آب 11000 مصرف‌کننده قطع شد

آب یا مایه حیات که بیش از 70‌درصد کره زمین را دربرگرفته، حیاتی‌ترین عنصر روی کره زمین به‌شمار می‌رود که بی‌شک پس از اکسیژن یا هوا، موجودیت انسان، حیوان و حتی نباتات به آن بستگی دارد. از زمان‌های بسیار قدیم گفته‌اند که گرسنگی را می‌توان برای مدتی تحمل کرد؛ اما بدون آب نمی‌شود زندگی کرد. به‌عبارت‌دیگر تشنگی بسیار زودتر از گرسنگی می‌تواند انسان را از پای دربیاورد؛ اما همین آب بالاخره روزی تمام می‌شود که در آن‌وقت پایان عمر بشریت هم فرامی‌رسد. باز‌هم شاید در یک قرن پیش، بشر فکر نمی‌کرد که روزی فرا‌برسد که در این کره خاکی کشورهایی یافت شوند که در اثر بی‌آبی، حتی از روی نقشه جغرافیایی زمین هم محو شوند؛ اما و به‌هر‌روی در دو‌دهه اخیر، بسیاری از کشورها در اثر عدم نزولات برف و باران‌ و در‌حالی‌که کره زمین حتی تا دو‌درجه گرم‌تر شده است، به‌شدت در خطر خشک‌سالی و بی‌آبی قرار گرفته‌اند. متأسفانه یکی از کشورهای کم‌آب دراین‌سال‌ها و شاید بدون آب در 20 تا 40‌سال آینده، کشور عزیز ما ایران است که در‌معرض شدید بی‌آبی قرار دارد و اسراف و زیاده‌روی در مصرف آب، حتی برای کارهای غیرضروری، باعث شده است که 10 استان از استان‌های کشور، به‌شدت در مخاطره بی‌آبی و کم‌آبی قرار گیرند و حدس زده می‌شود تا 10‌سال آینده ‌چند استان کشور به‌واسطه بی‌آبی و کوچ مردم آن به سایر استان‌ها، از صحنه کشور ما و با نام استان حذف شوند که حادث‌شدن چنین وضعیتی، فاجعه‌بار خواهد بود و به‌یقین نمی‌توان دولت و مسئولین را عامل آن دانست؛ چون مصرف‌کنندگانی هستند که تأکیدات دولت و کارشناسان را نادیده گرفته و همچنان آب را بیش‌تر از حد نرمال مصرف می‌کنند. هنوز در کوچه و خیابان‌های تهران، ده‌ها‌نفر برای ساعت‌ها از آب شرب برای شستن زمین و باغچه استفاده می‌کنند و تأکیدات مسئولین را برای عدم‌مصرف، نادیده گرفته و وقعی به آن نمی‌گذارند. در‌این‌میان چنین افرادی‌که با هیچ زبانی نمی‌توان مفهوم بی‌آبی را به آنان تفهیم کرد، در شمار مصرف‌کنندگان بی‌منطق و بی‌انصاف آب هستند تا بالاخره سازمان آبفای کشور مجبور شد که 11000 مصرف‌کننده را به‌نام بدمصرف‌کنندگان، مورد تنبیه قرار دهند که به ‌قطع آب آن‌ها منجر شد. سؤال اصلی اینجاست که چرا عده‌ای از مردم در لباس ازخودراضی بودن، حاضر می‌شوند آب را که باید بین 80میلیون‌نفر عادلانه تقسیم شود، برای شستن خودروهای خود و فرزندانشان به مصرف برسانند یا ساعت‌ها آب شرب و قابل‌استفاده را باز گذاشته تا حول و حوالی خانه و آپارتمان خود را شست‌وشو کنند. در عوض کشاورزان خوزستان که در روزگاران پیشین، با آب کارون بهترین و پیشرفته‌ترین مواد غذایی و سبزیجات را کاشت کرده و به اقصی‌نقاط کشور صادر می‌کردند و حتی در خوزستان گرم، برنج مصرفی خود را نیز کشت و برداشت می‌کردند؛ با مشکل کم‌آبی مواجه هستند و در دیگر استان حاصلخیز کشور؛ اصفهان نصف جهان، از تشنگی و بی‌آبی باید از سایر شهرهای کشور آب آشامیدنی را به دیار زاینده‌رود رساند و همین‌طور کشاورزان زحمتکش اصفهانی، همیشه باید در پی حقابه خود باشند که درنتیجه این‌عوامل، شهر اصفهان که از‌نظر درآمد سرانه و اوضاع کلی اقتصادی، یکی از مناطقِ درجه اول کشور بود، این‌روزها باید از تأمین آب مصرفی خود عاجز باشد. حتی در تهران؛ پایتخت زیبای آسیا، در پاره‌ای از مناطق آن، کمبود آب واضح است و کاملاً احساس می‌شود؛ اما در برابر این‌مناطق کم‌آب شهری تهران، در مناطق بالای شهر در‌نهایت بی‌انصافی، می‌بینیم که آب در کوچه و خیابان‌های آن‌ها همیشه جاری‌ست. به‌هرروی دولت هر‌چه‌زودتر باید اولاً نسبت به ساخت خودروهای برقی اقدام کند تا از مصرف آب در به‌حرکت‌درآوردن خودروها استفاده نشود و همین‌طور در تابستان‌ها به‌جای کولرهای آبی که شاید یک‌دوم مصرف کشور باید صرف تأمین هوای خنک موردنیاز ایرانیان شود، از کولرهای گازی استفاده شود.