متوسط معدل در مدارس 11.5 است!

به‌یقین آموزش‌و‌پرورش، سازنده انسان‌های موفق و نگهدارنده فرهنگ اجتماعی‌ست که درصورت انجام‌وظیفه حاصل کارش ساختن ایران فرداست و برهمین‌اساس اگر از صدسال پیش، این سازندگی براساس اصول و منطق و منطبق با استانداردهای جهانی آموزش، انجام می‌شد، حتماً امروزه ما در عرصه گیتی بسیار موفق‌تر از حالت اکنون بودیم؛ گو‌اینکه همگان در کشور ما و بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان، بر‌این‌باورند که نسل ایرانی، بسیار باهوش، زیرک و نابغه است و استعدادی ذاتی و خداداد در وجود آنان نهاده شده است و این استعدادها، این‌روزها دانش‌آموزان و دانشجویان ایرانی را در جهان زبانزد کرده است. نمونه عینی آن موفقیت‌های خارق‌العاده دانش‌آموزان ایرانی در المپیادهای درسی، در رشته‌های ریاضی، فیزیک، شیمی و کامپیوتر است که بیش از دو‌دهه است همه‌ساله، سکوهای اول و دوم و سوم رشته‌های درسی از آن فرزندان ما بوده است؛ درنتیجه ما خود را در این مورد سرفرازتر از بسیاری از کشورهای جهان اول و به‌اصطلاح توسعه‌یافته می‌دانیم و این یک حقیقت انکارناپذیر است که باید به آن ببالیم. در این وادی‌ست که ایرانیان بسیاری در مشاغل مهم و برجسته کشورهای آمریکا و کانادا و اروپا، در بالاترین سطح، صاحب عنوان و مقام هستند که موجبات مباهات برای ایرانیان است؛ اما اینک ما را چه شده است که باید رئیس کمیسیون آموزش مجلس، با ناراحتی و تأسف اعلام کند که میانگین معدل دانش‌آموزان ما در یکی، دو‌ساله اخیر، 5/11 بوده است. اگر به استانداردهای جهانی دقت کنیم، معدل زیر 12 یعنی دانش‌آموز نمره قبولی دریافت نکرده است. این حقیقت تلخ را یک نماینده مجلس در خانه ملت و محل قانون‌گذاری عنوان کرده است. پس نخست باید وزیر محترم آموزش‌و‌پرورش، پس از شنیدن این واقعیت، هرچندکه خود آگاه بوده است، در خانه ملت جوابگوی این وضعیت ناخوشایند، آن‌هم در آموزش کشور باشد و درثانی بازهم باید گفت که در دو‌سالی که از حضور منحوس ویروس کرونا می‌گذرد، لطمات وارده به آموزش کشور بسیار زیاد بوده است و حداقل 25‌درصد دانش‌آموزان ما در نقاط مستضعف‌نشین، حتی یک تلفن همراه بسیار ساده هم نداشتند که از‌طریق آموزش از‌راه‌دور و به‌اصطلاح رایانه‌ای، آموزش ببیند؛ درنتیجه در دوساله اخیر، می‌توان گفت که ویروس کرونا و نبود تجهیزات کامل برای فراگیری دروس از‌طریق رایانه و آموزش از‌راه‌دور، شاید از عوامل اصلی معدل ضعیف دانش‌آموزان بوده باشد؛ اما این ضایعه اصلاح‌شدنی‌ست. حتی در جنگ‌های جهانی، کشورهای جهان در پناهگاه‌ها و طبقات زیرزمین، با وجود بمباران‌های شدید، درس‌ومشق را فراموش نکردند و از راه فراگیری علم و حضور در سنگر دانش و درس، خدماتشان به جامعه کمتر از سربازان نبوده است؛ زیرا سربازان با نثار جان خود در میدان جنگ، از کشورشان پشتیبانی و حفاظت کردند و دانش‌آموزان نیز در سنگر فرهنگ و آموزش، دِین خود را به کشور ادا کردند. اینک مسئولان آموزشی باید دریابند که پس از کرونا و از وقتی‌که کلاس‌های درسی حضوری بوده است، به ‌چه‌علت باید معدل به حدنصاب قبولی نرسیده باشد؟ به‌یقین باید آن‌را به حساب وزارت آموزش‌و‌پرورش و کادر آموزشی آن گذاشت که نتوانسته‌اند بعد از دو‌سال، خود را مجدداً با کلاس و درس هماهنگ کنند. پس باید هر‌چه‌سریع‌تر، حتی در تابستان آینده و با تقلیل تعطیلات ترم و فصل فراغت، باید نسبت به تقویت دانش‌آموزان کشور که فرزندان ما هستند، برای ایران سربلند فردا، اهتمام ورزند و آموزش‌های لازم را به دانش‌آموزان ارائه دهند تا کمک کنند بازهم شاهد موفقیت آنان باشیم.