کد خبر:
291926
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ يکشنبه ۲۶ تير -
00:47
در گفت‌وگو با کارآفرین نمونه مطرح شد؛
توسعه متوازن شهر بااستفاده‌از «برنامه‌ریزی و مدیریت آینده‌محور» میسر است
در دنیای پیشرفته امروز توسعه متوازن جوامع شهری نیاز به برنامه‌ریزی و استفاده از همه ظرفیت‌های فکری، معنوی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مذهبی و ... دارد. دراین‌راهبرد نگاه‌های قومیتی و سیاسی جایگاهی ندارند و مدیران شهری نه‌تنها درکنارهم بلکه با حمایت از یکدیگر (علی‌رغم داشتن تفکرات مستقل و مخالف با سایرین) درراستای توسعه متوازن شهر تلاشی وافر دارند. متأسفانه در سال‌های اخیر نگاه‌های قومیتی و سیاسی در شهرستان باعث شده تا ضرباهنگ پیشرفت شهر به‌کندی نواخته و شنیده شود تاجایی‌که حتی برای تکمیل پروژه‌های شهرستانی نظیر پل و ساختمان و جاده و ... باید دست‌به‌دامن نهادهای بالادست شد تا شاید گرهی از انبوه مشکلات شهر بگشایند. درصورتی‌که شهرستان علی‌آباد کتول دارای ظرفیت‌های متعدد در حوزه‌های کشاورزی، دام‌پروری، آبخیزداری، گردشگری، ورزشی، غذایی و ... است که هریک‌از‌آن‌ها به‌تنهایی ظرفیت ایجاد اشتغال برای تمام بیکاران را دارا هستند. بااین‌وجود باید اذعان داشت جایگاه شهر، رضایت شهروندان و سرانه درآمدی آن در استان و کشور جایگاه واقعی آن نیست و در حوزه مدیریت شهری نیازمند یک بازتعریف و ساختارشکنی نوین هستیم. به‌همین‌منظور درراستای بررسی ابعاد توسعه متوازن در شهر با «رسول مظفری» کارآفرین نمونه و قائم‌مقام شرکت بافه سیم گلستان به‌گفت‌وگو نشستیم.
در توسعه متوازن شهر، کدام عامل ازهمه‌مهم‌تر است؟
بی‌تردید استفاده از همه ظرفیت‌های شهر، مهم‌ترین عامل توسعه متوازن شهر و رسیدن به درآمد پایدار است؛ اما نکته مهم استفاده از مشاوران قوی در حوزه‌های مختلف است. مشاورانی که فارغ از دغدغه‌های سیاسی و قومیتی ابعاد حوزه‌های مختلف شهر را درنظر می‌گیرند و با ارائه برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، دورنمای توسعه شهرستان را ترسیم می‌کنند. متأسفانه درحال‌حاضر اوضاع مشاوران مدیران شهر به‌شدت آشفته است و نه‌تنها از مشاوران بیرونی استفاده نمی‌شود، بلکه مشاوران داخلی انتخاب‌شده نیز به‌هیچ‌عنوان با فعالیت‌های حوزه‌ای که از آن‌ها مشاوره خواسته می‌شود، همخوانی و سنخیت ندارند.
مهم‌ترین و جدی‌ترین ظرفیت شهر از دیدگاه شما کدام است؟
شهر دارای ظرفیت‌های متعددی‌ست که هریک‌از‌آن‌ها از دیگری مهم‌تر و برجسته‌تر است. کشاورزی، دام‌پروری، پرورش ماکیان و آبزیان، عسل، کرم ابریشم، قارچ، زعفران، ماهیان خاویاری، گردشگری، تنوع غذایی اقوام، موسیقی منحصربه‌فرد، پوشش اقوام، سد، رودخانه، جنگل، فاصله کوتاه ییلاقات با شهر و ... شما در کمتر نقطه‌ای از کشور این‌همه ظرفیت را یکجا می‌یابید. اینکه کدام ظرفیت بر دیگری ارجحیت دارد بستگی به تلاش، ظرفیت‌سازی، معرفی و توسعه آن حوزه، توسط متولیانش دارد. اگر متولیان حوزه عسل از متولیان حوزه ماهیان خاویاری بهتر عمل کنند، این‌حوزه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. درمجموع باید اذعان کرد، شهر سرشار از ظرفیت‌های مختلف است که برای ساماندهی آن‌ها تنها باید به سراغ مدیران و برنامه ریزان آینده‌محور و مستقل رفت.
