کد خبر:
292185
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ سه شنبه ۲۲ شهريور -
01:11
کشورهای مختلف جهان چگونه از «حریم خصوصی کاربران» محافظت می‌کنند؟
در جهان کنونی داده‌ها ازطریق شبکه‌های بدون مرز و محدودیت در سراسر جهان سفر می‌کنند. این‌مسئله سبب شده تا قوانین حفظ حریم خصوصی اهمیت بسیارزیادی پیدا کنند. تاکنون ۱۳۷ کشور قوانین حریم خصوصی را به‌تصویب رسانده‌اند. بااین‌احتساب تاکنون ۷۱درصد از کشورهای جهان حریم خصوصی را قانون‌گذاری کرده‌اند. نه‌درصد کشورها نیز پیش‌نویسی برای این قانون تهیه کرده‌اند. نوع قوانین جوامع مختلف، نحوه پوشش‌دهی آن‌ها و حدومرزهای آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. به‌گزارش آنا؛ برخی از کشورها سال‌هاست که قوانین حریم خصوصی را تصویب و اجرا کرده‌اند درحالی‌که برخی کشورها به‌تازگی دست به قانون‌گذاری زده‌اند.
قوانین جهانی حریم خصوصی
قوانین بین‌المللی حریم خصوصی برای حفاظت از داده‌ها عموماً از پنج اصل جهانی حریم خصوصی پیروی می‌کنند یا توسط آن هدایت می‌شوند. این پنج محور شامل موارد زیر می‌شود:
۱. اخطار: توصیه به کاربران، بازدیدکنندگان، خوانندگان و کاربران درمورد سیاست‌های موجود برای محافظت از اطلاعات شخصی.
2. انتخاب و رضایت: ارائه حق انتخاب به افراد درمورد استفاده، ذخیره‌سازی، مدیریت و جمع‌آوری اطلاعات شخصی و مدنظرقراردادن رضایت آن‌ها.
3. دسترسی و مشارکت: حصول اطمینان از دسترسی افراد صحیح به اطلاعات و استفاده از آن‌ها در پروتکل‌های امنیتی مناسب.
4. یکپارچگی و امنیت: اطمینان از ایمن‌بودن نگهداری داده‌ها و عدم‌دسترسی غیرمجاز.
5. اجرا: حصول اطمینان از اینکه سرویس، سایت و پلتفرم با قوانین یک‌سو هستند.
آمریکا
دراین‌کشور قانون واحدی برای حفظ حریم خصوصی وجود ندارد. درعوض برخی قوانین ایالتی وجود دارند. سیاست‌های ایالات‌متحده دراین‌زمینه ترکیبی از قوانین و مقررات با خود تنظیمی‌ست. ۲۰ قانون خاص بخش‌ها و صنعت‌های مختلف در آمریکا وجود دارد. حدود ۱۰۰ قانون ایالتی نیز وجود دارد که ۲۵تا از این قوانین مربوط به ایالت کالیفرنیاست. طبیعتاً عدم وجود یک قانون واحد و تعاریف مفاهیم واحد ناهماهنگی‌ها و پیچیدگی‌هایی در قانون و اجرای آن به‌وجود می‌آورد. یکی از قوانین حریم خصوصی ایالات‌متحده، قانون حریم خصوصی مصرف‌کننده است. براساس این قانون مصرف‌کننده یا کاربر از چهار حق اساسی برخوردار می‌شود. این حقوق شامل حق دریافت اعلان، حق دسترسی، حق انتخاب و تصمیم‌گیری و حق دسترسی به خدمات یکسان می‌شود. هر سازمان و کسب‌وکاری که با اطلاعات ساکنان ایالت کالیفرنیا سروکار دارد؛ موظف است که طبق این قانون عمل کند. یک پیش‌نویس قانون حمایت از مصرف‌کننده نیز به‌زودی در ویرجینیا اجرا خواهد شد. طبق این قانون تمامی کسب‌وکارها برای جمع‌آوری و پردازش داده‌ها باید مجوز کاربر را داشته باشند. همچنین کاربران حق دارند که به اطلاعات خود دسترسی داشته باشند و بتوانند اطلاعات را تصحیح یا حذف کنند. یکی از ویژگی‌های مهم این قانون ملزم کردن کسب‌وکارها به کسب اجازه از کاربران برای استفاده تجاری از داده‌هاست. چنین حقی در قانون حمایت از مصرف‌کننده ایالت کالیفرنیا تعبیه نشده است. همان‌طورکه گفته شد قوانینی نیز به‌طورخاص برای صنایع، کسب‌وکارها و سازمان‌های مختلف در ایالات‌متحده تنظیم شده است. یکی از مهم‌ترین این قوانین قانون جریان بیمه سلامت و پاسخگویی ۱۹۹۶ است. براساس این قانون استاندارهایی ملی برای محافظت از اطلاعات حساس بیمار و رضایت برای افشای اطلاعات بیمار ایجاد شده است. هدف اصلی این قانون، اطمینان از حفاظت صحیح اطلاعات بیمار و درعین‌حال جریان اطلاعات برای ارائه خدمات پزشکی مناسب است. قانون حریم خصوصی اجازه استفاده از اطلاعات را می‌دهد درحالی‌که از حریم خصوصی بیماران نیز محافظت می‌کند.
