۱۲ نامزد؛ شامل چهار زن و هشت مرد نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۲ فرانسه در مرحله اول آن بهشمار میروند؛ انتخاباتی که ۲۱ فروردین مرحله اول برگزار شد؛ و ۴ اردیبهشت هم مرحله دوم آن برگزار میشود تا مستأجر جدید «کاخ الیزه» برای یکدوره پنجساله دیگر مشخص شود. مردم فرانسه دیروز؛ (۱۰ آوریل) برای انتخاب رئیسجمهوری کشورشان برای یکدوره پنجساله به پای صندوقهای رأی رفتند. این انتخابات که با رأی مستقیم مردم صورت میگیرد دوازدهمین انتخابات ریاستجمهوری در جمهوری پنجم فرانسه و یازدهمین انتخابات با حضور و مشارکت مستقیم مردم محسوب میشود. این انتخابات معمولاً بهدلیل تعدد نامزدهایی که احزاب مختلف را نمایندگی میکنند در دو مرحله انجام میشود که امسال دور دوم ۲۴ آوریل (۴ اردیبهشت) پیشبینی شده است. مردم فرانسه فردا از میان ۱۲ نام زیر، یکی را برخواهند گزید.
ناتالی آرتو
این نامزد ۵۲ساله از حزب مبارزات کارگری برای سومینبار در انتخابات ریاستجمهوری فرانسه شرکت میکند. او دختر یک مکانیک و نوه یک کشاورز است و از سال ۲۰۰۹ سخنگوی حزب سیاسی خود بوده است. او از معدود چهرههای سیاسیست که فعالیتهای حزبی خود را طی دوره تبلیغات و فعالیت انتخاباتی ادامه میدهد.
نیکلا دوپن انیان
این نامزد ۶۱ساله سهبار نامزدی در انتخابات ریاستجمهوری را در کارنامه دارد. وی که در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷ بهترتیب ۱.۷۹ و ۴.۷۰درصد آرا را ازآنخود کرد، خود را شگفتیساز انتخابات پیشبینی میکند. در عرصه سیاسی باید به دودهه شهرداری وی در منطقهای در جنوب پاریس اشاره کرد. او که به عبارات سیاسی «گلی اجتماعی» (اشاره به اندیشه مقاومت ژنرال دو گل) و «حاکمیتخواه» شناخته میشود، از منتقدان نهادهای اتحادیه اروپا و کارکرد آنهاست. در سال ۲۰۱۷، در فاصله دور اول و دوم انتخابات وی با حزب مجمع ملی بهریاست «مارین لو پن» متحد شد. انیان که اغلب خود را «خارجازسیستم» و در حاشیه زندگی سیاسی معرفی میکند، کارمند ارشد دولتی و فارغالتحصیل رشتههای علوم سیاسی و مدیریت مدنیست.
آن ایدالگو
نامزد ۶۲ساله با اولین تجربه حضور در رقابتهای انتخاباتی، شهردار پاریس است. ۱۵سال پس از «سگولن روایال» حزب سوسیالیست باردیگر یک زن را بهعنوان نماینده این حزب در انتخابات معرفی کرده است. حزب سوسیالیست که در دوره ریاستجمهوری «فرانسوا میتران» در اوج قدرت خود بود، پنجسال پس از خروج «فرانسوا اولاند» سوسیالیست از الیزه و پس از شکست سخت «بنوا آمون» در انتخابات ۲۰۱۷، تقریباً از هم پاشید. این حزب همانند حزب جمهوریخواه دو حزب سنتی فرانسه بودند که با تأسیس حزب «جمهوری بهپیش» توسط امانوئل مکرون (رئیسجمهوری فعلی فرانسه) از گود خارج شدند. درپیآن بسیاری از چهرههای قدیمی حزب سوسیالیست از زندگی سیاسی کنار رفتند. ایدالگو از ابتدای اعلام نامزدی معمولاً در پایینترین ردههای نظرسنجیها قرار داشته است.
یانیک ژادو
این نامزد ۵۴ساله که پیشتر در انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۱۷ نیز ازسوی حزب «اروپ اکولوژی- سبزها» اعلام نامزدی کرده بود، پیش از دور اول انتخابات در ائتلاف با «بنوا آمون» نامزد سوسیالیست از فهرست نهایی خارج شد. با این تصمیم برای اولینبار از سال ۱۹۷۴، جریانهای طرفدار محیط زیست هیچ نامزدی در انتخابات ۲۰۱۷ نداشتند. وی از سال ۲۰۰۹ در پارلمان اروپا نماینده است. در ژانویه (دیماه) به سخنرانی مکرون در پارلمان اروپا در استراسبورگ واکنش تندی نشان داد. ژادو پیش از ورود به عرصه سیاست، در انجمنهای متفاوتی فعالیت کرده بود. پس از تحصیل در حوزه اقتصاد، دورهای را در دهه ۹۰ با فعالیت انساندوستانه در بورکینافاسو، گابن و بنگلادش گذراند. او به سازمان غیردولتی همبستگی کشاورزی و غذایی (Solagral) پیوست که در نظارت بر مذاکرات جهانی تخصص دارد. او همچنین مدتی هدایت کمپینهای سازمان غیردولتی صلح سبز فرانسه را بهدست گرفت و در فعالیتهای «اتحاد برای سیاره» مشارکت داشت و در مجموعه جلسات بین دولت و انجمنها درمورد انرژی، حملونقل و تنوع زیستی که منجر به اقدامات دولت در سال ۲۰۰۷ شد، شرکت کرد.
