اینترنت هم «گران» شد

واقعاً نمی‌دانم پاره‌ای از مسئولین کشور ما که در وفاداری به کشور و نظام، جای هیچ‌ شک‌و‌شبهه‌ای باقی نگذاشته‌اند، به اینترنت به چه نحوی نگاه می‌کنند. آیا به آن به‌عنوان پدیده مهم عصر، جهت ارتباطات و آگاهی از مسائل روزمره زندگی، پیشرفت‌های بشری، تبادل اطلاعات و افکار با ملل جهان و از همه مهم‌تر آگاهی از پیشرفت‌های جهان در‌زمینه شناخت فضا و سایر کرات آسمانی، آخرین و جدیدترین یافته‌های پزشکی و غلبه بر جهل و نادانی می‌نگرند یا اینکه بعضی از مسئولین به اینترنت که توانسته است زندگی را برای بشر مطلوب‌تر و آسان‌تر کند، به چشم سرگرمی نگاه می‌کنند که حتی در بین نمایندگان مجلس نیز به آن و در طرحی به‌نام صیانت که برای تصویب تقدیم ساحت مجلس شده، دوگانه می‌نگرند. عده‌ای برای عقب‌نماندن ما از قافله پیشرفت جهانی، طرح را غیرضروری دانسته و برای عدم تصویب، با همه توان مبارزه می‌کنند و دربرابر این‌دسته، گروهی دیگر، اینترنت جهانی را فسادانگیز دانسته و حتی به قیمت بی‌خبری مردم کشورمان، تصویب آن‌را ضروری و واجب می‌شمارند که دسته اخیر، تمام هم‌و‌غم خود را به مقوله‌ای با عنوان مبارزه با فساد، معطوف کرده و برای تصویب آن تلاشی وافر دارند. در‌این‌بین، از میان همین گروه، هستند عده‌ای که مبادلات اطلاعات و آگاهی از سایر کشورها را لازم دانسته، اما معتقد هستند که یک اینترنت ملی، باید جایگزین اینترنت فعلی شود. در اینجا با احترام به هر دو گروه و حتی گروه‌های دیگری که نظرات متفاوتی با این دو گروه دارند، توجه شما را به یک نکته توجه می‌کنم؛ اولاً کشور ما که توانسته است در عرصه جهانی، همه نگاه‌ها را به‌خود جلب کند، نمی‌تواند و نباید از قافله جهانی عقب بماند. دانشمندان ما، پزشکان، دانشجویان ممتاز ما و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری باید دنیایی از اطلاعات را برای پایان‌نامه خود و دفاع از تز داشته باشد و بعضی از آنان موفق به شناخت مسائل مهمی در عرصه‌های مختلف دانش شده‌اند که باید جهانیان از وجود این نخبه‌های مهم آگاهی پیدا کنند؛ درنتیجه درصورت طرح صیانت، گروه‌های نخبه و برتر جامعه، به‌جای پیشرفت، دچار پسرفت می‌شوند. گو‌اینکه مدت‌هاست وضعیت اینترنت در کشور ما بسیار اعصاب‌خردکن شده است. این اینترنت یا قطع است یا مرتباً قطع و وصل می‌شود که پژوهشگران ما را عاصی کرده است. به بانک‌ها مراجعه می‌کنیم، پاره‌ای‌از‌اوقات، دست‌ها را روی‌هم گذاشته و با گفتن سه کلمه «اینترنت قطع است»، نمی‌توانند به کار مشغول باشند؛ درنتیجه تمام مراجعین عصبانی و سرخورده و با روحیه‌ای مشوش از بانک یا اداره خارج می‌شوند. نکته جالب‌توجه این‌است‌که اکثریت دانش‌آموزان، دانشجویان، صاحب‌نظران، سیاسیون، استادان و به‌طور‌کلی پژوهشگران از وضعیت فعلی اینترنت در کشور ناراضی هستند و حال همین سیستم کج‌دار و مریز را هم دولت گران خواهد کرد که گفته می‌شود، پاره‌ای‌از‌اوقات نرخ آن دو‌برابر نرخ فعلی بسته‌های اینترنتی‌ست که دو شبکه مخابراتی مهم کشور به‌نام‌های همراه اول و ایرانسل، بسته‌های خود را با همین نحوه ارائه بسیار نامطلوب و اعصاب‌خردکن به دو‌برابر قیمت به مردم عرضه می‌کنند. خدایی آیا این عمل صواب است؟ آن‌وقت می‌گویند که صاحبان مشاغل گران‌فروش هستند و کالاهای خود را با قیمت گزاف ارائه می‌کنند. در‌این‌حالت مردم حق دارند بگویند که خدمات دولتی گران است یا اینکه بگویند چون دولت خدمات خود را گران کرده است، مردم و فروشندگان هم به‌تبع دولت، اجناس خود را گران می‌کنند که حاصل آن تورم 60درصدی و گرانی چند‌برابری کالاها و وسایل خانگی و حتی اقلام غذایی‌ست. امیدوارم مخابرات به‌زودی در قیمت‌گذاری‌ها تجدیدنظر کند.