جایگاه صنعت را در توسعه شهر چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بسیاری براین‌باورندکه صنعت همان کارخانه است و در جوامعی که زیربنای اقتصاد کشاورزی و دام‌پروری‌ست، توسعه صنعت جایگاهی ندارد! درحالی‌که تعریف مهم برای صنعت: به مجموعه یگان‌هایی که در تولید، توزیع یا مصرف یک فراورده یا یک‌دسته از فراورده‌های مشابه فعالیت می‌کنند، «صنعت» گفته می‌شود. حال ممکن است این فراورده فرهنگی باشد نظیر یک کتاب یا ممکن است الکتریکی باشد نظیر یک رایانه. آنچه در توسعه صنعت مهم است حرکت در مسیری‌ست که علاوه‌بر تولید محصول باکیفیت، سایر صنایع نیز حمایت شوند و در توسعه آن‌ها تأثیرگذار باشد. یکی از این راهبردها توسعه صنایع تبدیلی در مناطق کشاورزی و دام‌پروری‌ست؛ مثلاً عسل این‌منطقه نه‌تنها یک محصول غذایی‌ست بلکه دارای خواص درمانی نیز هست و در زمره یکی از عسل‌های خوب کشور قرار دارد؛ اما بدون برندسازی در قوطی‌های پلاستیکی در خیاطی و رنگ‌فروشی و مغازه تعویض روغن بی‌هیچ‌نام‌و‌نشانی به‌فروش می‌رسد! درصورتی در شهرهای دیگر برای برداشت نوعی سبزی کوهی، جشنواره برگزار می‌کنند، دراین‌شهر تلاشی برای برندسازی عسل نمدار صورت نمی‌گیرد. درواقع نبود مشاور در حوزه عسل، باعث شده تا زنبوردار از علم روز و تجارت نوین محروم بماند و به همان شیوه سنتی 50سال‌قبل محصول تولید کند و در قوطی پلاستیکی با در زرد به‌فروش برساند!
سخن پایانی
شهر و امکانات آن امانتی‌ست در دست ما که باید آن‌را چند صباح دیگر به آیندگان و فرزندانمان تحویل دهیم. اگر این نگاه در بزرگان، ریش‌سفیدان، مدیران و مسئولان و دریک‌کلام اهالی دانش و فرهنگ منطقه وجود داشته باشد که باید برای توسعه شهر از علم روز استفاده کرد، توسعه در شهر اتفاق خواهد افتاد؛ اما این‌نکته را نیز باید بپذیریم توسعه در شهر با سخنرانی و همایش و ساخت کلیپ و نصب بنر و تبریک به این‌وآن حاصل نمی‌شود. برای توسعه شهر باید از متفکران و مشاوران حوزه‌های مختلف یاری طلبید. باید قید بسیاری تعلقات و وابستگی‌ها را زد و آینده‌نگر اندیشید. علت اینکه یک‌نفر می‌تواند در استان دو هتل بسازد ولی مجموعه گردشگری فرهنگیان با 3000 فرهنگی و با 30درصد پیشرفت فیزیکی، تکمیل نمی‌شود چیست؟ چرا درطول‌این‌سال‌ها عقب‌نشینی شهر صورت نگرفت؟ چرا تکمیل برخی پروژه‌های شهرستان گاه بیش از ۲۰سال طول می‌کشد؟ آسیب‌شناسی مشکلات شهرستان، بازتعریف ظرفیت‌ها و به‌کارگیری مشاوران کارکشته، قوی و مستقل چاره توسعه متوازن شهر است. فرصت را از دست ندهیم.
وحید حاج‌سعیدی