کد خبر:
291527
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ سه شنبه ۱۶ فروردين -
09:33
سخن مدیرمسئول
تاریک و روشنهای بازگشایی مدارس
علیاکبر بهبهانی
در هفته اول فروردینماه و درست در روزهایی که براساس آمارهای منتشره حداقل 20میلیوننفر از جمعیت 85میلیونی کشور در سفر بودند، از طرف مسئولین آموزشوپرورش ایران، گفته شد؛ کلیه مدارس کشور در 14 فروردینماه باز هستند و آموزش بهصورت فیزیکی و حضوری خواهد بود. خبری که دلالت دارد بر اینکه بازهم تصمیمی آنی، مهم، اما باعجله و بدون بررسیهای کارشناسی دقیق، صورت گرفته است. همین تصمیم درمورد دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی نیز گرفته شد؛ اما بهراستی دراینمورد وزارت بهداشتودرمان و ستاد ملی مبارزه با کرونا نیز موافق این تصمیم بودهاند؟ و بهطورکلی آیا نمیشد با یک نظرخواهی جامع از والدین، رضایت یا عدمرضایت اولیای دانشآموزان را دریافت؟ بهطورقطع و یقین آموزش اگر حضوری باشد، بازخورد آن قابلقیاس با آموزش آنلاین و غیرحضوری نخواهد بود؛ اما با چنین تصمیمی مردم را بر سر دوراهی قرار دادهاند؛ چراکه اگرچه خانوادهها حتماً آموزش حضوری را مفیدتر و حتی لازمتر میدانند، اما این درصورتیستکه تمام ابزارها و تجهیزات لازم، مساعد و آماده باشد. دراینوضعیت یک تشتت و دودلی خانواده و دانشآموزان و حتی دانشجویان را کاملاً دربرگرفته؛ تاجاییکه اکثر دانشآموزان چشم و گوش خود را به اخبار منتشره از صداوسیما دوختهاند که ازطریق اخبار، از وضعیت آموزش مطلع شوند؛ چراکه دوروز پیش از بازگشایی مدارس، وقتی اطلاعیه ستاد ملی کرونا را مبنیبراینکه 36 شهر کشور در وضعیت قرمز بسر میبردن، شنیده و اخبار منتشره آنان را دلنگران از حضور در مدرسه کرده است و بازهم بسان همیشه بهنظر میرسد که این بخشنامه وزارت آموزشوپرورش، ضمانت اجرایی صددرصدی ندارد؛ تاجاییکه 36 شهر در وضعیت قرمز بسر میبرند. مدیران اجرایی و بهداشتی اینقبیل شهرها، اجازه بازگشایی نخواهند داد و این یکی از مصوبات ستاد ملی مبارزه با کروناست که در دوسالهاخیر، حرف اول و آخر را این ستاد خواهد زد و حتی در درون آموزشوپرورش هم این تصمیم را نمیتوان قطعی و حتمی دانست؛ زیرا در سهروزی که از بازگشایی مدارس میگذرد، مدارس غیرانتفاعی، تصمیماتی غیر از خواست وزارت آموزشوپرورش میگیرند که بهطورمثال اگر تعداد دانشآموزان هر کلاس 20نفر باشد، به خواست اولیای دانشآموزان در هر نوبت از آموزش فقط 10نفر حق حضور در کلاس خواهند داشت که با تمام این ملاحظات، این دانشآموزان که قرار است هفتهای سهروز و هرروز ششساعت در یک کلاس دربسته آموزش ببینند، آیا ازنظر بهداشتی، از همه امکانات لازم در مدرسه برخوردار خواهند بود و اگر امکانات ضروری وجود دارد، آیا هر دانشآموز ملزم خواهد بود که این ششساعت را بهطور مداوم از ماسک استفاده کند؟ بادرنظرگرفتن این مطلب که بهیقین در سنین پائینتر که دانشآموزان سرشار و مملو از انرژی هستند، اولاً داستان ماسک بهمعنی واقعی آن خودبهخود منتفی میشود؛ زیرا جدای از بازیگوشیهای کودکانه تحمل چندینساعت استفاده مداوم از ماسک برای کودکان، سخت و تقریباً غیرممکن است. ثانیاً در کدام مدرسه امکان وجود یا خرید مواد ضدعفونیکننده همچون الکل و دیگر ملزومات برای رعایت پروتکلهای بهداشتی وجود دارد؟ بههرروی بهنظر میرسد که این تصمیم اتخاذ شده برای بازگشایی مدارس، قدرت اجرایی 50درصدی داشته باشد؛ چراکه ابتلای به کرونا یا موج جدیدی از کرونا، ممکن است با شدت و همهگیری بیشتری کشور را دربر گیرد که درچنینشرایطی داستان سلامتی در میان است و این تصمیم را باید بهنوعی تفسیر کرد که بگوییم «عدم وجود به ز وجود». ازطرفدیگر چه بخواهیم و چه نخواهیم درایندوسال، آموزش آنلاین اثر صددرصدی نداشته و بهیقین لطمههایی به سطح علمی و سواد دانشآموزان زده است که باید بررسی بیشتر صورت میگرفت؛ اما در وضعیت فعلی باید دید که وقتی دوسالواندی، دانشآموزان بهره کامل از آموزش ندیدهاند، پس از تعطیلات نوروزی، یک تا 5/1ماه آموزش حضوری چقدر به نفع دانشآموزان خواهد بود.