ژاپن
در سال ۲۰۱۷ قانون حفظ حریم خصوصی در ژاپن اجرا شد. این قانون جایگزین قانون حفاظت از اطلاعات شخصی سال ۲۰۰۳ شد. طرح حفاظت از اطلاعات شخصی ۲۰۰۳ ژاپن از اولین قوانین حریم خصوصی بود که در آسیا تنظیم و اجرایی شد. این قانون فقط کسب‌وکارها و سازمان‌های خصوصی را تحت‌پوشش قرار می‌دهد. سازمان‌های دولتی مرکزی، دولت‌های محلی، ادارات دولتی مستقل و ادارات اجرایی محلی که تحت‌پوشش مقررات دیگر قرار دارند از قبول APPI معاف هستند. این قانون بین دو دسته از داده‌های حفاظت‌شده تمایز قائل می‌شود: اطلاعات شخصی و اطلاعات شخصی مراقبت ویژه. اولی به اطلاعات شخصی قابل‌شناسایی مانند نام، تاریخ تولد، پست الکترونیکی یا داده‌های بیومتریک اشاره می‌کند. داده‌های شخصی شامل منابع عددی هستند که می‌توانند برای شناسایی یک فرد خاص مانند شماره گواهی‌نامه رانندگی یا شماره گذرنامه مورداستفاده قرار گیرند. در طرف دیگر داده‌های شخصی مراقبت ویژه یا فوق‌محرمانه به داده‌هایی اشاره دارد که می‌توانند اساس تبعیض یا تعصب باشند. پیشینه پزشکی، وضعیت تأهل، نژاد، اعتقادات مذهبی سوابق قضائی و ... دراین‌دسته قرار می‌گیرند. اپراتورهای کسب‌وکار در پردازش این اطلاعات محدودند و همیشه به رضایت قبلی فرد مربوطه نیاز دارند. طبق قانون APPA کاربران می‌توانند از اپراتور کسب‌وکار درخواست کنند تا هدف جمع‌آوری و استفاده از داده‌ها را مشخص کند. نیز بتوانند به این اطلاعات دسترسی داشته و آن‌را تصحیح یا حذف کنند. به‌علاوه یک مرجع پاسخگو نیز برای رسیدگی به شکایات مربوط به دسترسی به داده‌ها وجود داشته باشد.
چین
قانون حفاظت اطلاعات شخصی چین قانون حریم خصوصی داده جدید در چین است که به حفاظت از اطلاعات شخصی و مشکلات مربوط به نشت داده‌های شخصی می‌پردازد. در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۰ اولین پیش‌نویس PIPL به کنگره ملی ارسال و بعداً منتشر شد. طبق قانون حفظ اطلاعات شخصی چین حقوقی به کاربران ارائه می‌شود. این حقوق شامل مواردی ازقبیل دانستن اینکه چه اطلاعاتی از آن‌ها جمع‌آوری می‌شود، حق اعتراض به پردازش اطلاعات شخصی، حق انتقال داده‌ها، حق تصحیح داده، حق تکمیل اطلاعات ناقص، حق حذف داده و ارائه قوانین اداره و نگهداری داده به کاربران می‌شود. این قانون تنها برای سازمان‌ها و افراد داخل چین نیست. بلکه هر فرد یا سازمانی که در خارج از چین داده‌های مردم چین را دریافت یا پردازش می‌کند؛ ملزم به رعایت این قانون است. در قانون جدید الزامات سخت‌گیرانه‌تری درزمینه انتقال داده، کنترل و افزایش امنیت داده و افزایش مجازات و جریمه‌ها در سازمان‌های خاطی پیش‌بینی شده است.