ژان لاسال
نامزد ۶۶ساله انتخابات ریاستجمهوریست که برای دومینبار دراینرقابت حضور یافته. وی با خواندن ترانهای همزمان با سخنرانی «نیکلا سارکوزی» (رئیسجمهوری وقت فرانسه در ۲۰۰۸)، پیادهروی مسیر مسابقات مشهور دوچرخهسواری «تور دو فرانس»، اعتصاب غذا و اقداماتی ازایندست بارها توجه مردم فرانسه را بهخود جلب کرده است. او که از ۲۱سالگی به پست شهرداری رسید و سپس نماینده مجلس شد در عرصه سیاست فرانسه چهره شناختهشدهایست. وی که زمانی از چهرههای نزدیک به «فرانسوا بیرو» نماینده حزب «جنبش دمکرات» در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۲ محسوب میشد، امروز حزب خود باعنوان «مقاومت کنیم» را رهبری میکند. این تکنسین کشاورزی که فرزند یک چوپان است، در انتخابات ۲۰۱۷ با کسب ۱.۲درصد آرا شگفتیساز شد. برنامههای او حول تجارت محلی و دفاع از تولیدکنندگان محلی میچرخد.
مارین لو پن
نامزد ۵۳ساله با سهبار سابقه نامزدی پیاپی در انتخابات ریاستجمهوری فرانسه. او از دوسالپیش تمایل خود را به حضور در انتخابات ریاستجمهوری اعلام کرد. او میراثدار حزب قدیمی «جبهه ملی» بوده که آنرا «ژان ماری لو پن» (پدرش) بنیان گذاشت. این حزب با رهبری مارین لو پن بهتازگی به «مجمع ملی» تغییر نام داده است. او که در انتخابات سال ۲۰۱۲ در جایگاه سوم قرار گرفت با افزایش محبوبیت در انتخابات ۲۰۱۷ به دور دوم و جدال رویارو با مکرون رسید. اینبار اما بهدلیل حضور نامزد راستگرای دیگر (اریک زمور) که از احزاب افراطی محسوب میشود، کار برای پیروزی او چندان ساده نیست.
امانوئل مکرون
جوانترین نامزد انتخابات با ۴۴سال سن برای تمدید دوره ریاستجمهوری برای پنجسالدیگر رقابت میکند. مکرون که معتقد است تا دقیقه آخر رئیسجمهوری فرانسه است بسیاردیر اعلام نامزدی کرد و اینامر را بااشارهبه وضعیت تنشهای بینالمللی بهویژه در روابط اوکراین و روسیه و نیز افزایش موارد ابتلابهکرونا در فرانسه، بهتأخیر انداخت. او همزمانکه مشغله فراوانی بهعنوان رئیسجمهوری دارد، رئیس دورهای شورای اروپا، فرمانده ارتش در زمان جنگ، برنامههای تبلیغاتی خود را نیز پیش میبرد.
ژان لوک ملانشون
مسنترین نامزد انتخابات ریاستجمهوری با ۷۰سال سن و سابقه سه نامزدی پیاپی دراینرقابتها. این وزیر سابق که در ابتدای ۲۰۰۰ از فعالان حزب سوسیالیست بود و امروز ازطرف حزب خود «فرانسه تسلیمناپذیر» در انتخابات شرکت کرده است، از چهرههای پرسابقه عرصه سیاسی فرانسه شناخته میشود و نمایندگی پارلمان، سناتوری و نیز نمایندگی پارلمان اروپا را در کارنامه حرفهای خود دارد. او در دور اول انتخابات سال ۲۰۱۷ در جایگاه چهارم قرار گرفت. ملانشون در سال ۲۰۲۰ با اعلام حمایت از معترضان موسوم به «جلیقه زرد» نامزدی خود در انتخابات امسال را اعلام کرده بود.
