ریزگردها سراسری شد

خوزستان طی سه‌دهه هر‌چقدر فریاد کرد که نمی‌توانم نفس بکشم، هیچ اثری نداشت. ارائه آمار بیماری‌های تنفسی که در ایران و به‌واسطه همین ریزگردها، خوزستان را در صدر کشور قرار داده بود، اثربخش نشد. بیمارستان‌های خوزستان همیشه و طی این سه‌دهه، مملو از بیماری‌های قلبی، ریوی شد؛ اما باز‌هم مردم کشور سکوت کردند و با این استان نه‌تنها همدردی نکردند، بلکه شاید بسیار بی‌تفاوت نشان دادند. تا‌اینکه این‌روزها اغلب ساکنین این استان به‌ویژه اهواز، آبادان و خرمشهر به‌نوعی حساسیت دائمی پیدا کرده‌اند؛ تا‌جایی‌که تک‌سرفه‌ها، از خصوصیات ظاهری این مردم شده است. بسیاری از مردم قهرمان این استان که هشت‌سال جنگ تحمیلی را تحمل کرده بودند و وطن‌پرستی خود را به اوج رسانده بودند، از این بی‌مهری‌ها به‌تنگ آمده بودند؛ تا‌جایی‌که فشارهای وارده بر آنان، از جانب مهربانی برون آمده و آرزو می‌کردند که ای‌کاش مرکزنشینان نیز چون ما شوند؛ درنتیجه رسید روزی‌که کاش نمی‌رسید! تهران و غرب کشور و حتی شمال‌غرب هم دارای ریزگرد و هوای آلوده شد و حتی آن‌قدر اوضاع بد شد که ارومیه و تبریز هم از ریزگردها مصون نماندند. ریزگردها پس از خوزستان، کردستان، کرمانشاه و ایلام را هم آزار می‌داد، اما نه به‌وسعت خوزستان. این هوای مسموم و آلوده که با بارانی از ریزگردها کشور ما را فراگرفته، ریشه در نامهربانی و بی‌مسئولیتی همسایگان غربی ما داشته که در عراق و کشورهای عربی، به‌علت بادهای همیشگی و زمین‌های مسطح و شن‌های همیشه‌روان، سوغاتی‌ست که نصیب کشور ما کرده است. این وضعیت در گذشته و قبل‌از‌انقلاب، با همکاری و مسئولیت‌پذیری عراق، با ماده‌ای به‌نام مالچ و با پاشیدن آن به دو کشور دوست و همسایه امنیتی را ایجاد کرده بود؛ اما مدت‌هاست عراق به‌علت مشکلات عدیده، قادر به انجام مالچ‌پاشی نیست و درنتیجه مردم جنوب و غرب کشورمان درمعرض این ریزگردها و عوارض آن قرار گرفته‌اند. متأسفانه کشور ترکیه که نمی‌توان او را دوست یا دشمن دانست، مدتی‌ست بر روی رودهای دجله و فرات سدهای زیادی را ایجاد کرده است که این‌بار، غرب کشور ما را درمعرض بی‌آبی قرار داده و به‌مرور کشاورزی در‌این‌منطقه تعطیل خواهد شد و حاصل آن ریزگردهایی خواهد بود که مردم کشور ما را آزرده و بیمار خواهد کرد. از نامهربانی عراق و ترکیه که بگذریم، درون کشورمان هم موجبات زیادی باعث بروز ریزگرد توأم با نمک شده که ارومیه و تبریز را به‌مرور حتی از خوزستان هم آسیب‌پذیرتر کرده است. چنانچه خشکی قسمت اعظمی از دریاچه ارومیه و عقب‌نشینی آن، سطح وسیعی از دریاچه را تبدیل به خشکی کرده که سطح آن مملو از نمک شده؛ تا‌جایی‌که شوره‌زار را ایجاد کرده است که همه این ریزگردهای نمکی، قسمت‌های زیادی از تبریز، اردبیل و ارومیه و شهرهای این سه استان را درگیر می‌کند. در گلستان و مازندران هم با خشک‌شدن تالاب کاله و اطراف آن درمعرض این ریزگردها قرار می‌گیرد که به‌نظر می‌رسد هر‌چه‌سریع‌تر باید برای حفظ محیط زیست اقدامات بیشتری صورت گیرد. این مشکلات باعث شده که بسیاری از مردم خوزستان و سایر استان‌های درگیر، به‌علت مشکلات تنفسی، علی‌رغم میل باطنی، خانه و کاشانه خود را رها کرده و به دیگر شهرهایی که فعلاً مصون از ریزگرد است، کوچ کنند؛ اما پایتخت زیبای کشورمان تهران که تاکنون از هوای آلوده سربی رنج می‌برده است، در چند‌روز‌گذشته به‌علت آلودگی توأم با ریزگرد، نه توانست خورشید را ببیند و نه در شب ستاره‌ها را؛ و تا دلمان بخواهد هوای آلوده چون چتری گسترده به‌شکل ابر، فضای گوشه‌گوشه تهران را فرا‌گرفته؛ تا‌جایی‌که تنفس برای افراد مسن و بیماران قلبی، ریوی بسیار مشکل شده بود. امیدواریم به‌زودی این مشکلات با توجه بیشتر دولت و اقدامات ارزنده آن مصون از هوای آلوده و انواع ریزگردها شود. آمین.