حقوق 100میلیونی برای سرپرست تیم فوتبال!

کلاف سردرگم این‌روزها برای فوتبال همچنان ادامه دارد و در فوتبال بی‌در‌و‌پیکر ما، آن‌قدر مسئله و بحران وجود دارد که شاید ده‌ها مدیر و کارشناس از جنس فوتبال هم نتوانند از این کلاف سردرگم، سرنخی بیابند تا کمی از مشکلات آن کم کنند و شرایط این ورزش که مهم‌ترین پدیده قرن به‌شمار می‌آید و پرطرفدارترین پدیده دنیا‌ست، سروشکلی طبیعی بیابد؛ چرا‌که به هر قسمتی از آن بنگریم، آن‌را مملو از مشکلات می‌بینیم که امکان برطرف‌کردن آن به‌این‌زودی‌ها وجود ندارد. از مدیریت در رأس فدراسیون بنویسم که مثنوی هفتادودو من است؛ فردی غیرورزشی، ناگهان کاندید ریاست آن می‌شود، ابر و باد و مه و خورشید دست‌به‌کار می‌شوند تا نام او را از صندوق آرای مجمع انتخابات آن بیرون بیاورند که درنتیجه او از کادری بهره می‌گیرد که طبعاً به‌مانند خودش باید غیرفوتبالی باشند؛ سرپرستی را برای اداره تیم ملی فوتبال برمی‌گزیند که شاید حتی کمتر به تماشای مسابقات آن رفته باشد؛ آن‌هم با حقوق ناچیز 30میلیون‌تومان، یعنی بیش از هفت‌برابر حقوق یک کارگر که این کارگر باید 44‌ساعت در هفته کار کند تا یک‌هفتم حقوق سرپرست تیم ملی فوتبال را بگیرد؛ حال‌آنکه این سرپرست باید به‌مدت یک‌سال ماهانه 30میلیون‌تومان بگیرد تا حداکثر 10 جلسه کنار تیم فوتبال در استادیوم باشد. معاون این فدراسیون، خانمی می‌شود که او را به‌اتهام اختلاس دستگیر و راهی زندان می‌کنند. خود رئیس هم توسط یاران خودش معزول می‌شود؛ و داستان از این هم تأسف‌بارتر می‌شود؛ چراکه عنان و اختیار فوتبال کشور در سالی که باید تیم ملی فوتبال از حیثیت فوتبال کشور در مسابقات جهانی دفاع کند، به‌دست یک گروه شش‌نفره به‌سرپرستی یک فوتبالیست گذشته که تمایلات باشگاهی دارد و بنابراین حتی علی‌رغم میل باطنی و غیرارادی، به‌طرف باشگاهش متمایل می‌شود، می‌افتد؛ تا‌جایی‌که کمیته اخلاق و کمیته انتظامی فدراسیون، ‌در مضان اتهام طرفداری قرار می‌گیرند و جو مسابقات بدتر از بد می‌شود؛ درنتیجه تشنج در میادین فوتبال به‌شدت بالا می‌گیرد و ناگهان اعلام می‌شود که از باشگاهی دیگر، یک فوتبالیست خوشنام، به‌عنوان سرپرست تیم ملی فوتبال برگزیده شده است؛ یعنی به‌نوعی سرپرست فعلی رعایت دو باشگاه پرطرفدار را می‌کند؛ اما از عجایب فوتبال ما، این‌است‌که ظاهراً ماهانه حقوقی معادل 100میلیون‌تومان برایش مقرر می‌کنند. این حقوق گزاف برای حداقل یک‌سال است تا تیم فوتبال ما در آبان‌ماه و در قطر برای مسابقات جهانی فوتبال حضور پیدا کند. این حقوق برای این سرپرست حداکثر برای 10‌ مسابقه است که به‌عنوان مسابقات تدارکاتی و چند مسابقه در قالب جهانی فوتبال به ایشان تعلق می‌گیرد. چنین‌ وضعیتی برای مردم علاقه‌مند به فوتبال که در تابستان و زمستان اوقات خود را به دیدن مسابقات داخلی صرف می‌کنند و مجبورند برای تماشای مسابقات بلیت‌های 50 و 100 و 200هزار‌تومانی خریداری کنند، بسیار جورگونه است؛ چراکه با جمع‌آوری این پول‌ها از آحاد ملت، حقوق‌ 100‌میلیون‌تومانی می‌دهند که نه منطقی‌ست و نه سزاوار. اکنون مردم از خود می‌پرسند که وقتی به سرپرست تیم فوتبال، ماهانه 100‌میلیون حقوق می‌دهند، اعضای هیئت‌مدیره و سرپرست آن‌که روزانه حداقل 10ساعت به‌کار مشغول هستند، چه حقوقی دریافت می‌کنند؟ باید به این آقایان، به وزیر ورزش‌وجوانان، به حسابرسان کشور و به امور مالیاتی گفت که وظایف شما در قبال این‌همه اسراف چیست؟ وقتی ما به‌علت نداشتن بودجه، نمی‌توانیم «وی‌ای‌آر» را خریداری و به کشور بیاوریم، شرط صواب نیست که بودجه‌ای را که مربوط به بیت‌المال است، در اختیار چند‌نفر خاص قرار دهند تا به‌هر‌میزان که انصاف بدانند، از آن برداشت کنند. در پایان امیدواریم این‌روزها که مسائل فوتبال بسیاربیشتر از گذشته و در قالب شایعات مسموم، باعث تشویش اذهان شده است، هر‌چه‌زودتر مسئولین نسبت به اصلاح آن اقدام کنند تا مردم بدانند که بالاخره ورزش ما، سر‌و‌سامان خواهد گرفت و روال عادی خود را طی می‌کند.