والری پکرس
نامزد ۵۴ساله انتخابات که برای اولینبار دراینرقابت شرکت میکند، حزب جمهوریخواه را نمایندگی میکند. نیکلا سارکوزی و ژاک شیراک (رئیسجمهوریهای اسبق فرانسه) البته از این حزب سنتی به پیروزی رسیدند که تاکنون هیچ زنی را بهعنوان نامزد انتخابات انتخاب نکرده بود. او که در انتخابات درونحزبی بر رقیب پیروز شد، در انتخابات پیشرو با چالش جدی مواجه است. بهنظر میرسد اریک زمور موفق شود راستگرایان افراطی را با خود همراه کند و راستگرایان میانهرو نیز عمدتاً به مکرون تمایل دارند. پکرس «سختکوش»، «روشمند» و «ساختارگرا» توصیف و در عرصه ساسی و اقتصادی راستگرای لیبرال محسوب میشود. وی تابهحال دوبار وزارت (بودجه و تحصیلات تکمیلی) را تجربه کرده و ریاست استان «ایل دو فرانس» شامل پاریس و هفت بخش دیگر را بهعنوان پرجمعیتترین مناطق فرانسه برعهده دارد.
فیلیپ پوتو
نامزد ۵۵سالهای که در سال ۲۰۱۲ برای انتخابات ریاستجمهوری اعلام نامزدی کرد و گفت که برای اولین و آخرینبار اینکار را میکند. وی امسال برای سومینبار نامزد انتخابات ریاستجمهوری شد اما تاآخرینلحظه برای کسب ۵۰۰ امضای منتخبان فرانسه برای رسمیشدن نامزدی درتبوتاب بود. کارگر سابق خودروسازی فورد بلانکفورت در ۱۸سالگی با مشارکت در مبارزات کارگری در اتحادیه کمونیست انقلابی که به «حزب نوین ضدسرمایهداری» تغییر عنوان داد، وارد دنیای سیاست شد. او درایندوره نیز نماینده همین حزب است. حضور او در مناظرههای سال ۲۰۱۷ و تمسخر دیگر نامزدها مشهور است.
فابیان روسل
این نامزد ۵۲ساله برای اولینبار حضور در رقابتهای ریاستجمهوری را تجربه میکند. حزب کمونیست که در دو دوره قبل بهنفع ژان لوک ملانشون در انتخابات نمایندهای نداشت امسال روسل را وارد میدان کرده است. پدرومادر روسل از اعضای حزب کمونیست بودند و او در ۱۶سالگی در سخنانی گفته بود: «من عصبانی نیستم اما میخواهم به خشمی که در جامعه مشاهده میکنم بعد سیاسی بدهم». روسل که در سال ۲۰۱۷ نماینده مجلس شد تا پیشازآن خبرنگار روزنامه کمونیست «اومانیته» شد. شاید اندیشههای او چپهای افراطی را نگران کند اما در جلب شماری از طرفداران مکرون موفق خواهد بود. ازآنجاکه این حزب در دو انتخابات قبل غایب بوده، رأی او میتواند آماری از محبوبیت این حزب را ارائه کند. نامزد این حزب در انتخابات ۲۰۰۷ تنها ۱.۹۷درصد آرا را بهدست آورد که از محبوبیت سالیان گذشته این حزب نشانی نداشت.
اریک زمور
چهره آشنای رسانهای فرانسه که برای اولینبار در انتخابات ریاستجمهوری نامزد شده است، حزب «تسخیر مجدد» را تشکیل داده که با رویکردهای سیاسی معمول فاصله دارد. نامزد ۶۳ساله انتخابات که در آغاز اعلام نامزدی ویدئویی از خود را بااشارهبه ژنرال شارل دوگل منتشر کرد در ماههای اخیر با برنامهها و اظهارنظرهای جنجالی خود در جلبنظر مردم موفق بود. هرچندکه شور و حرارت حمایت از این چهره رسانهای خیلیزود فرونشست اما دردسرهایی برای راستهای افراطی ایجاد کرد. او که در خانواده یهودی الجزایریتبار زاده شده است روزنامهنگار قدیمی روزنامه محافظهکار لو فیگاروست که سالهاپیش سریعاً در برنامههای تلویزیونی تبدیل به یک ستاره منازعهجو و پرخاشگر شد. ارجاعات تاریخی اظهارات زمور غالباً به موضوع بحثوجدل تبدیل میشود. او هدف مبارزات خود را دراینجمله خلاصه میکند: «فرانسویها باید احساس کنند در خانه خود هستند». وی که تاکنون دوبار بهدلیل اظهارات نفرتپراکن و تحریکآمیز نژادی محکوم شده، بارها درمورد افزایش تعداد مسلمانان در فرانسه هشدار داده. وی بهدلیل طرفداری از ولادیمیر پوتین (رئیسجمهوری روسیه) نیز در هفتههای گذشته خبرساز شده بود.
فائزه طاهری/ ایرنا