 رواج یافت و اوج آن در اواسط و حتی اواخر قرن 20 دیده شد که با شدت از فرضیه گذشته و به اثبات رسیده است؛ اینکه پاره‌ای از مشاغل، سرطان‌زا هستند. این‌روزها نیز آن‌قدر باورها در‌این‌مورد قوت گرفته که حتی مجاورت با پاره‌ای از سنگ‌ها، به‌خصوص سنگ‌های گرانیتی، موجب ابتلا و اشاعه سرطان می‌شود. ازسوی‌دیگر؛ متأسفانه رواج چشم‌و‌هم‌چشمی حتی در مواقع مرگ‌و‌میر و برای تهیه قبر از نوع سنگ گران‌تر نیز وجود دارد و بعضاً انتخاب سنگ‌های گرانیت در آرامستان‌های کشور، موجب اشاعه سرطان می‌شود که با نهایت تأسف باید گفت؛ به‌کارگیری و بریدن و نوشتن کلمات مختلف و نقش‌کردن آن بر روی سنگ‌های قبر نیز به شیوع سرطان کمک می‌کند. حال اگر بپذیریم شستن این‌قبیل سنگ‌های قبر، با صابون، آب و اشیای تیز و برنده و آنگاه تماس دست با سروصورت و دهان در اندک‌مدتی امکان ابتلای فرد را در آرامستان‌ها به سرطان حتمی می‌نماید که بارها به مسئولین بهداشتی کشور نیز این خطر گوشزد شده، اما متأسفانه هنوز هیچ اقدام عملی دراین‌خصوص صورت نگرفته است. ای‌کاش با اتخاذ تصمیمی سخت از‌سوی آرامستان‌ها و غیرمجاز‌کردن استفاده از چنین سنگ‌هایی، جلوی این‌روند گرفته شود و عدم‌استفاده از آن به‌صورت اجباری درآید تا مردم ما را که متأثر از درگذشت اعضای خانواده به خیال خود، انجام‌وظیفه بهتر را در هزینه زیادتر‌کردن می‌پندارند، آگاه و هوشیار سازد. قوت و نقطه اتکای این‌جانب برای این مقاله، اظهارنظر صریح و قاطع استاد محترم دانشگاه؛ مرجانه خراط‌صادقی‌ست که دکترای محیط زیست داشته و از نخبگان مجمع حوزوی دانشگاهی مازندران است که می‌گوید تحقیقات نشان داده است که استفاده از سنگ‌های گرانیت در آرامستان‌ها، به‌علت داشتن مواد پرتوزا مانند اورانیوم، یکی از دلایل بروز سرطان است. بازهم تائید و توصیه کارشناسان زمین‌شناسی و مهندسی معدن به اینکه حتی در داخل منازل و آشپزخانه و حمام نیز از این نمونه سنگ استفاده نشود، ادعای سرطان‌زایی این سنگ‌ها را قوت بخشیده است. به‌نظر این صاحب‌نظران، تشعشع و ایجاد گاز رادون در هوای منازل و بیرون از آن، مانند دود‌کردن یک بسته سیگار در روز است و به‌خصوص که در محیط‌های نمور و تاریک، مقادیر بیش‌تری از این گازها وجود دارد.