جایگاه «امید» در جوامع مختلف جهان

مؤسسه نظرسنجی «گالوپ» طبق یک سنت دیرپا که از سال 1979 آغاز شده است، یک نظرسنجی در پایان هرسال با موضوع امید و شادمانی و روند انتظارات از وضعیت اقتصادی انجام می‌دهد. نتایج این نظرسنجی در پایان سال 2021 بیانگر این‌نکته بود که؛ در پایان سال 2021 امید و شادمانی در سراسر جهان به‌نسبت سال‌ 2020 روبه‌کاهش است. ترس از مشکلات اقتصادی پیش‌رو همچنان زیاد و به‌طورپیوسته روبه‌افزایش است. همه‌گیری جهانی کرونا به‌وضوح هنوز امیدها، ترس‌ها و انتظارات جهانی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ اما تفاوت‌های قابل‌توجهی برپایه منطقه و کشور وجود دارد. 38‌درصد از جمعیت جهان درحال‌حاضر تصور می‌کردند که سال 2022 بهتر از سال 2021 خواهد بود، 28‌درصد اما انتظار دارند سال بدتری پیش‌رو داشته باشند. 27‌درصد نیز معتقدند که سال 2022 مانند سال 2021 خواهد بود و تغییرات محسوسی به‌وجود نخواهد آمد. این تصویر شبیهِ پایان سال 2020 است. سال 2008 ازاین‌حیث بدترین سال در هزاره سوم یعنی قرن جدید است. طبق نظرسنجی؛ مردم اندونزی امیدوارتر از بقیه مردم جهان بودند (76‌درصد انتظار سال بهتری را داشتند)، مردم آلبانی (70‌درصد)، نیجریه (68‌درصد)، آذربایجان (62‌درصد) و ویتنام (59‌درصد) نیز همین وضعیت امیدواری را داشتند. درمقابل، 56‌درصد مردم افغانستان درانتظار سالی بدتر بودند. این‌رقم در ترکیه (56‌درصد)، بلغارستان (48‌درصد)، لهستان (47‌درصد)، چک (45‌درصد) و پاکستان (41‌درصد) گزارش شده بود. بخشی‌دیگر از نتایج این نظرسنجی نشان می‌داد ازنظر مردم برخی از کشورها وضعیت کنونی تغییر نخواهد کرد و وضعیت فعلی تداوم خواهد یافت؛ مثلاً 54‌درصد شهروندان کره انتظار داشتند که سال 2022 مشابه سال‌ 2021 باشد. مردم ایتالیا (48‌درصد)، صربستان (42‌درصد) نیز انتظار داشتند که سال 2022 مانند سال 2021 باشد. مطابق با نتایج کلی این نظرسنجی و بادرنظرداشتن شاخص امید (HOPE INDEX) که طبق معیار «پاسخ سال آینده بهتر می‌شود منهای پاسخ سال آینده وضع بدتر می‌شود» سنجیده می‌شود، پنج کشور برتر ازنظر میزان امیدواری به سال 2022 عبارت‌ بودند از اندونزی (72+)، آلبانی (65+)، آذربایجان (53+)، نیجریه (51+)، مکزیک و ویتنام (هر‌دو با امتیاز 47+). درمقابل، پنج کشور که بدبین به آینده بودند به‌ترتیب ترکیه (34-)، بلغارستان (34-)، افغانستان (32-)، لهستان (30-) و جمهوری چک (25-). نتایج تحقیق بیانگر این‌نکته است که شهروندان اروپا، روسیه و خاورمیانه بیشتر از مردم سایر مناطق بدبین هستند، درحالی‌که کشورهای آسیایی به‌نظر خوش‌بین‌تر هستند. امید در ایالات متحده آمریکا، آلمان، بریتانیا، استرالیا و هند درمقایسه‌با نظرسنجی سال قبل‌ترش به‌شدت کاهش یافته بود؛ درحالی‌که میزان امیدواری به آینده در کشورهایی نظیر ژاپن، مکزیک و کره به‌میزان قابل‌توجه رشد داشت؛ دراین‌میان ترکیه مورد منحصربه‌فرد با افزایش بی‌سابقه بدبینی بود که بی‌شک این‌مسئله به‌دلیل افزایش ناگهانی تورم در چندماهه آخر پایان 2021 بود. وضعیت اروپا دراین‌نظرسنجی تعریفی نداشت و به‌نظر می‌رسد مردم اروپا؛ به‌خصوص کشورهای شرقی این قاره، چندان به وضعیت پیش‌رو خوش‌بین نبودند؛ درعوض، مناطق درحال‌توسعه اغلب شادتر و امیدوارترند. گویا خوش‌بینی معمولاً فقط یک موضوع رفاهی نیست؛ بلکه به سن جمعیت و درک احتمالات رشد پیش‌رو نیز بستگی دارد. به‌رغم مشکلات مربوط به بیماری کرونا و مشکلات اقتصادی؛ شادمانی فردی کماکان وجود دارد. هرچند پنج‌سال‌پیش وضعیت بهتری وجود داشت؛ اما هنوز ازنظر شادی فردی، مردم در سراسر جهان اکنون «نسبتاً شاد» به‌نظر می‌رسند. مطابق با نتایج همین نظرسنجی؛ 56‌درصدِ جمعیت جهان خود را «خوشبخت یا خیلی خوشحال» می‌دانستند، بیش از یک‌دهم گفتند که کم‌وبیش ناراحت هستند؛ درحالی‌که نزدیک به یک‌سوم گفته بودند که «نه خوشحال هستند و نه ناراحت!» مطابق با نتایج این نظرسنجی؛ 83‌درصد مردم کلمبیا اعلام کرده‌ بودند که خوشحال هستند. این‌رقم برای مردم قزاقستان 81‌درصد، آلبانی 74‌درصد، مالزی 78‌درصد، نیجریه 78درصد گزارش‌ شده بود. بیشترین آمار نارضایتی نیز به‌ترتیب مربوط به کشور افغانستان (36‌درصد) غنا و عراق و اکراین (31‌درصد) ترکیه و درنهایت پاکستان و روسیه (23‌درصد) بود. بااین‌حساب براساس شاخص شادی، پنج کشور شاد عبارت‌ بودند از کلمبیا (79+)، قزاقستان (76+)، آلبانی (74+)، مالزی (73+)، آذربایجان (70+). درمقابل، غنا (فقط 2+)، افغانستان (9+)، هنگ‌کنگ (11+)، عراق (17+) و روسیه (18+) پنج کشوری بودند که کمترین شادی بین مردم آن کشور وجود داشت. نتایج نظرسنجی بیانگر این‌نکته است که اغلب مردم آمریکای لاتین، آفریقا و آسیای شرقی در میان شادترین نقاط جهان قرار داشته‌اند. اروپا، خاورمیانه و روسیه (باز همان‌طورکه انتظار می‌رفت) در سمت تیره‌وتار قرار داشتند. ایالات متحده آمریکا نیز در نقطه میانی این طیف در حکم نمره میانگین جهانی‌ست. این تحقیق، نتیجه مصاحبه با 41560‌نفر بود؛ در هر کشور یک نمونه معرف، حدود 1000 مرد و زن در اکتبر 2021 به‌صورت چهره‌به‌چهره، ازطریق تلفن یا آنلاین مصاحبه شدند. به‌نظر شما با بروز درگیری میان روسیه و اکراین و نتایج حاصل‌ازآن در کنار سایر آنچه دراین‌مدت که از سال 2022 گذشته، پیش آمده است؛ آیا این آمار همچنان قابل‌اتکاست؟